Uwielbiam mojego męża!!!!

tak to tylko w erze wodnika:) pucius mysle, ze wystarczy jak to maslo wyciagnie jak bede chora, abym gorzej nie byal:) i tak trwa sielanka, czyli dbamy o ukochana osobe:)

lea_i "zwiazek to sztuka" Zgadzam się:)Bardzo trafne:)

Bo jesteś, Autorko. Nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy, jak wielką. Ale to w sumie dobrze. Przynajmniej przyjmujesz to wszystko.. normalnie. Bo tak naprawdę - to jest normalne. :-) Tylko, jak wszystko normalne - jest również rzadkie. Szkoda. Pozdrawiam, RzW PS. Życzę Wam wszystkiego dobrego. :-)

to prawda to art sztuka:) sztuka milosci' sztuka kochania;) sztuka rozmowy:) itd:)

a ja jestem z mężem 11 lat i mimo że nie ma już z jego strony jakichś radosnych uniesień (odpowiedzialna, stresująca, ciężka praca) i mimo że jest skorpionem, to jednak: - często z pracy do mnie dzwoni - codziennie pyta jak się czuję i co u mnie nowego - gdy potrzebuję rozmowy słucha mnie uważnie -rozmawiamy o wszystkim -jeżeli ma problem przychodzi z tym do mnie a nie męczy się sam - nigdy nie ocenia mojego postępowania - nigdy mnie nie krytykuje - gdy jest mi smutno patrzy mi głęboko w oczy i próbuje mnie rozśmieszyć - zasypiając zawsze się mocno we mnie wtula (śpimy na golasa żeby się bardziej czuć) - też świetnie gotuje i też ogląda ze mną na wspólnej i też jest pachnący i świeży i zadbany -jest dobrym człowiekiem i wszyscy go szanują -jest dobry w łóżku itd... i jest miłością mojego życia

do rybki zwanej Wandą Ale dlaczego?Dlaczego to tak rzadkie.Czytajac tych niedowiarków uświadamiam sobie, ze to co dla mnie normalne, miłe i codzienne, dla innych jest jakąś abstrakcją!!! Czy az tak się ludzie nie dobieraja, czy naprawde tak wiele pracy potrzeba by było miło?Hmm...przykre to troche...

A dupe tez ci podciera? Co za idiotki. Marzy wam sie taki scenariusz ale niestety jest inaczej a tu piszecie, ze jest idealnie. Pustaki i tyle.

no co ty??????????????????????? wokół wszędzie są zakochani :) a co do autorki to niech się cieszy póki może bo za pare lat będzie całkiem odwrotnie heheh i to nie jest złośliwość tylko prawda :P

Przykre - ale tak jest. Dowodem na to jest tyle pojawiających się tutaj zawistnych postów. Dlaczego rzadkie? Nie wiem. Jest wiele osób poranionych, zamkniętych w sobie, które boją się otworzyć na tą drugą osobę do końca. Zakładają pancerz \"twardości\" mówiąc, że czułość to nie dla nich i że nie lubią okazywania uczuć. Co nie zawsze, a nawet rzadko jest prawdą, bo człowiek gdzieś tam, pod skórą, jest spragniony ciepła... :-) Ech... Idę, bo czuję, że się rozkleję zaraz... Jeszcze raz ciepło pozdrawiam, RzW

do cytrynowej - chyba niektórych zazdrość zżera

Morelowa:)No super! Dobrze ze napisałaś bo juz poczułam sie jak "inna" wsród tych wszystkich niedowiarków:) Czyli jednak można, nawet po 11 latach:) HA!D A widzicie...:)

