ile trwa miłość - poradnik praktyczny dla niezaawansowanych

jeśłi jest tylko fascynacja seksualna to związek jest żywy góra 3 lata, jeśli jest miłość to 7 lat, jeśli jest miłość prawdziwa to 14 lat, jeśli prawdziwa i odwzajemniona to jest wiecznie żywy.

to związek trwa parę tygodni lub miesięcy. W przypadku fascynacji seksualno-osobowościowej 2-3 lata.

Nie wierze w milosc, ktora nie mija. Nie wierze w wiernosc 100%. Co z tego, ze ktos nie zdradza tyleo dlatego, ze ma zasady, ale mysli biegna gdzies indziej. I z taka swiadomoscia jak tu sie z kimkolwiek zwiazac

z takim podejsciem do milosci tylko sie unieszczesliwiasz. Skoro nie wierzysz w prawdziwa milosc, to pewnie nigdy jej nie spotkasz :-)

dziewczyna cyniczna w sprawach miłości ? Świat jednak nie przestaje mnie szokować ...

tych mądrości- czym się rózni miłość od miłości prawdziwej?????

jak pokochasz prawdziwie to będziesz wiedział/-a, to stanie się oczywiste ... inaczej tego się nie da opisać, sorry.

czyli ty możesz powiedzieć ze kochałes kilka razy, ale "nieprawdziwie"? a potem prawdziwie...może przez 14 lat co więcej, co?

a że ma różne barwy, odcienie czy twarze...zwał jak zwał...to już inna sprawa nie ma żadnych schematów, każdy czuje co innego!!!

A co to jest w ogóle MIŁOŚĆ ??

skąd to bierzesz wszystko? książkę dostałeś czy co?

Ja pokochalem prawdziwym i szczerym u czuciem i co? I skonczylo sie po 2 latach. A zapomniec nie moge...

CZY PRAWDZIWA MIŁOŚC NIGDY NIE MIJA? CZY JESLI ZWIĄZEK SIĘ ROZPADA TO ZNACZY ŻE NIE BYŁO TU NIGDY MIŁOŚCI, CHOCIAŻBY Z JEDNEJ STRONY?

ktos mi tu kiedys powiedzial, ze dopiero po latach wspolnego zycia mozna powiedziec, ze kocha sie prawdziwie i to dopiero jest prawdziwa milosc.Nie zakochanie, nie seksualna fascynacja tylko wspolne zycie, przyjazn stanowia o prawdziwosci uczucia.Podobno prawdziwa milosc sie zmienia ale sie nie konczy.Byc moze czasem te zmiany interpretujemy jako koniec uczucia.

Co to jest miłość ?? Miłość - złożone, trudne do zdefiniowania zjawisko, często utożsamiane z uczuciem, które przejawia się w relacji do drugiej osoby (lub obiektu), połączonej z silnym pragnieniem stałego obcowania z nią, czemu może towarzyszyć pociąg fizyczny do osoby będącej obiektem uczucia. Zwykle jest okazywana przez czynienie dla kochanej osoby dobra. Miłość jest przedmiotem fascynacji i źródłem inspiracji dla twórców sztuki, literatury, psychologii i religii. Przez niektórych ludzi bywa uważana za sens życia ludzkiego – czyniąca je prawdziwym i w pełni szczęśliwym. Rodzaje miłości * Agape (gr.) {łac. Caritas} - to typ miłości bezinteresownej, opierającej się na altruizmie i duchowej więzi, często motywowanej religijnie. * Philia (gr.) {łac. Amicitia} - miłość wolna od seksu i zmysłowości, przyjacielska, bezinteresowna, lojalna i wierna. * Eros (gr.) {łac. Amor} - miłość twórcza, kreatywna lub romantyczna, w której dominującą rolę odgrywa sentyment, tęsknota, oczarowanie, pragnienie coraz większej pełni. * Seksus - miłość zmysłowa, realizująca się w zbliżeniach płciowych, miłość oparta na wzajemnym pożądaniu; najczęściej ma swój początek w zakochaniu. * Narcyzm - egoizm, miłość do samego siebie. * Miłość platoniczna - potocznie rozumiana jako miłość aseksualna, eros; Platon w "Uczcie" opisuje historię opowiadaną przez Arystofanesa o bardzo silnej istocie ludzkiej o dwu twarzach, czterech rękach, czterech nogach, plecach i piersiach naokoło, zagrażającej bogom. Zeus znalazł sposób, by, nie zabijając ludzi (jak chcieli inni bogowie), osłabić ich poprzez przecięcie każdego na dwie połowy. Od tej pory każdy szuka drugiej połowy, a gdy ją znajdzie, druga osoba, choć obca, staje się nagle bliska.

