zbieram siły żeby odejść...

a ja nie wiem czy to , ze ze sobą zamieszkaliśmy to był dobry pomysł, teraz jesczze trudniej mi podjąć jakąkolwiek decyzję, nie dlatego, że nie chcę jej podjąć ale dlatego, ze boję się że nie wytrzymam ....ale musze być silna....

ja mam 22 lata i też syndrom żony i matki wkardł się w moje życie...syndrom żony wypędziłam jak odwiedziłam moją siostrę która jest od miesiąca mężatką, ale syndrom matki gdzieś się tli, ale boje się myśleć co by było gdybym miała z nim dziecko, z jednej strony złudna nadzieja, ze wtedy poświęcałby mi więcej czasu, a zdrugiej strony myśl o ucieczce

Ja to sie nie boje ze nie dam rady. Pewnie nie bede tesknic strasznie bo wiem ze to słuszna decyzja. Pozbede sie balastu. A kazdy nos w sos-nie oceniaj zasada podstawowa. Mi tez było łatwiej gdy mieszkałam z rodzicami.Ale trudno-life is life. Nie ma tego złego... Mam wiare w dobre jutro. Zaraz ide do domu i zrobie sobie spa-dobrze ze cały tydzien jestem sama! Bedzie dobrze!!

ja nie jestem sama...cały tydzień to samo, może gdzieś wyjadę, przemyślę

jo*go*bel** miłego popołudnia w takim razie

dziekuje. Ale jak Ty mu nie ufasz to wykonczysz sie kompletnie. Postaw na siebie. Jestes strasznie młoda naprawde. Pozdrawiam.

młoda i głupia :) pewnie dlatego jesczze w tym tkwię po uszy

jo*go*bel*** a ty ile wiosen sobie liczysz?

Do \"To prawda ...\" nie możesz nas oceniać po tych kilku wypowiedziach na forum. Nie wiesz ile uczucia, czasu i zaangażowania włożyłam w ten związek... i co dostałam w zamian. Ciężko jest przyznać, że po ślubie to jemu przestało zależeć i gdyby nie ślub, to już by go nie było w moim życiu.

ivvka, jesteś młoda i zdązysz sobie życie ułożyć. Zostaw faceta jak jest Ci z nim źle. PO CO TRACIĆ CZAS?

ja wpakowałam w to tyle energii, zaniedbałam znajomych na rzecz tego związku, bo wydawało mi się, ze to TEN jeden jedyny i jemu powinnam poświecać jak najwięcej czasu...a tu trach, czar prysł

uciekłyscie?

jestem jestem, nie wiem tylko co powiedzieć, bo u mnie było tak samo... Przyjeciele wrócą, jeśli są prawdziwi to pomogą Ci się pozbierać. Tylko nie uciekaj w samotność!

o samotność odpada, boję się jej jak ognia. . . raczej pomyślałabym że wpadnę w szpony pozytywnego szaleństwa poplątanego z atakami złości, bólu i żalu...

pozytywne szaleństwo polelam :) Ty mieszkasz u niego czy on u Ciebie?

niestety albo stety ja u niego...taki tego plus, że w każdej chwili mogę się spakowac i wyjść

polelem = popieram ;)

To uwierz w swoje siły, zacznij dobrze tydzień, zbierz swoje rzeczy i oddaj klucz. Będziesz szczęśliwsza bez niego. Będę trzymać kciuki :)

dziękuję. najpierw spacer, później pakowanie. zrobię to choćby się waliło i paliło. Czas zacząć życie na nowo. Trzy lata to jeszcze nie wieczność.

gwiazdeczka a ty przed ślubem też myślałaś o tym żeby zwiać czy dopiero po ślubie wam się popaprało?

Hej! Mam taka ogromna prosbe...Ivvka, czy nie chcialabys ze mna porozmawiac na gg? Jestem w Twoim wieku i tez mam problemy w zwiazku, a nie bardzo mam z kim pogadac :/ Czekam na odpowiedz.

możemy podyskutować tutaj, a jeśli wolisz bardziej prywatnie to podaj numer gg lub tlena.

na dziś koniec ...uciekam

czy teraz czy pozniej o to jest pytanie ???? łatwo sie pisze kazdy pisze,ze ma zamiar odejsc mówi odejde, odejde a w rezultacie co??? brak siły moze stad moje takie pisanie,ze ostanio troszke sie nazbierało nie chodzi o sprawy sercowe tak ogolnieee. tez jestem w zwiazku, tylko ze ja nie wiem czy naprawde tego chce bo w sumie nie jest tak zle .......... ale jednak jest cosssss

Do ... Gwiazdeczka123456 Nie wierzę, że po slubie przestało mu na tobie, na was zależeć. Po prostu na problemy w związku nie ma innej rady jak rozmowa, rozmowa i jeszcze raz rozmowa ..., spokojna rzeczowa rozmowa. Powiedz mu co tobie lezy na wątrobie, czego oczekujesz i wysłuchaj go również ... związek to tez kompromis, powodzenia :-D

Najgorsze ze jak człowiek sie nastawi - to potem wyłapuje i widzi w drugiej osobie negatywne rzeczy ktorych może wcale nie ma. Tez tak mysle ze te kilka lat to nie wiecznosc - a co ma byc to bedzie i jesli mi pisane to ułoże sobie życie z kims a jesli nie-trudno bede szczesliwym singlem-na szczescie nie samotnym bo przyjacioł mam. Czuje sie jak po praniu i wyrzymaniu ;-) Ale za oknem słonce i choc dzisiaj nam sie wydaje ze to niemozliwe to zawsze ale to zawsze wychodzi słońce! A odejsc nie jest łatwo - nawet od osoby ktorej sie nie kocha -kazda ma inna granice jedne odchodza po 20 latach jedne potrafia wczesniej-ale widac wszystko jest po coś. Ja mam 27 lat. Miłego dnia. Gwiazdeczka-czujesz po drugiej stronie mur? Zgadzam sie z tym że rozmowa jest lekiem na wszystko-ale nie monolog-niestety.Pozdrawiam ciepło. Moze go troche zignoruj i znajdz cos co bedzie wywoływało usmiech na Twojej twarzy-moze Go ruszy wszak tez jest człowiekiem ;-)

Tak to bedzie ciezko-bo Ty go ciagle kochasz jesli tak myslisz. a rozstania i powroty sa najgorsze-cos o tym wiem. Mi tez było łatwiej rok temu.Ale teraz moze mam pewnosc ze nigdy wiecej nie dam sie na niego nabrac. Moze zaczne zyc. A Ty-musisz pomyslec czy jestes pewna ze tego chcesz czy chcesz tego by sie obudził i zawalczył o Ciebie. Pamietaj oni budza sie na chwile.moge dac Ci to na pismie ;-)

czy wasi faceci też wyczuwają że się od nich oddalacie...i jakby ze strachu przed opuszczeniem robią się tacy \"cudowni\"??? mój zawsze to wyczuwa...

No jasne-ale to chwilowe. Kazdy z nich jest taki sam.

jeszcze mam nadzieję, ze nie każdy z nich jest taki sam i śmieję się, że znajdę jeszcze księcia z bajki, na białym koniu :) a na poprawę humoru wybrałam dziś zakupy, żeby za bardzo o NIM nie myśleć...ale zaraz wraca z pracy i znowu sie zacznie... Czemu nie potrafię postawić wszytskiego na jedną kartę?