piszesz z własnego doświadczenia. Seks podczas karmienia to czasami jest niesamowite przeżycie. Był kiedyś na innym forum o2 taki kultowy temat: laktacja a podniecenie... Mmm. Samo czytanie go podnosiło zarówno Panom jak i Paniom ciśnienie. Nie tylko autorka miała wzmożony apetyt, ale również nowa sytuacja działała pobudzająco. Bo to tak jakby się miało tę samą, ale troszkę inną kobietę, no i ten biust. Podczas seksu może dostarczyć nowych, szczególnych doznań... Nie mówiąc o tym, że kobieta nie musi i nie powinna zajmować się dzieckiem sama. Hehehe, mój mąż chce i będzie pielęgnował nasze pociechy przynajmniej w takim stopniu, abym miała czas na basen, joge, dbanie o siebie w jakimś wystarczającym charakterze. Nie będę mieć problemu z odzyskaniem formy, bo bardzo dużo ćwiczę z racji chorego kręgosłupa, w trakcie ciąży będę dbać o siebie, a po to już koniecznie. Im matka jest sprawniejsza tym lepiej znosi cały ten proces. Wszystko zależy o ludzi. To nie będzie dziecko kobiety, ale obojga i oboje mają się nim zajmować z troską i miłością. Zdarzają się pary naprawdę szczęśliwe, ale zwykle są to ludzie interesujący. Nudnym, nudno. Jak się nie ma wspólnych zwyczajów, pasji przed, jak się człowiek zapuści, utknie w stagnacji to potem nic tylko cofanie się... Ja mam w sobie coś z dziecka i on ma. Daleko Nam do zblazowanych życiem szarych ludzi, którzy nie przeżyli nawet w połowie tyle, co nasza dwójka. Narzekają zwykle największe lenie, osoby wygodnickie, słabe, płytkie. Pracować nad sobą i nad związkiem trzeba całe życie. A wracać późno do domu i zapominać o seksie można po miesiącu, roku, kilku latach, albo w ogóle. Chociaż sam seks nie jest tak ważny, jak ciągłe zainteresowanie partnerem;) Bez reguł, czysta miłość. A jeżeli ktoś mi zarzuci, że nie mam racji z tym zajmowaniem się dzieckiem to powiem, że ma on w tym większą wprawę niż ja. Jego mam jest sparaliżowana i już jako nastolatek musiał własnej mamie zmieniać pieluchy, kąpać ją. Po dziś dzień wykonuję to z troską. Widzę jakim dobrym i skłonnych do poświęceń jest człowiekiem, dlatego choć kocham go po prostu, od pierwszego wejrzenia, wiem, że ta dobroć wzbudza we mnie wciąż to nowe pokłady miłości. Choć poznaliśmy się jak w bajce, bajką to nie było. Dojrzała miłość jest niczym porównaniu ze szczeniackim zauroczeniem tak chętnie mylonym z właściwym uczucie. Prawie miłość to nie miłość. Prawie robi wielką różnicę.:P

No to fajnie ZAWSZE tak jest na początku.......... a później mąż znajduje sobie kochankę :P ja tam nigdy nie wyjdę za mąż POZDRO

oj ktoś wskoczył z innego topiku przez przypadek

zazdrość???Hmm...to już choroba....:D Wiesz morelowa co mnie na tym forum irytuje, ze jak napiszesz ze jest Ci źle, z jakiegokolwiek powodu, to Ci napisza zebyś nie przesadzała, ze ludzie maja większe problemy itp. a ja napiszesz ze jestes szczęśliwa, napiszesz cos pozytywanego, to albo nie wierzą, albo Ci powiedzą ze to i tak minie:) Rozkoszne:)

:D:D:D a to dobre:D

Ja jakos tego nie zaobserwowalem ani u siebie ani u moich kloegow. Na poczatku bylo pieknie a po pojawieniu sie dzieciakow to czar pryska. Niesterty taka prawda. I nie mowcie mi, ze was to nie dotknie. Tylko kwestia czasu. Wtedy zaczna sie kumpelskie wypady, piwko, dziewczynki seksowniejsze od zapuszczonej zony, ech... Pozyjecie zobaczycie.