Według Roberta Sternberga miłość można opisać przy pomocy trzech zasadniczych składników. Są to namiętność, intymność i decyzja/zobowiązanie (zwana też tu za B. Wojciszke "zaangażowaniem"). Cechy ulegają ciągłej przemianie w czasie trwania związku.Intymność Intymność, czyli bliskość, to wszelkie pozytywne uczucia i działania wzmagające przywiązanie partnerów. Według Sternberga, na tak pojmowaną intymność składają się: * pragnienie dbania o dobro partnera, * przeżywanie szczęścia w obecności partnera i z jego powodu, * szacunek dla partnera, * przekonanie, że można nań liczyć w potrzebie, * wzajemne zrozumienie, * wzajemne dzielenie się przeżyciami i dobrami duchowymi i materialnymi, * dawanie i otrzymywanie uczuciowego wsparcia, * wymiana intymnych informacji, * uważanie partnera za ważny element własnego życia; Emocje składające się na intymność są w dużej mierze wynikiem komunikacji między partnerami i rozumienia potrzeb osoby kochanej. Dynamika W początkach miłości intymność jest niska, rośnie ona stopniowo wraz z czasem trwania związku i jeszcze wolniej opada po osiągnięciu swego maksimum. Namiętność Namiętność to przeżywanie silnych emocji zarówno pozytywnych jak i negatywnych. Gdy intensywność namiętności jest wysoka, przeżywa się takie emocje jak pożądanie, radość, podniecenie, tęsknotę, zazdrość, niepokój. Stanom tym towarzyszy silna motywacja do połączenia się z obiektem miłości, fizycznej bliskości, kontaktów seksualnych. Często miłość utożsamiana jest z namiętnością. Dynamika W początkowym etapie zakochiwania się namiętność jest bardzo silna i niepodatna na świadome kierowanie. Na to, czy w danej diadzie jest namiętność czy jej nie ma, nie mamy wpływu. Tak jak szybko namiętność rośnie, tak samo szybko spada i choć jest to fakt nieunikniony, spadek namiętności nie jest równoznaczny z końcem miłości. Decyzja/zobowiązanie Zaangażowanie (tu: decyzja/zobowiązanie) w utrzymanie związku to wszelkie działania mające na celu przekształcenie miłości w trwały związek. Jest to świadoma decyzja co do tego, czy chcemy zostać w danym związku, czy jest on dla nas satysfakcjonujący. Jest to więc składnik miłości, którego nasilenie sami kontrolujemy. Silne zaangażowanie może być czynnikiem skutecznie podtrzymującym dany związek. W parach zadowolonych z małżeństwa, zaangażowanie jest zazwyczaj najsilniejszym składnikiem podtrzymującym uczucie miłości w danym związku. Dynamika Wraz z początkiem miłości, gdy dwoje ludzi decyduje się na bycie razem, zaangażowanie stopniowo rośnie. Gdy osiągnie ono swój maksymalny poziom, to zazwyczaj utrzymuje się na nim do końca trwania związku. Według Sernberga: * lubienie: intymność, ale bez zobowiązań czy namiętności. * zadurzenie: namiętność bez zobowiązań czy intymności. * pusta miłość: zobowiązanie bez namiętności czy intymności. * romantyczna miłość: intymność i namiętność, ale bez zobowiązań. * niedorzeczna miłość: zobowiązanie i namiętność, ale bez intymności. * partnerska miłość: zobowiązanie i intymność, ale bez namiętności. * miłość doskonała: zobowiązanie, intymność i namiętność.

