Zdradziłam mojego męża...

dziekuję za zrozumienie, choc wiem, że cała ta sytuacja kryształowa i piękna nie jest... zrozumienie to bardzo duzo dzieki :))

mala_ol pytam CIę o to wszystko bo : mamy inne życiorysy, ale podobne "braki" w związkach ... ten temat dręczy mnie od dość dawna ... moja samoocena spadła na maxa - źle mi z tym ... ostatnio w necie poznałam własnie faceta - interesujący facet z pasją, inteligentny, intrygujący, ciekawy, młodszy ode mnie :) gadamy o byle czym, nie ma tu żadnych podtekstów, ale jest MIŁO... ktoś czeka na maila ... ktoś się INTERESUJE ... ktoś jest miły ... oczywiście nie układa mu się w małżeństwie ;) dzielą nas setki km i to uznalismy za "bezpieczne" dla tej znajomości ... lecz jednocześnie : - zauważylismy że To jest jak nałóg ... - mnie męczą wyrzuty sumienia - że właśnie KRADNĘ chwile swojemu mężowi / jego żonie Pisałam - moje pytania to nie uszczypliwość ... czytając Ciebie, staram się zrozumieć siebie ... troszkę zamotałam ale może wiesz o co mi chodzi ... SYM. czekamy na Twoje opinie :D

juz kilka było ;) nie widziałaś ?

mala__ol : Nie wiem co mam powiedziec ale jestem poprostu w szoku. Ja na twoim miejscu juz bym sie postaral zeby ten zlamany kutas(i nie przepraszam ze go tak nazywam) dawno siedzial w pierdlu. Nie wiem jaka chora milosci go kochasz ale potrzebujesz zobaczyc sie z psychologiem bo ty tylko ze smiercia igrasz. Jezeli dobrze zarabiasz to prosze idz daj komus w lape i niech mu trak zdrowo wpierdola zeby w szpitalu z 2 miechy polezal moze mu przejdzie. Mniejsza z nim, slow na niego nie mam. Prosze cie tylko zebys pomyslala o sobie ,o twoich dzieciach ktore moze zamierzasz miec i sie zastanow czy chcesz zeby one byly schorowane albo mialy psychike zryta bo ty kochasz ich tatusia. Pomysl o swojej matce ktorej serce rozszarpiesz i moze tez zle skonczy jezeli tobie cos sie stanie a ona nie bedzie mogla se tego wybaczyc. Pomysl czy ty bys chciala aby twoja corka tez w takim zwiazku tkwila. Czemu nie kochasz ludzi do okola siebie ktorzy cie dobrze traktuja tylko najgorszego chama, pijaka,damskiego boksera,kawal kutasa,piepszonego mamisynka, nieroba,smierdziucha. Dziewczyno niezanam cie i wiem ze to tylko forum ale prosze cie ciesz sie zyciem bo tylko masz jedno i uciekaj jak najdalej od niego. Kazda chwila ,kazdy dzien jest czasem nie straconym ale juz przegranym. I jak mozesz kochac kogos kto wogole cie nie kocha ???...........bo co bo przyjdzie i powie. I czemu wierzysz mu a nie swoim bliskim. Jezeli u ciebie tak wyglada milosc to chyba masz inne pojecie o milosci niz reszta ludzi. Na milosc boska dziewczyno opamietaj sie ......juz jedno dziecko przez niego stracilas chcesz miec nastepne ktore popadna w nerwice lub zejda na droge kryminalu io bedziesz musiala paczuszki slac.Czy ty chcesz tak spedzic reszte swego zycia............Wiesz co powiedz mi gdzie go mozna spotkac a ja juz sie tym zajme, gwarantuje ze w przeciagu tygodnia on zniknie z twego zycia .................

Wiem cos o tym...Tyle tylko,ze ja zdradzilam swego chlopaka 2 razy i bardzo tego zaluje mimo iz bylo to bardzo dawno:/Niewiem dlaczego tak postapilam do tej pory.Mowie se,ze z glupoty...

Mała_ol...czytam, czytam i drzeszcze mnie przechodzą...zgadzam się z tym, że psycholog mógłby Ci pomóc w wyjściu z tej sytuacji...i być może zaskoczy Cię to, że to nie miłość Cię trzyma przy tym facecie, ale współuzależnienie...poczytaj o tym, może znajdziesz coś co Cię przekona do podjęcia kroku... ogólnie, czasem tracimy zdolność odróżniania uczuć, a ludzi trzymają przy sobie tak samo silnie uczucia pozytywne jak i negatywne...to co napisałam, opiera się zarówno na doświadczeniu jak i wiedzy, którą na ten temat zdobyłam pozdrawiam

a mi ten topik duzo dał ... znow rozmawiałam z moim ... obiecał, że się poprawi ... nawet chwilę był miły ... od 3 godzin znów to samo. CHYBA NIE MAM JUŻ CHĘCI/ SIŁY walczyć ... nie znaczy że zdradzę, ale ... 1.przestaję mieć wyrzuty sumienia że mailuję z kimś MIŁYM po prostu 2. nie wiem czy mój związek ma szansę ... nie wiem czy sama tego chcę jeszcze :(

