Słońce, wiatr, zapach lasu i wody, rozzłocone nocne niebo.

:-) Uwielbiam jesień, Ryba. Jak zresztą każdą porę roku. Jesień, to czas ciepłego domu, kubka porządnej herbaty i całkowitej ciszy w zmoczonym dżdżami lesie. To także czas muzyki. Takiej, jaką opisuje Konstanty Ildefons: „Garniemy się do muzyki. Muzyka to jest nasz festyn. Kochamy trąbki i smyki, obój, klarnet i klawesyn. Jest w domu lichtarz nieduży z wysoką świeca szkarłatną. Ona do koncertów służy – do dźwięku dodaje światło. Ty ją zapalasz w godzinie muzycznej i płomyk świeci, gdy z głośnika płynie Koncert Brandenburski Trzeci. Radość jak poważny taniec przesuwa swój cień po ścianach. I pada świecy pełganie na twarz Jana Sebastiana. Lipski kantor bardzo mile uśmiecha się zza oszklenia. Chciałbym wszystkie takie chwile ocalić od zapomnienia.”

Jesień jest przepiękna. Taka cicha i zadumana we własnym bogactwie. I te najróżniejsze odmiany deszczu. Zacina, leje, pada, kropi, dżdży... (lubię bawić sie ostatnim słowem, wiesz, że nie ma od niego rzeczownika w mianowniku? Jest za to jego odmiana - to dawna odmiana słowa deszcz. :-D ) Strasznie lubię deszcz. Dziś jestem wybitnie Dziewczyną Jesienną. Pójdę sobie kupić jakieś choćby małe chryzantemki.

XVI Ech, hałasuje deszcz! Trawa deszczowi rada. Szczęśliwy, szczęśliwy deszcz, bo się może wypadać. Jabłka jak twarze niemowląt deszczowi się bardzo dziwią. Podaj mi książkę dobrą. Rzuć w komin smolne łuczywo.

XVII Grom daleki uderzył, z tej strony od Karwicy. Deszcz jak kroki żołnierzy po zielonej ulicy. Dzięcioł skrył się. Nie kuje. Listeczki nie szeleszczą. Żołędzie z dębów spłukuje wesoła młócka deszczu.

XVIII Spływają krople z ula. Woda z jabłoni kapie. Hej, deszcz po polach hula, bo nie ma żadnych zmartwień. Błyska się. Piorun broi. Lasowi moknie broda. 0, przyjaciele moi, jutro znowu pogoda!

Ejże, Ryba, Ty się podobno tutaj kamuflujesz...

Dziś nie muszę. ;-) Ani nie mam ochoty.

Zauważyłem. Ale skąd ta odmiana? Ryba?

Z leniwie przymglonego nieba i nie-wyrazu powietrza. Zaraziłam się. ;-)

I w ogóle - idę sobie. Nie wiem, kiedy wrócę. Może wraz z pierwszym śniegiem?... ;-) Do widzenia! :-)

Kokietka.

(obróciwszy się na pięcie, wywaliła jęzor :-P , puściła oko ;-) i pomachała na pożegnanie )

Co zapewne oznacza, że przyszły pierwsze śniegi...