Fazy związku Poszczególne fazy związku: 1. Faza zakochania Zaczynają rozwijać się trzy składniki, przy czym najsilniej przybiera na sile namiętność. Pojawią się symptomy charakterystyczne dla miłości. 2. Faza romantycznych początków Charakteryzuje się wzrostem intymności. Jest zazwyczaj krótkotrwała. Rozbudzeni namiętnością partnerzy zaczynają częściej się spotykać, rozmawiać o sobie, lepiej się poznawać, efektem tego jest wzrost intymności. Pojawia się także decyzja co do utrzymania związku i przechodzi on w fazę trzecią. 3. Faza związku kompletnego Charakteryzuje się występowaniem wszystkich trzech składników. Wiąże się to zazwyczaj z podjęciem decyzji o ślubie, zamieszkaniu razem, a więc decyzji co do trwania danego związku. Jest to faza najbardziej zadowalająca dla partnerów, a także najbardziej nasycona emocjami. Osiągają oni najwyższy stopień intymności. Podobnie teraz ich zobowiązanie jest bardzo mocne. Koniec tej fazy jest jednoznaczny z nieuchronnym końcem namiętności. Nagłe osłabnięcie namiętności wyznacza wejście w fazę czwartą. 4. Faza związku przyjacielskiego Jest pozbawiona składnika namiętności, który jeśli był utożsamiany z samą miłością, może oznaczać, że w danym związku miłość wypaliła się. Dla wielu ludzi wejście w fazę związku przyjacielskiego oznacza najbardziej satysfakcjonujący okres dla ich związku. Uwzględniając fakt, że w fazie tej dominuje zaangażowanie, które jest zależne od naszej woli, jak i intymność, która tylko po części także jest od niej zależna, możemy stwierdzić, że przedłużenie tej fazy jest zależne od woli obojga partnerów. Problemem może być dla nich podtrzymanie intymności na wysokim poziomie, a więc wzajemne zaufanie, lubienie się, chęć pomagania i otrzymywania pomocy. Jeśli nie uda się podtrzymać intymności, związek przechodzi w ostatnią z faz. 5. Faza związku pustego Charakteryzuje się jedynie zaangażowaniem, które jest jedynym składnikiem podtrzymującym go. Diada taka jest jedynie pozostałością po miłości, gdyż opierając się na samym zaangażowaniu należy się liczyć z możliwością, że któryś z partnerów zapragnie zmiany i zrezygnuje z dalszego trwania takiego związku. Jest to faza, która nie musi pojawić się w związku, o ile partnerom uda się podtrzymać intymność. Jednak w momencie spadku intymności, zaangażowanie może również podtrzymywać dany związek z równie dobrym rezultatem. Jeżeli dochodzi do tej fazy najcześciej związek przechodzi w fazę szóstą. 6. Rozpad związku ================ Model Ira Reiss Kołowy model miłości I. Reiss Model ten polega na założeniu, że w procesie miłości poszczególne składniki wpływają na siebie wzajemnie w zależności od stopnia nasilenia pozostałych komponentów. Ewolucja związku jest metaforą obrotu koła. 1. Zrozumienie 2. Wzajemne uzależnienie 3. Ujawnienie siebie, 4. Spełnianie się osobowości i realizacja potrzeb ============= eoretyczny model miłości Johna Lee John Lee wyodrębnił sześć typów miłości. Jednostkę może charakteryzować bądź jeden z typów miłości, bądź też może reprezentować ich kombinację. Lee wyróżnił trzy typy podstawowe (pierwotne) i trzy pochodne (wtórne). Do podstawowych zaliczamy: * storge Miłość zrównoważona, czuła, przyjacielska w której partnerów silnie łączy intymność i założenie, że bez względu na wszystko zostaną przyjaciółmi. Intymność fizyczna pojawia się później i rzadko, jeśli wystąpi, staje się źródłem radości. Miłość tego typu porównać można do miłości między rodzeństwem. Najważniejsze jest by być z partnerem duchowo i jako jego najlepszy przyjaciel. Dla tego typu miłości drobne przeszkody są do pokonania. Nawet czasowe rozłąki nie stanowią dla niej problemu. * eros Miłość eros jest odpowiednikiem miłości romantycznej. Charakterystyczne dla tego typu miłości jest zafascynowanie kochaną osobą. Osoby prezentujące ten typ wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia i jest to wręcz pożądane by w taki właśnie sposób zakochać się i stworzyć związek doskonały, w którym miłość będzie wieczna. Partnerzy pragną być do siebie podobni, jak najwięcej czynności wykonywać wspólnie. Charakterystyczny też jest silny pociąg fizyczny, dlatego też dość wcześnie uwzględniany jest element seksualności. Partnerom zależy na tym, by drugiej osobie dostarczać jak największej ilości przyjemności, w tym także w sferze seksu. * ludus