Dzień dobry. do post powyżej: masz problem z niska samooceną... powiem Ci, że mnie też to dotyczyło, ale dzięki znajomosciom z netu (!) minęło, i kiedy on mówi mi coś przykrego, to przypominam sobie, że są faceci, którym się naprawdę podobam... POMAGA JAK CHOLERA... Samoakceptacja, poczucie własnej atrakcyjnosci są bardzo ważne dla kobiety... i nie mam wyrzutów sumienia, że w taki sposób podnoszę sobie jej poziom. A co do rozmów z meżem - ja nadal próbuję, tłumaczę... wierzę, że sie uda. Powodzenia. do sam1: miło Cię poznać... Wiem, że masz rację, na taka decyzję jednak chyba potrzebuje czasu...Na razie nie potrafię, no cóż...

mała_ol : Witaj :) Tak - rozgryzłaś mnie ;) Zawsze byłam nieco samokrytyczna, ale uważam że to zdrwe :D Z drugiej strony jednak mysle, ze jak kobieta czuje się KOBIETĄ przy facecie, to czuje się atrakcyjna, pewna siebie, piękna i ... wiesz, promienieje tym swoistym blaskiem ;) Z racji swoich przezyć z mężem i jego netową miłością , wcale nie szukałam tu niczego ... ten facet znalazł mnie sam ... w miejscu zakupów, a nie poszerzania kontaktów :) Jest miły ... samo to daje mi już to coś - wiesz co ;) Na dziś jest ok, jest "bezpiecznie" ... czasem on pyta mnie - Co będzie jeśli ta forma przestanie nam wystarczać ..? To dla mnie trudne ... stąd te wszystkie pytania do Ciebie

Istnieje takie powiedzenie, że kobieta powinna sie przegladać w oczach swojego mężczyzny i widzieć w nich siebie piekną, atrakcyjną... No cóż, jak jest - wiemy dobrze. A jeśli chodzi o uczucia - nie dopuszczam do siebie myśli o uczuciu do faceta, który jest moim kochankiem (nienawidzę tego określenia)... Nie dopuszczam, ale wiem, że to sie tylko tak mówi... Nie myślę o tym po prostu, choć może powinnam... Życzę Ci wzystkiego najlepszego, oby Ci sie ułożyło. Szczerze

mała_ol Jesteś silniejsza ode mnie widać ... bo poskromić uczucia to wielka sztuka :) NIe wiem jak to wszystko sie ułoży ... czasem chciałabym aby Ten drugi zniknął, bo nie byłoby dylematu ;) Przychodzą jednak takie dni jak dziś, kiedy nie pisalismy już kilka dni, bo on jest gdzieś na szkoleniu i niby wszystko jest ok, a brakuje mi CZEGOŚ ... usmiechu, pogody ducha, zażartych dyskusji - jakoś mniej kolorowo jest ... Tobie również życzę szczęścia ... i WYBORÓW DOBRYCH DLA CIEBIE

Nie, nie jestem silniejsza. Przeżywałam coś takiego, ale jakoś w tym samym momencie między mną a moim mężem zaczynało się poprawiać i zapominałam o \"tym drugim\". Ale nigdy nie czułam nic wiecej niż sympatii, po prostu brakowało mi towarzysza rozmowy. Ja po prostu chcę wierzyć.

mała_ol Ja nie wiem co to jest, to co czuję ... emocje, sympatia, zauroczenie, adrenalina, radość, jakaś tęsknota ... a może tylko nałóg ? ;) Przecież nie znasz osoby realnie ... nie wiesz, czy jej rzeczywisty sposób bycia nie wkurzałby Cię np. :) Istnieje prawdopodobieństwo, że duża części Jego/ mnie to jakieś wyobrażenie powstałe w naszych głowach ... Coś czego NIE MA . Wracając do uczuć - jest miło, jest jakaś magia w tym ... jednocześnie wiem, że robię coś, czego nie powinnam ... to coś w rodzaju kaca moralnego . Takie uczucia miałam na myśli ... czy odczucia....

Kaca moralnego to i ja mam... To jest tęsknota za pieknem, za możliwoscią uwodzenia, za mozliwością poznawania drugiej osoby - w przypadku meża to już raczej nie jest możliwe. Popatrz jak niewiele wymagamy od życia... odrobine ciepła... i nie mam nam kto tego dać..., A jeśli chodzi o wyobrażenia... poznałam kilku facetów przez net, z kilkoma z nich spotkałam sie w realu... i rzeczywistość zazwyczaj odbiega od wyobraxni...

mała_ol A może jesteśmy dla nich za dobre ? Gdyby mieli przy sobie zołzy - nie byliby tacy ;) Spotkanie w realu - czar pryska ... może więc nie warto ? Może jest fajnie wtedy, gdy karty pozostają nieodkryte ? Jest wciąż ta magia ... jest to czego nam brakuje ... Jest jednak ludzka ciekawość ... dlatego duża odległość mnie cieszy ... choć wiem, że gdybym się zgodziła przejechałby i tyle. Zobaczymy jak będzie - może to się wypali ... wrócę wtedy na ziemię ... do swojej samotności w związku.

