SAMOTNA W WIELKIM MIEŚCIE

Najłatwiej o samotność wśród tłumu. Anonimowość, to znak naszych czasów. Mamy znajomych, przyjaciół (szczęśliwcy), ale czasami tak bardzo brak dotyku, ciepłego słowa, zrozumienia. Gdyby tak można było się przytulić (bez podtekstów). I nie mam tu na myśli tłoku w tramwaju;) Czy brak Wam takich gestów i bliskości, tak samo jak mnie?

my to wszystkie spelnione towarzysko, szczesliwe, wyprzytulane

najlepiej znalezc sobie jakies mile miejsce, do ktorego przychodza podobni ludzie. Jakas knajpke np szantowa gdzie schodza sie tacy wlasnie samotni

znam to i nie chodzi o to, ze nie mam znajomych bo mam i to sporo ale nie takich do ktorych dzwoni sie wieczorem zeby pogadac kazdy ma wlasne sprawy i spotykamy sie sporadycznie na imprezach :( szkoda, ze duze miasto rodzi taka anonimowosc, pogon za sukcesem, brak czasu i coraz wieksza ostroznosc w uzywaniu slowa \"przyjaciel\"

Ja też tak się czuje. Chciałabym się do kogoś przytulić, chociażby nawet do przyjaciółki, mam dwie nawet bardzo bliskie przyjaciółki, ale one tego chyba nie czują, nawet w problemach się nie przytulamy... Jestem jeszcze nastolatką, mieszkam z rodzicami i z nimie też się nie przytulam... Może jedynie czasem z moją siostrą, ale to mi nie wystarcza... Chciałabym mieć chłopaka...

ja nie jestem juz nastolatka i mam faceta ale to nie to samo co zgrana paczka przyjaciol