Bartek94

Nic bym nie zrobił, nie będę kogoś trzymał na siłę - zresztą i tak to u mnie rozważania czysto teoretyczne, bo obecnie nie mam najmniejszych szans na znalezienie partnerki

Może schłodzić kontakty, jak sygnały będą wyraźne, jak u mnie z pewną 27-latką, a możesz mieć szczęście

To czekanie bywa uciążliwe, nie wiem jak on, ale ja wolę się nie narzucać drugi raz. Kobiety do których podbijam traktuję jak bóstwa i nie chcę wyjść na frustrata

Całe życie przed Tobą jeszcze. Mam prawie 27 lat i każda, która mi się podobała nie uznawała mnie za godnego uwagi. Myślę, że tutaj dziewczyna domyśliła się, co do niej czujesz

Nie czuję takiej potrzeby, bo nie mam miłości

Tego nie wie nikt. Mam wrażenie, że aby być w związku z kimś wystarczy po prostu być ogarniętym na wyższym poziomie niż ja, co trudne nie jest

PS Dopiero teraz doczytałem, że traktujesz kobiety w sieci jako "rynek". Gratuluję podejścia, takie wcale-nie-przedmiotowe, na pewno byłyby z tego zadowolone Może w tym tkwi Twój problem?

Hmmm, może to kwestia lęku przed pandemią też? Nie wierzę, by każda od razu chciała obiadu. Ja pomimo tego, że jestem w stanie ogarnąć taki obiad we dwoje nie cieszę się powodzeniem, i sądzę, że to moja wina. Do spotkania z jedną dziewczyną miało dojść, ale zmieniła zdanie. Problem musi być we mnie, nigdy nie byłem dobry we flirtowaniu, a teraz nawet tematów do rozmowy jak na lekarstwo.

Dodałbym jeszcze, że gnój, ale i tak pewnie ocenzuruje mi tutaj

Zrobił błąd na samym wstępie - oszukał Cię. Sądząc po tym co napisałaś, ma na myśli oszukiwanie dalej - Ciebie i jej

Prywatne wierzenia =/= instytucjonalna religia

TAK

Noo, np. pragnienie syna u ojca - rak nad raki

To trzeba selekcjonować dobrze Powiem Ci, że też mam trochę podobnie, ale po primo, nie trafiłem jeszcze na takie kobiety [narcystyczne, socjopatyczne, psychopatyczne], po secundo - nie jestem ani majętny, ani atrakcyjny fizycznie, by móc być dobrym obiektem do wykorzystania. Kobietę, która odwzajemniłaby moje uczucie traktowałbym jak bóstwo, ale to u mnie rozważania teoretyczne. Kiedy wykonuję bardziej zdecydowane ruchy, zawsze dostaję po łapach, a mam jedne, więc wolę je oszczędzać Wiem jednak po przyjaciołach, że wolę mieć kilka osób, którym mogę w 100% ufać, niż cały "dwór" wokół siebie. Jestem w realu bardzo skryty i nieśmiały, z niską samooceną, to internet dodaje mi odwagi i to tutaj łatwiej mi kogoś poznać. To czy komuś zaufam czy nie wynika z tego, czy intuicyjnie uznam tę osobę za godną zaufania - przez kabel to niebezpieczne, ale jeszcze się nie przejechałem na moim wewnętrznym "detektorze fałszu"

Doradziłbym jej, by oglądała gore, ale nie wiem czy to na psychikę Electry