Ludus traktuje miłość jako zabawę. W grze tej polega głównie na tym by zwyciężyć, a więc wykazać się większymi zdolnościami, dowieść swej wyższości nad partnerem. Seks w takim związku, to forma zaspokojenia jedynie własnych przyjemności. Jeśli w sferze seksualnej wystąpią jakieś problemy, to zamiast starać się je rozwiązać, przedstawiciele tego typu miłości poszukają raczej nowego partnera. W wyrażaniu ludus nierzadko obserwuje się koncentrację na własnej osobie. Typy te łączą się z sobą i tworzą: * manię (jako kombinację eros i ludus), Miłość maniakalna jest intensywna i obsesyjna, często myśl o partnerze jest przyczyną ciągłego lęku przed jego utratą. Polega na stałej potrzebie podtrzymywania uczuć i uwagi przez partnerów, a także nieustannego rozpraszania wątpliwości co do wierności i zaangażowania (zobacz też: wpółuzależnienie). * pragmę (ludus i storge), Pragma to miłość praktyczna. Przedstawiciele tego typu inwestują w miłość. Jest to dla nich kalkulacja zysków i strat jakie mogą osiągnąć angażując się w dany związek. Związek jest możliwy tylko z partnerem, który odpowiada tak kochającym osobom ze względu na pochodzenie i warunki życiowe. * agape (eros i storge). Miłość agape jest miłością ofiarną, pełną poświęcenia i troski o drugą osobę. W miłości tej łatwo zapomina się o sobie myśląc o szczęściu partnera. Jest to moralny ideał miłości w etyce chrześcijańskiej jak i innych religii. Oznacza troskę o osobę kochaną bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Badania Lee wykazały, że do miłości pragmatycznej i storgicznej bardziej skłonne są kobiety niż mężczyźni, którzy z kolei manifestują styl erotyczny i ludyczny. Lee porównywał te sześć typów miłości z paletą barw: "Tak jak wszystkie kolory pochodzą od trzech podstawowych (czerwonego, żółtego i niebieskiego), tak wszystkie style miłości dadzą się wyprowadzić z trzech podstawowych stylów". Koncepcja Bardisa Bardis zakłada istnienie trzech rodzajów potrzeb: * potrzeby fizyczne * potrzeby psychologiczne * potrzeby społeczne Gdy partnerzy zaspokajają swoje potrzeby w równej mierze i na wysokim poziomie miłość jest kompletna. Gdy potrzeby zaspokajane są na niskim poziomie, bądź tylko niektóre z nich, miłość jest niepełna. Uwzględniając siłę zaspokajania określonych potrzeb, Bardis podzielił miłość na trzy typy: * typ Orfeusza i Eurydyki Potrzeby fizyczne, psychologiczne i społeczne są dostrzegane przez każdego z partnerów i zaspokajane na równym, zadowalającym poziomie. Jest to miłość silna, dająca satysfakcję obu stronom. * typ Zeusa To miłość niepełna. Charakteryzuje się przecenianiem potrzeb fizycznych przez jednego lub obydwoje partnerów z równoczesnym niedocenianiem potrzeb niefizycznych. * typ Penelopy Miłość Penelopy jest również odmianą miłości niepełnej. Nadmiernie cenione są potrzeby niefizyczne, zaś niedoceniane zostają potrzeby fizyczne. Ujęcie Ericha Fromma Erich Fromm uważał, że miłość jest sztuką. Aby nauczyć się kochać, musimy postępować z miłością tak, jak z każdym innym rodzajem sztuki, jak na przykład malarstwo czy muzyka. Najpierw powinniśmy opanować teorię, a później zająć się stroną praktyczną. Miłość jest aktywną siłą drzemiącą w człowieku. Trzeba więc nauczyć się wyzwalać ją, a osiągnąć to możemy poprzez działanie. Nie jest miłością branie, bycie kochanym, lecz prawdziwa, dojrzała miłość przejawia się przez obdarzanie innych tym uczuciem, jest to czynny akt dawania samego siebie innym. Przez czynną, dojrzałą miłość Fromm rozumiał: * Dawanie siebie innym. Gdy więcej radości czerpie się z dawania niż brania. * Gdy drugi człowiek, obdarzany uczuciem budzi głębokie i żywe zainteresowanie. Zachowaniem powinna kierować troska o dobro tej osoby. * Odpowiedzialność za zaspokajanie potrzeb osoby kochanej, w tym głównie potrzeb psychicznych. * Poszanowanie dla odmienności drugiego człowieka, pozwalanie na rozwój jego indywidualności. * Staranie, by jak najlepiej poznać osobę kochaną. Fromm wyróżnił miłość braterską, matczyną, miłość samego siebie, miłość Boga i miłość erotyczną. Przez tę ostatnią rozumiał miłość opartą na zespoleniu z drugim człowiekiem jako nie tylko uczucie, ale też decyzje, obietnice. Na miłość erotyczną składa się zakochanie i czynnik świadomy, a więc decyzja, by być z drugą osobą, poświęcać jej uwagę i troskę.

