mój facet

ciągle pracuje... zawsze dużo pracował, ale to już masakra, nawet weekendy... dodam, że nie jest z tego powodu szczęśliwy, ale musi, taką ma pracę . Jak to przetrzymać?

powiedzcie coś...

cierpliwie... i wspierać go.... tez by zapewne wolał pracować mniej...

wiem, że wolałby... wiem, że jest mu źle, jak nie moze być ze mną... ale ja też już czasem wysiadam, jak słyszę, że kolejny dzień będziemy osobno....

no chyba nie wolałabyś, by był bezrobotny... wiadomo, ze ciężko... ale to kiedyś zaprocentuje... i nie mówie o kasie, ale kiedyś w końcu ten czas sie znajdzie, a świadomość, ze jest sie z kimś, kto zawsze jest po twojej stronie i zawsze cie wspiera daje poczucie bezpieczeństwa i bezgranicznej miłosci...

Spiętrzyły mu się zadania, szczyt sezonu czy go wykorzystują? Bo moze powinien pomyśleć o zmianie pracy? Na docenienie poświęcenia nie ma co liczyć...

to zależy co robi... teraz ludzie idą na urlopy, to trzeba i za nich pracowac... pracy tyle samo, a ludzi do pracy mniej... prace zmienic moze, ale najpierw niech ją znajdzie...

no szczyt sezonu że tak powiem, poza tym dostał nowe zlecenia i musi się wywiązać. Zależy mu na kasie i dlatego się godzi się na to, ale jest ciężko. A ja nie robię mu wyrzutów z tego powodu, bo wiem, ze musi. Ale boję się nawet, że to się odbije na jego zdrowiu, jest ostatnio zestresowany. Poza tym czasem nie śpi 2 noce pod rząd, np wczoraj i dziś tez nie będzie spał...

Trochę podbramkowa sytuacja, bo jak się zbuntuje to \"nie ma ludzi niezastąpionych\", a jak szefów przyzwyczai to ciężko będzie mu robić mniej. Czasami jednak lepiej być asertywnym, cenić siebie i też czegoś wymagać. Oczywiście dyplomatycznie :-)

no zgadzam się... jakby mógł, to zmienił by pracę, ale ta jest opłacalna i w sumieszkoda nawet zmieniać, bo można trafić z deszczu pod rynnę. Ale ciężko jest, widzę, że jemu też coraz bardziej to ciąży

no i co?? Dziś on ma urodziny, mieliśmy spędzić ten dzień razem, nawet dziś już się umawialiśmy. I co? Zadzwonił przed chwilą, że nie będzie mógł przyjechać, bo praca praca praca. Aż mi się chce płakać. Zawsze spędzaliśmy ze sobą tyle czasu, ile się dało. A teraz chyba się wykończę. A on? Trzecia noc z rzędu nie przespana. Brak mi słów i sił. Ryczę!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

to tak jak mój :( teraz od pon. mam urlop, a on nie, nie wyjedziemy nigdzie. źle mi z tym. jemu też. wróci z pracy to zawsze ma jedzonko, piweczko potem gdzieś na powietrzu i znowu praca, 14 godzin. też nas to męczy:(

no to witaj w klubie. U nas najlesze jest to, że jego 'szefem' JEST JEGO OJCIEC!!! A gnębi go jak psa!

uwazam , ze powinnas go teraz wspierac...

wspieram jak tylko mogę, ale kurde mi też nerwy czasem wysiadają, gdy kolejny dzien mi odmawia

no tak, ale w dzisiejszych czasach praca najwazniejsza - pieniadze na zycie

No proszę , a myślałam że tylko ja tak mam. Nie widziałam się z Nim 2 miesiące. Ciągle w delegacji , a nawet jak wraca na jeden dzień to jest padnięty i zasypia. Na początku byłam wkurzona, buntowałam się ale rozsądek zwyciężył. Staram się teraz być dla niego wsparciem bo widzę a raczej słyszę że jest mu ciężko. Mam nadzieję że po sezonie będzie lepiej. Lato , urlop a ja sama. Gdzie tu jakaś sprawiedliwość? Z drugiej strony znam obiboków i za żadne skarby nie chciałabym takiego :(

hmmm wiem, ze praca jest ważna. Ale uważam, że w życiu liczą się również inne sprawy. A życie mojego faceta powoli zaczyna się składać z pracy, pracy i jeszcze z pracy:O