Sprobowalybyscie...?

Poznalam pewnego faceta. On - wyksztalcenie zawodowe, praca fizyczna, ja - wyzsze, praca umyslowa. On - braki w wyksztalceniu, maly zasob wiedzy, popelnia duzo bledow, ja - niegdys purystka jezykowa. Nie ukrywam, przeszkadza mi to. Tym niemniej nie sposob zauwazyc, ze poza tym jest przystojny, ma cudowny charakter, sprzata, gotuje, jest czysciochem i strasznie mu na mnie zalezy. Nie kocham go. Nie potrafie... czy juz nie umiem wzniecic w sobie tego uczucia, czy jest na nie za wczesnie, czy to po prostu nie on - nie wiem. Wydaje mi sie, ze najwieksza bariera jest dla mnie ta przepasc jezykowa. Z drugiej strony widze, ze chlopak sie stara, mniej bledow robi, mowi o maturze... na pewno jest tez kreatywny. Dac mu szanse?

Purystka językowa? A czytałaś kochanieńka co napisałaś?

O.K. - jedna opinie juz mamy. Ale chcialabym poznac uzasadnienie. Wiem juz, ze standardowym tekstem kafeteryjnym jest "rzuc go!" :p

Nie czepiaj sie mnie, kochanienka :) masz problem do rozwiazania, a nie jest nim analiza jezykowa mojej wypowiedzi. Wyraznie napisalam: "niegdys bylam". A dzis jestem wyjatkowo zmeczona, co chyba jakos mnie tlumaczy...?

nigdy w zyciu, taki czlowiek niczego nie osiagnie, tylko ludzie z wyzszym wyksztalceniem sa godni bycia szczesliwymi i w ogole cool. To wrecz obrzydliwe byc z kims takim kto nie zna poprawnej pisowni. Paskudztwo!

Proste brak miłości = rozstanie Ale dziwne, że wcześniej ci to nie przeszkadzało... Ja tu widzę, że facet się stara, sama piszesz, że mniej błędów robi, zaczyna myśleć o maturze. Może go za mało dopingujesz? Ale dwa razy się zastanów zanim odejdziesz, kto wie czy znajdziesz mężczyznę, który będzie się tak starał, będzie ci gotował, sprzątał i będzie fajny z charakteru... Czasem ludzie nie doceniają co mają a potem płacz...

Noasz - hiihihi ;) popieram

Nie jestem z nim. On bardzo chcialby sprobowac, bez wzgledu na to, jak sie nasz zwiazek skonczy...

Noasz :) tu nie tylko o pisownie chodzi, brak mu tez "ogolnej wiedzy o swiecie". Nie jestem pewna czy tlumaczy go to, ze wychowal sie na wsi i mial kiepskich nauczycieli - liczy sobie juz 33 lata i do tej pory mogl uzupelnic braki... Drugim problemem jest to, ze ja go nie kocham, tylko lubie...

mieszkam od 7 lat poza granicami kraju -wyjechalam bez znajomosci jezyka ,od 4 jestem z mezczyzna,jest nam super,opanowalam jezyk :)ale po 3 latach w danym kraju,nie bylam w stanie wyrazic wszystkiego,zwlaszcza skomplikowanych slow ,nie potrafilam "ubrac"tego w takie slowa jakie chcialabym uzyc,zawsze musialam "na okolo" i nie bede nigdy tak wladala jezykiem jak ojczystym,nikt mnie nie zostawil ,mimo ,ze czesto przy rozmowach korzystalam z tlumacza lub slownika.To troche inna sytuacja,ale ja nie zastanawialabym sie czy dac szasne,skoro facet stara sie i chce sie ksztalcic dalej,ma dobry charakter,gotuje i szanuje Cie ,to na pewno jestes wazna osoba dla niego

dziewczyno, zalezy mu, widac ze chce sie podciagnac pod TWOJ POZIOM. ale to nei wyjdzie. mozesz sprobowac, ale to zwyczajnie nie wypali. nie tylko ze wzgledu na to ze jest taka przepasc w wyksztalceniu, ty po porstu nie chcesz. w koncu sobie zdasz z tego sprawe :)

Myślę że sama wiesz że to nie ma sensu. Będzie Cię irytować, będziesz traktować go z góry a to nie wróży dobrze. Poza tym powiedziałaś że go nie kochasz. Sprawa jasna.