...a także nieustannego rozpraszania wątpliwości co do wierności i zaangażowania (zobacz też: wpółuzależnienie). * pragmę (ludus i storge), Pragma to miłość praktyczna. Przedstawiciele tego typu inwestują w miłość. Jest to dla nich kalkulacja zysków i strat jakie mogą osiągnąć angażując się w dany związek. Związek jest możliwy tylko z partnerem, który odpowiada tak kochającym osobom ze względu na pochodzenie i warunki życiowe. * agape (eros i storge). Miłość agape jest miłością ofiarną, pełną poświęcenia i troski o drugą osobę. W miłości tej łatwo zapomina się o sobie myśląc o szczęściu partnera. Jest to moralny ideał miłości w etyce chrześcijańskiej jak i innych religii. Oznacza troskę o osobę kochaną bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Badania Lee wykazały, że do miłości pragmatycznej i storgicznej bardziej skłonne są kobiety niż mężczyźni, którzy z kolei manifestują styl erotyczny i ludyczny. Lee porównywał te sześć typów miłości z paletą barw: "Tak jak wszystkie kolory pochodzą od trzech podstawowych (czerwonego, żółtego i niebieskiego), tak wszystkie style miłości dadzą się wyprowadzić z trzech podstawowych stylów". Koncepcja Bardisa Bardis zakłada istnienie trzech rodzajów potrzeb: * potrzeby fizyczne * potrzeby psychologiczne * potrzeby społeczne Gdy partnerzy zaspokajają swoje potrzeby w równej mierze i na wysokim poziomie miłość jest kompletna. Gdy potrzeby zaspokajane są na niskim poziomie, bądź tylko niektóre z nich, miłość jest niepełna. Uwzględniając siłę zaspokajania określonych potrzeb, Bardis podzielił miłość na trzy typy: * typ Orfeusza i Eurydyki Potrzeby fizyczne, psychologiczne i społeczne są dostrzegane przez każdego z partnerów i zaspokajane na równym, zadowalającym poziomie. Jest to miłość silna, dająca satysfakcję obu stronom. * typ Zeusa To miłość niepełna. Charakteryzuje się przecenianiem potrzeb fizycznych przez jednego lub obydwoje partnerów z równoczesnym niedocenianiem potrzeb niefizycznych. * typ Penelopy Miłość Penelopy jest również odmianą miłości niepełnej. Nadmiernie cenione są potrzeby niefizyczne, zaś niedoceniane zostają potrzeby fizyczne. Ujęcie Ericha Fromma Erich Fromm uważał, że miłość jest sztuką. Aby nauczyć się kochać, musimy postępować z miłością tak, jak z każdym innym rodzajem sztuki, jak na przykład malarstwo czy muzyka. Najpierw powinniśmy opanować teorię, a później zająć się stroną praktyczną. Miłość jest aktywną siłą drzemiącą w człowieku. Trzeba więc nauczyć się wyzwalać ją, a osiągnąć to możemy poprzez działanie. Nie jest miłością branie, bycie kochanym, lecz prawdziwa, dojrzała miłość przejawia się przez obdarzanie innych tym uczuciem, jest to czynny akt dawania samego siebie innym. Przez czynną, dojrzałą miłość Fromm rozumiał: * Dawanie siebie innym. Gdy więcej radości czerpie się z dawania niż brania. * Gdy drugi człowiek, obdarzany uczuciem budzi głębokie i żywe zainteresowanie. Zachowaniem powinna kierować troska o dobro tej osoby. * Odpowiedzialność za zaspokajanie potrzeb osoby kochanej, w tym głównie potrzeb psychicznych. * Poszanowanie dla odmienności drugiego człowieka, pozwalanie na rozwój jego indywidualności. * Staranie, by jak najlepiej poznać osobę kochaną. Fromm wyróżnił miłość braterską, matczyną, miłość samego siebie, miłość Boga i miłość erotyczną. Przez tę ostatnią rozumiał miłość opartą na zespoleniu z drugim człowiekiem jako nie tylko uczucie, ale też decyzje, obietnice. Na miłość erotyczną składa się zakochanie i czynnik świadomy, a więc decyzja, by być z drugą osobą, poświęcać jej uwagę i troskę.

