jestem niedobrą matką

Siemka! He, co do nauki to moja też zdolna tylko czasu nie ma. Ale ja jej za bardzo nie poganiam, uczy się z tego co lubi a jak np. nie lubi babki od przyrody to się nie uczy przyrody. Ale ważne, żeby w głowie miała poukładane. Co do butów-moja ma manię zostawiania w przedpokoju-a potem mały je nosi. Mąż już jej nie gada, że ma schować do szafy, tylko jak nie schowa i stoją, to bierze i zawiesza np. na lampie wiążąc na supeł :D:D:D:D:D A ona potem się wścieka, bo spieszy się jej, żeby gdzieś wyjść a tu supły takie, że musi stracić 15 minut na rozwiązywanie i jeszcze z rękami w górze :D:D:D:D:D No i potem przez parę dni jest spokój, bo wystarczy jej powiedzieć jak zostawi - chcesz mieć znowu buty na lampie? Tylko nie można tego stosować wieczorem, bo jak już nie planuje wyjść to potem wiszą do rana.....:O

heja zimale ..wiecei ci ciałam wam opowiedziec ..straszna historie w weekend mialam... normalnie na podwórku taka balanga byla ...fajki z kumpela sie palilo no i zabraklo wiec do domu starszym podebrac...i tak ze dwa razy....ana koniec dnia jak juz bylam ujarana na maxa, stara kazała mi zmywac cała podłoge ..wybrazacie sobie.....60m.....to co ona nie wie ..nie byla w moim wieku, ze ja to zmeczona jestem w koncu tyle wyjarałam i inne dropsy. Mało tego ..w niedzie sie sytuacja powtorzyla to chyba nie jest normalne..i wiecie co...najlepsze na koniec zostawilam..ona karze mi sie uczyc . :) :) :) :)

aha musze dzisiaj rodzicom podebrac prezerwatywe ..moze mi sie jutro przydac :d

A tak się cieszyłam, ze tak DŁUUUUUGO udało się wytrwać bez debilowatych komentarzy. A jednak. W każdym razie dziewczyny dzięki za wszystkie rady. Ja za bardzo wszystko biorę do siebie i mimo, że mam poczucie humoru i spory dystans do wielu spraw, to nie potrafię spokojnie takich debilowatych wypocin czytać. Tak więc jeszcze raz dzięki. Z wielu rad skorzystałam, i naprawdę jest lepiej. Pa! :-)

A ja mam niedawno urodzone dziecko i nie mam do niego cierpliwości i uważam, że jestem beznadziejną matką. Sama bym takiej matki nigdy nie chciała, a może miałam taką matkę i teraz powielam to co ona robiła a czego ja robić nie chciałam.

A może masz najzwyczajanieszą pod słońcem depresję poporodową i nikt się nie dopatrzył,że coś takiego Ciebie dopadło. Depresja poporodowa może trwać różnie: kilka dni, parę tygodni, albo miesięcy. A z drugiej strony jak matka, która co z tego,że bardzo pragnęła dziecka, jak dziecko wywraca jej do góry cały świat, wszystko się wokół dziecka kręci a wszyscy dookoła chcę żebyś promieniała szczęściem, a Ty masz dość po nieprzespanych nocach i nie masz na nic siły. I stąd nasze nie zawsze zbyt dobre samopoczucie.