A jakby przyjaciółka ci opowiedziała, że spotkała wspaniała osobę, cudowny charakter, fizycznie baardzo pociągający, ale z nią nie będzie bo ma ubogie słownictwo i nie skończył studiów (gdyby skończył choć pedagogikę na prywatnej uczelni zaocznie to już potencjalny kandydat na męża), to jak byś zareagowała? Bo ja w realnym życiu chyba bym moja kumpele wyśmiała ;) Wprawdzie mój facet jest po politechnice, ale jest ze wsi i też czasem jak coś powie to aż mnie "wzdrygnie". No ale zawsze go poprawiam i widzę efekty. Elokwentny nigdy mój

A wiesz, ze juz mi przyszlo do glowy, ze faktycznie rozmawiajac z nim, czuje sie, jakbym mowila do obcokrajowca? Musze uzywac prostych wyrazow ;) On tez jest dla mnie wazny, a jednak boje sie przyszlosci...

no to gratuluje, idz sie pierdyknij patelnia w leb, ja pojde i zrobie to samo bo marnosc nad marnosciami!

ochchchchaha, wyksztalcenie nie ma wiekszego znaczenia, pisownie jestem w stanie przebolec, jednakze przeszkadza mi, ze nie moge z nim dyskutowac na wiele tematow, poniewaz zwyczajnie on nie ma o nich pojecia :(

No wlasnie - sama nie wiem, czego chce... to jest problem. Chyba bede musiala skorzystac z rady Noasza i pojsc po patelnie :( A serio - czy ktoras z Was miala do czynienia z podobna sytuacja? Jak sie skonczyla?

kochana zastanów się, spotkaj się z nim raz czy dwa nieobowiązująco. I podejmij decyzje zgodnie z uczuciami. Skoro nie czujesz motylków w brzuchu na jego widok, reszta jest nie ważna. Bo nie ma sensu tego ciągnąć.

Nie wiem, czy jestem w stanie jeszcze czuc "motylki". Co rozumiesz przez niezobowiazujace spotkania? Widujemy sie czasem - jestesmy znajomymi.

wiesz ja uwazam,ze to podobnie jak z dziecmi lub obcokrajowcami bedzie w Twoim przypadku,jesli bedzie mowila duzo ,czesto-gesto, dla niego (nowe slowka) to po pewnym czasie zaszufladkuje sobie,jak lubi czytac to juz zupelnie super,a jesli wybiera sie do szkoly ,to pare lat i moze Cie przescignac;)

Tak, o dziwo - lubi czytac, zwlaszcza ksiazki historyczne. Szkoda tylko, ze jesli napotka na niezrozumiale wyrazy, nie sprawdza ich. Mam nadzieje, ze rzeczywiscie zda mature - niewazne, ze wzgledu na mnie, czy nie - moze przydac mu sie w przyszlosci.

Czy ktoras z Pan miala podobna sytuacje?

wyksztalcenie nie ma zadnego znaczenia liczy sie inteligencja ale z tego co piszesz on jej nie ma to co jak zrobi mature czy nawet studia to stanie sie inteligentniejszym czlowiekiem ? nie glowno mozesz pomalowac na bialo ale nadal bedzie to gowno

sytuacji- wszystko było pięknie i cudownie dopóki nie znajdowaliśmy się wśród moich znajomych, rodziny, wtedy właśnie wychodziły efekty wtórnego alfabetyzmu u niego, niski zasób słów itp. Dla mnie zawsze się starał , ale tylko do mnie mówił tak, jak powinien się wysławiać przynajmniej średnio wykształcony człowiek. Ja jestem po studiach, on po zawodówce. Związek przetrwał 3,5 roku, bo nie wytrzymałam przepaści intelektualnej między nami.

Mamy przeciez rozne rodzaje inteligencji. Wiele z nich u niego zauwazam - umiejetnosc uczenia sie czy inteligencje emocjonalna, brak mu tzw. inteligencji werbalnej.

Jezeli przy Tobie potrafil sie lepiej wyslawiac, znaczylo to, ze mial pewien potencjal - widocznie przy rodzinie sie stresowal...

jeśli chodzi o inteligencję to się ja po prostu ma , ktoś jest bardziej inteligentny , ktoś mniej i już . Te wszystkie rodzaje inteligencji, o których obecnie można dużo przeczytać są moim zdaniem bardzo naciągane i sam termin "inteligencja" jest nadużywany. Ludzie ostatnio mylą pojęcie inteligencji z pojęciem umiejętności.

Po prostu przy mnie się starał, a przy innych nie . To było jedno wielkie udawanie, że się zacznie uczyć, zrobi maturę, będzie więcej czytał itd. Ja nie twierdzę, że Wam się nie uda, tylko mówię o swoim przypadku. Ja tego już nie wytrzymywałam i dlatego zakończyłam ten związek.