Zakochanie Pocałunek Pocałunek Zakochanie to stan osoby zakochanej, czującej miłość. Charakteryzuje się obsesyjnymi myślami o tej osobie, pragnieniem przebywania z nią. W przypadku niedostępności obiektu miłości osoba zakochana cierpi. Stan zakochania wiąże się z podwyższonym poziomem fenyloetyloaminy (PEA) i dopaminy, powstaniem nowych pętli neuronalnych oraz reakcjami fizjologicznymi na osobę, w której jesteśmy zakochani takimi jak pocenie się dłoni, przyśpieszone bicie serca (wynik działania adrenaliny). Te same reakcje wywołuje strach i stres. W nieco ponad połowie przypadków poziomy hormonów wracają do normy w ciągu 3-8 lat (choć mogą również wcześniej) od momentu podwyższenia. W pozostałych przypadkach pojawia się nowy stan równowagi, za który odpowiada dopamina i serotonina, a który można określić jako przywiązanie. Bibliografia * Buss D. Ewolucja pożądania * Fromm E. (1971) O sztuce miłości * Pierre Grimal "Miłość w starożytnym Rzymie" 2005, PIW, Warszawa ISBN 83-06-02945-3 * Helms D.B., Turner J.S. (1999) Rozwój człowieka * Rostowski J. (1987). Zarys psychologii małżeństwa * Wojciszke B. (1998). Psychologia miłości. Intymność. Namiętność. Zaangażowanie. Przypisy 1. ↑ za: Turner J.S., Helms D.B. (1999) Rozwój człowieka 2. ↑ za: Wojciszke B. (1998). Psychologia miłości. Intymność. Namiętność. Zaangażowanie. 3. ↑ za: Helms D.B., Turner J.S. (1999) Rozwój człowieka 4. ↑ za: Rostowski J. (1987). Zarys psychologii małżeństwa 5. ↑ za: Rostowski J. (1987). Zarys psychologii małżeństwa 6. ↑ za: Fromm E. (1971). O sztuce miłości

A jak poradzić sobie z miłością platoniczną, która trwa już prawie 6 lat?? Staram się zawsze od niej uwolnić jak tylko mogę, ale ona wraca po jakimś krótszym czasie i przez to tracę obecnych adoratorów :( Z jednej strony podoba mi się to bo przynajmniej wiem, że moje uczucie jest trwałe i potrafi przetrwać wiele cierpień, ale z drugiej każdy mi mówi że to jest nierealne żebym z nim była - i wydaje mi się, że to mnie tak bardziej nakręca na to żeby tym osobom udowodnić, ze jak się czegoś chce to można to osiągnąć :D Ja naprawdę go kocham!! NIe jestem chora no chyba, ze z miłości :D Jak ktoś potrafi mi pomóc to proszę bardzo, ale nie wiem czy to coś da.... Pozdrawiam Asia

Nie znalazłam tu odpowiedzi, ile trwa miłosc?

15 min no w porywach do 25 ale to dlugodystansowcy

Całe życie

2 - 3 lata

g

Miłość nie istnieje.

wieczna jest tylko nieodwzajemniona, każdej innej po prostu nie ma.