Z tą tajemnicą masz rację, ona bardziej kręci, rzeczywistość rozczarowuje... Do mnie taki znajomy z netu przyjechał z Wrocławia... No cóz...

mała_ol : Z Twoich postów zrozumiałam, że jesteś z Krakowa .. to niezły kawałek drogi :) przyjechał taki kawał i ... no właśnie - człowiek po zrobieniu tylu km jeśli się rozczaruje lub poczuje że ta druga osoba jest nim roczarowana musio być chyba zły na siebie ;)

Tak jest, no cóż... ale to on nalega na wizyty, bądź przyjeżdża niezapowiedziany... On właśnie wkopał sie w uczucie... i nie wiem, jak sobie z tym poradzić... Nie chcę krzywdzić ludzi

no tak ... to jest problem ... jeśli on nie ma szans, a nie chcesz go ranić to powinnaś to zakończyć -takie jest moje zdanie.

Patrzyłam dzisiaj rano na męża jak śpi... juz nigdy go nie zdradzę...

mala_ol to nie jest takie proste, ja jestem w bardzo podobnej sytuacji. Z tym, że mój mąż na pozór jest chodzącym ideałem - tak go wszyscy widzą i on tak o sobie mówi. Nie pije, nie bije, nie chodzi z kolegami...ale i nigdy nie okazał mi krzty uczucia. W łóżku nigdy nie pragnął żeby mi było dobrze, dbał tylko o siebie. Nigdy mnie nie przytulił, nie pocałował ot tak poprostu. Przez kilkanaście lat małżeństwa doprowadziło mnie to do potwornych kompleksów i do ciężkiej nerwicy..tłumiłam w sobie wszystko. Leczyłam się dwa lata..jakoś teraz funkcjonuję. Zaczęłam wszystko mówić mężowi, czego oczekuję, czego pragnę, ale oczywiście to nic nie dało..powiedział, że on taki jest i raczej się nie zmieni. A ja tak bardzo potrzebowałam bliskości, rozmowy..Jakiś czas temu poznałam faceta. Nie miałam na poczatku zamiaru się z nim spotykać, ale..poprostu on mi dał to, czego mąż nigdy mi nie dał - uwagę, umiejętność słuchania, poczucie, że jestem atrakcyjna i pożądana i oczywiście cudowny seks, jakiego nigdy nie miałam...radość z dawania i brania..Facet jest wolny i chce być ze mną..też nie wiem co robić, ale nie mogę niestety powiedzieć tak jak Ty mala, że nie zdradzę męża nigdy więcej:(

Ja też niewiem, jak to dalej będzie... A jak powtórzy sie koszmar? Znowu go znienawidzę...? Ale nie chcę tego robić... Dziś w nocy zmarzłam i bardzo mocno mnie przytulił... nie mogę go tak krzywdzić... Czuję się teraz okropnie... Ale doskonale Cie rozumiem, Domeno...

Wiem, że on kogoś ma/miał. Nigdy mi sie nie przyznał, ale to się wyczuwa...choć na początku właśnie tym wpędzał mnie w kompleksy, bo uważałam, że skoro mnie nie pragnie to pewnie jestem zbyt mało atrakcyjna..Po którejś z kolei próbie zbliżenia się do niego (nieudanej) spytałam wprost czy jest chory, czy może ma kogoś. Pytałam wielokrotnie - udawał, że nie słyszy..Ja nie mam wyrzutów sumienia, choć parę lat temu nigdy bym siebie o to, co zrobiłam (i robię) nie podejrzewała..- jestem wykształcona, mam dobrą pracę, nieźle zarabiam..w pracy nikt by nie uwierzył..Dodam, że miałam wiele okazji wcześniej, żeby go zdradzić, ale nie zrobiłam tego - ciągle myślałam, że może coś się zmieni. Teraz już nie mam złudzeń..

Domana, przecież ja się czuję jakbym czytała o sobie... cholera...

ja napisałam właśnie dlatego, że w Twojej historii zobaczyłam część siebie:)

Robisz coś z tym? Walczysz?

teraz to wyglada tak, że żyję od spotkania do spotkania z tym drugim facetem..najgorsze jest to, że on się zakochał..chce żebym się rozwiodła z mężem i była z nim..a ja chyba nie jestem gotowa..

A ja myslałam, że to ja mam problem... Domeno, ile masz lat? Macie dzieci? Czy Ty czujesz cos do tego faceta?

mam dzieci, jestem po trzydziestce...a faceta w pewien sposób kocham, choć nie wiem czy na tyle, żeby wszystko zmieniać:(

Rzeczywiscie masz trudna sytuację... Podejrzewam, że ja na Twoim miejscu zostałabym - dla dzieci...