:)

Wypowiedź zainspirowana słowami "buehehe dobre". Ja nie będę wyposywać co takiego dzieję się między nami cudowngo, bo ciągle jest lepiej, ciągle coś się zmienia, a ja wolę patrzeć na siebie i na to, co ja robię dobrego dla cudownego człowieka. Kiedyś, dawno nawet opisałam swoje uczucie. Stwierdzono u mnie bujną wyobraźnię. Nie można biec przez miasto trzymając się za rękę i robić wielu innych tego typu gestów. W sumie dobrze, bo nikt mi nie wbiega na trasę kiedy szalejemy bezstrosko w przypływie zwyczajnej głupawki:D

Tak jakby \"nie-mąż\" nie mógł znaleźć sobie kochanki :D

masz rację, conajmniej jakby regułą było że wszystkie związki prędzej czy później przeżyją kryzys z osobą trzecią. Jak jest dobre porozumienie dwóch stron i wszystkie problemy rozwiązywane na bieżąco, to może być cały czas szczęśliwie.

to było do cyutrynowej oczywiście

:O

oczywiście. Jak sobie człowiek wmawia, że coś powszednieje, to powszednieje. Ja mam żywy przykład z własnego domu. Moją mamę do tej pory podrywają na ulicy, ale ona z tatusiem baraszkuje, że aż dom się trzęsie. Ja się ani o uczucie nie prosiłam, ale skoro otrzymałą dar, to go pielęgnuję. U mnie do tej pory tata przytula mamę i mówi, że ją kocha, już tyle lat. Panny się zanim uganiały, a on nic. Bo mama jest miłością jego życia. A wcale nie było idealnie, o nie. Musieli sporo przejść i sporo zmienić. Ale to jest prawdziwa miłość. I koniec.

morelowa, własnie o to chodzi. Ja po prostu wiem, ze my oprócz tego ze sie kochamy, my sie najnormalniej w swiecie LUBIMY.Lubimy siebie, nasze towarzystwo, lubimy spędzać razem czas, zawsze mozemy o wszystki pogadać, wytłumaczyc.W ogóle duzo rozmaiwamy.Zwłaszcza kiedy pojawiaja sie jakies zgrzyty.Potrafimy sobie spokojnie cos wytłumaczyć...Dojść do jakiegos kompromisu.Dlatego uważam ze mamy duze szanse na to, zeby być razem do końca i byc szczęsliwym.A co pokaże los...zobaczymy!Tego nikt nie wie.Wiem natomias ze trafiłam na wspaniałego człowieka, który kocha mnie całym sercem i całą duszą, i ja go również.I zamierzam dbac o to, by było tak jak najdłużej.

Do rozumiem że "AMEN" U mnie w domu jest bardzo podobnie:) I chwała ci za to co napisałaś.Dokładnie z mojej głowy:)

Naprawdę masz szczęście. To niby niewiele a tak wiele . Życie składa się z chwil i to one nadają mu sens. Kiedyś walczyłam ,żeby mój mąż okazał mi więcej "serca" , niewiele zrozumiał. Teraz przywykłam i już nie boli ,że nie jest taki jak Twój. Życzę aby Wam to nigdy nie przeszło; lubię patrzeć na ludzi , którzy umieją brać z życia to co najlepsze .Pozdrawiam!

cytrynowa nic dodać nic ująć. sedno sprawy.

Cytrznowa ja mam tak samo , i tez sie uwazam za szczesciare;)

cytrynowa. Wierz mi, że ja wiem o czym piszesz i szkoda, że Cię nie znam. Istnieje obok mnie bardzo niewielu ludzi, którzy wierzą w takie uczucie i szanują je u innych. A tym bardziej mają je u siebie. Ale znam takich. Są samotni, są po przejściach, są z kimś, ale wierzą. Bo różnie bywa. Jak sami ludzie mówią. Szkoda, że dla nich różnie bywa zawsze znaczy źle. A tak rzadko dobrze. Po prostu dobrze.