dzieci wstydliwe i wycofujace się wśrod obcych i odwżne w domu

Moj synek w domu jest bardzo odważny i rozmowny. Za trzy miesiące kończy 3 lata, a już od ponad roku zna alfabet i wiele angielskich słów. Lekarze mówią,że wyjątkowo dobrze się rozwija. Ma bardzo chłonny umysł i jest ciekawy świata. Jednak zachowuje się tak tylko wtedy, kiedy jest z mamą i tatą i nie ma innych ludzi. Podczas spotkań towarzyskich nie tylko obcymi,ąle również z osobami z dalszej rodziny, potrafi bez słowa, kuląc się i chowając, przesiedzieć nawet dwie godziny.Jest bardzo nieufny i wstydliwy. We wrześniu idzie do przedszkola i boję się jak się odnajdzie w nowej rzeczywistości.

Cześć. A czy Twój synek ma częsty kontakt z innymi dziećmi? Rodzeństwo, w rodzinie, sąsiedzi? Bo mnie się wydaje, że dzieku łatwiej przełamać opory strachu przed małym obcym, niż przed wielkim obcym. Moja córcia ma 1,5 roku. Zanim skończyła roczek zabierałam ją ciągle na wizyty do koleżanek mających dzieci w podobnym wieku. Córka bała sie ich panicznie - dzieci wyciagały do niej rączki, próbowały pogłaskać , a ona uciekała, chowała się, kuliła, albo płakała. Na widok obcego w domu dostawała histerii zanim otworzył usta. Dziś jest zupełnie inna. Nadal dość nieufna, ale zaczyna do dzieci wyciągać rączki, uśmiechać się, potrafi podawać im zabawki, dotykać ich włosów, rączek. Potrafi też zaczepiać gość w domu - uśmiechem, gestem itd. Widzę, że przez częste kontakty w równieśnikami nabrała odwagi, uspokoiła się bardzo, jest znacznie śmielsza i o wiele częściej uśmiechnięta. Przy mamie tacie i dziadkach jest rozrabiaką z piekła rodem bez ograniczeń :)

moj synek rok temu uciekal od dzieci bawil sie tylko sam a teraz kiedy skonczyl 5 lat ciagnie go do dzieci