Kto ma racje

Pomocy , 

Nawet nie wiem od czego zacząć .. może potrzebuje jakiejś porady z zewnątrz ... 

Mam 30 lat , córkę ma 7 lat . Mieszkamy razem z partnerem ( nie jest moim mężem ) u mnie w domu rodzinnym z moja mamą i babcia . Ja nie pracuje , partner tak . I tu zaczyna się problem . Mój partner uważa ze skoro pracuje nie musi już w domu nic robić , najlepiej po pracy położyć się i spać . Wiec ja jestem kucharka , sprzątaczka , naprawie co umie . Gdy go o coś poprosze foch bo przecież ja siedzę w domu i sama powinnam to zrobić , nie zrobię mu śniadanka do pracy lub kolacji foch bo przecież to mój obowiązek . Przy córce na palcach zliczę ile razy mi pomógł i co o niej wie . Zaśpi do pracy moja wina .. pieniądze jeżeli nie zaoszczędze nawet jak nie ma z czego to moja wina bo to ja wydaje . Uważa ze cały dzień siedzę i nic nie robię ... jeżeli próbuje z nim rozmawiać to krzyczy na cały dom ze to ja wymyślam a on jest najbiedniejszy i wybiela się u reszty domowników . Tak to wszystko przyjmuje na klatę ale czuje ze już nie umiem . Wyjdzie na to ze będę najgorsza jak spróbuje to rozwiązać . Aa i sex tego to brak od dawna . Lubię wieczory usiąść włączyć romansidło i patrzeć na idealne życie innych a łzy same lecą po policzku . Płakać mogę tylko wieczorem ponieważ jak rozpłacze się przy nim to jest nerwowy . Pomocy jak to rozwiązać 

spróbuj poszukać pracy w dogodnych godzinach lub chociaż na pól etatu. Zmienisz środowisko, zaczniesz wychodzić do ludzi zdystansujesz się do tej sytuacji, popatrzysz na swoją sytuację z innej perspektywy a po za tym będziesz bardziej niezależna będziesz zmieć swoje pieniądze i już facet nie będzie mieć wymówek do pomocy. A jak dalej będzie się tak zachowywał to już pewnie sama będziesz wiedzieć co z tym zrobić. Wiem, że jest ciężko na rynku pracy obecnie ale trzymam kciuki

No cóż... Rozmowa albo alimenty i wypad. Po co ci taki? 

Boże, gdybym ja tyle zarabiała żeby mój facet mógł siedzieć i zajmować się domem (bez dzieci) - byłabym bardzo szczęśliwa. Twój facet-nierób, ale na etacie- nie zdaje sobie sprawy, że praca w domu to też praca.

Tutaj wchodzą w grę jedynie doraźne środki-nie rób nic i sprawdź czy zauważy różnicę. 

On ma rację. Przynajmniej w większości, bo z tym budzeniem to nie 

Jeśli nie pracujesz to się zajmujesz domem, on cię utrzymuje i to twój wybór i powinnaś wtedy posprzątać i ugotować w czasie tych x godzin kiedy on pracuje. 

Jak nie - idz do pracy. Albo mówisz, że idziesz do pracy i wtedy się dzielicie 50/50 obowiązkami.

Co do krzyku i seksu.. cóż chyba koniec związku. Terapia?

Uswiadom mu, że jak się nie zaczniecie dogadywać to nie dość, że nie ma gdzie mieszkać to jeszcze alimenty bedzie płacił