Moja nerwica...

U mnie jest najgorzej kiedy zostaję sama w domu nieznosze samotności jest okropna.:)

Już uciekasz?

Do samotności juz po mału sie przyzwyczailam mąż pracuje prawie cały czas na 2 zm tylko gnębi mnie to wychodzenie samej z domu

Lidiuszka, śpij dobrze Skoro kino to taka wyprawa - rozumiem Twoje obawy. Ale mam nadzieję, że się jeszcze wybierzesz...

Jeszcze mam chwilkę bo poszła się kompciac

Marijke postaram się jak mi się to uda to powiem

no to pa teraz naprawdę zmykam

Cześć Maryijke !Dobrze,że przełamałaś strach i poszłas do kina.Cieszę się że tak dobrze sobie radzisz.J a jutro wybieram sie na basen,nie wiem jak to będzie ponieważ nie byłam na basenie chyba siedem miesięcy, oczywiście nie idę sama nie mam jeszcze tyle odwagi.

Liduszka dobranoc kolorowych snów.

Dana, będzie fajnie, basen bardzo relaksuje. Podziwiam Cię, mnie zimą się nie chce pływać. Ale lekarz mi powiedział wczoraj, że powinnam, bo jakieś mięśnie chyba mam za bardzo napięte.

Kiedyś chodziłam bardzo często lubię pływać.Uwielbiam też długie spacery jeszcze niedawno chodziłam po 10 km,często chodziłam też na spacery nad Wisłę,jest tam pięknie.Teraz niestety siedzę w domu.

Jakie to smutne, że będąc zdrowymi fizycznie, często rezygnujemy przez n. z tego, co lubimy. Dzisiaj koleżanka się mnie zapytała, na czym właściwie polega moja nerwica, czy mam np. jakieś ataki złości, zdenerwowania. To mi uświadomiło, jak mało się wie o tych zaburzeniach. I jak trudno je wytłumaczyć osobom zdrowym. Dana, dla mnie niesamowite jest to, ze Ty tak świetnie funkcjonujesz w pracy! Bo wydaje mi się ona stresująca i skłaniająca do myślenia: a czy ja się dobrze czuję.

W pracy muszę być zawsze zdrowa , nie daje po sobie poznać,że coś jest nie tak, jakoś sobie radzę , wtedy kiedy się czułam bardzo zle czyli w lipcu miałam urlop i jakoś to przetrwałam choc było ciężko.Kiedyś pracowałam z chorymi dziećmi, ale po 18 latach poszukalam innej pracy, ta była bardzo stresująca.

Maryijke kiedyś to ja byłam nerwus,wtedy nie miałam żadnych objawów, teraz jestem potulna jak baranek.

No właśnie, jak się pojawiają lęki i inne objawy, to nagle człowieka przestaje cokolwiek wkurzać ;)

To jest właśnie prawda,Marijke a Ty mieszkasz sama?

czesc dziewczyny .siedze i czytam wpisy bo mam duze zaległości.czuje sie w miare a właściwie mogę nawet powiedzieć że nieźle.widze ze pojawiają sie nowe osoby.ja nie zdawałam sobie sprawy że ta choroba dotyczy tak wielu osób.mam wrażenie ze jeszcze wiele nowych sie tu pojawi.

Muszę zmykać , kolorowych snów Marijke

Witaj Necia co u Ciebie?Jak mieszkanko?Dawno ciebie tutaj nie było.

to prawda ze przez N człowiek łagodnieje i sie wycisza.mój charakter bardzo sie zmienił odkąd zachorowałam.kiedyś byłam bardziej nerwowa i kłótliwa.teraz paraktycznie nie kłócę sie z nikim.

czesc marijke.prawdopodobnie w przyszłym tygodniu bedę miała klucze.potem remont.tyle mnie czeka pracy.to dośc duże mieszkanie bo cztery pokoje to będzie co sprzątać.moze wtedy bede miała mniej czasu by myśleć o sobie.

Ja mam tak samo teraz nie tak łatwo wyprowadzic mnie z równowagi, kiedyś bywało różnie.

Tak czytam sobie i wspolczuje Wam nerwoboli lupania w kregoslupie.Moja mama tez przez to przechodzila.Ma klopoty z krazeniem poza tym chorowala na depresje.. liduszka ja zaczelam sprzatac juz w ubiegla sobota,bo wiem ze nie zdaze sie wyrobic a na glowie jeszcze nauka. Marijke--> dziękuje:) wygrzebalam sie przed chwila z lozka wreszcie zabralam sie za jakakolwiek ksiazke i myslalam o tym psychologu..ale musi poczekac.Nie mam na razie pieniedzy kilka korepetycji z j.polskiego i zarobie.Ale na razie sie nie zanosi:( przeczytalam kilkanascie strona i pdziwiam was za wiare we lasne sily Potraficie mimo nerwicy stawic czolo codziennym oboiazkom.Moja nerwica nie wiem czy mozna tak to nazwac.Szybko sie denerwuje popadam w smutek przygnebienie i nie moge normalnie funkcjonowacCodzienne czynnosci sa wwedy dla mnie zbyt trudne.

czytałam twoje wpisy i widze ze dobrze sie czujesz.byłas w kinie.to super.bardzo sie z tego ciesze.podziwiam cie ze sie uczysz i mimo wszystko nie dajesz sie.oby tak dalej marijke.

Dana, mieszkam jeszcze z rodzicami. W zeszłym roku bardzo się chciałam wyprowadzić, ale teraz mi dobrze ;) Nie wyobrażam sobie póki co mieszkania samotnie. Cześć Necia . Cieszę się, że lepiej się czujesz :) Jeszcze później wpadnę, chociaż oczy mi się coraz bardziej zamykają.

Tyśka, czekam na zdjęcie :)

witaj tyśka.my sie jeszcze nie poznałyśmy . ty też jesteś silna i radzisz sobie pomimo choroby.wiesz mi że ja nieraz też jestem w takim stanie ze szkada gadać.dziewczyny tu na forum to wiedzą.ale żyć trzeba.walczyć i nie poddawać się. dla mnie przykładem był i jest nasz papież.gdy widziałam z jak ogromnie cierpi i jak to dzielnie znosi, dodawało mi to siły i wiary.musimy być silne jak czołg.to bardzo trudne ale tak trzeba.

Tyśka nie możesz się tak dolować musisz myśleć pozytywnie.:):):)

tyśka gdy czujesz takie przygnębienie siadaj na forum i porozmawiaj z nami.ja tak robie i to mi bardzo pomaga.kiedyś napisałam dziewczynom o tym że moje życie nie ma sensu, że chce odejść od męża bo jego życie też rujnuje itd.po rozmowie z dziewczynami zaraz inaczej spojrzałam na wszystko.widze ze wiele z nich prowadzi normalne życie, pracują, mają kochające rodziny, uczą się i są szczęsliwe.czyli z nerwicą można żyć i być szczęśliwym.

dana a jak tam w toruniu. Szeroka już przystrojona świątecznie.wybieram sie po prezenty do torunia bo u nas w sklepach nędza.