mój mąż mnie bije

Boze i nie wyrokujcie juz niczego o biciu dzieci-jeszce ich nie mają.a tu taki żalosny schemat... a niby to ciche uczciwe malżeństwa nie biją swoich dzieci??????????? wiem coś o tym, bo pracuję z dziecmi... dobrze zrobilas ,ze dalas sznsę,wierzę ,że wam sie uda, tak jak mi sie udalo nawet gdyby nie...to nic nie będziesz miala sobie do zarzucenia...bo przecież próbowalaś

glupia jesteś -a co ty możesz o mnie wiedzieć skoro stworzylas mój profil osobowościowy?? nie jestem żadną cieplą kluchą i jezeli po raz kolejny dostalabym w papę to na pewno odeszlabym...natomiast ty wydajesz mi sie osoba bardzo agresywną -może sam-sama katujesz swoich bliskich???? nie atakuj kobiety , która chce spróbować...

A Arabusy zwykle też nie pozwalają żonom pracować:O.

Chce spróbować co? Jak wygląda gęba w siniakach? Brzydko, naprawdę. I pudło, my dear, to nie agresja tylko gniew, słuszny gniew kogoś, kto widział te siniaki i to na małych twarzyczkach dzieci, bo to one są ofiarami takich durnych mamuś. O problemach z kontrolowaniem agresji, wyżywaniu się na innych, dysfunkcyjnych rodzinach, przemoy, patologii i psychopatii wiem mniej więcej tyle, ile można na ten temat przeczytać. Spróbuj znaleźć w literaraturze przedmiotu swoje radosne podejscie, że "może się zmieni" i "trzeba dać szansę". Tacy ludzie są obciążeni zaburzoną osobowiścią, osobowością psychopatyczną, masz wyżej wykład na ten temat, ktoś przekleił i tego sie nie zmienia w ciągu jednej nocy tylko dlatego, że się uroniło kilka łez, walnęło w piersi i poczyniło zapewnienia.

I generalnie to że dajecie się bić to wasza sprawa, żyjemy w wolnym kraju, sado macho to powiedzmy wasz lifestyle; mnie tylko zatrważa los dzieci spłodzonych w takich związkach. Na rodzenie dzieci powinna być wydawana licencja - na postawie testów psychologicznych obojga rodziców. No tak, tylko wtedy ludzkość znalazła by się bardzo szybko na progu wymarcia. :( :(

glupia jesteś polecam-J.Jacobs,,Potrzebujesz tylko milosci oraz inne klamstwa o malżeństwie" cyt.,,Jezali wierzymy,żeżródlo zachowania bierze swój poczatek jeszcye z czasów dzieciństwa, a przez to nie jest możliwa jego zmiana, tracimy calą motywacje do starania się.Zmiana jest zawsze możliwa a male zmiany daja duże efekty" To tyle. Dodam ,że to psychiatra z wieloletnia praktyką.Pofatygowalam sie.Ja jestem przykaldem,ze moze sie zmienic., no chyba ,ze mowimy o psychopacie, ktory nie uderzyl a katuje, to juz inna sprawa

czepilas sie dzieci, jeszcze raz powtorze,ze znam dreczone dzieci z malzenstw nietoksycznych, z dobrych rodzin, w ktorych nie ma przemocy,ale brak milosci...

kropelka decyzję uz podjęła i zrobiła to z głębokim przekonaniem..nie może teraz odejść, nawet nie może o tym myśleć, bo MUSI, SIĘ PRZEKONAĆ, ŻE zrobiła dobrze...nie CZY, tylko ŻE i oznacza to, że wierzy w to tak, ze bawienie sie w jasnowidza i kogoś, kto wie lepiej, że bedzie żle nie ma sensu...a nawet działa destrukcyjnie...nie zabierajcie jej siły i nie odbierajcie nadziei... kropelko... moim zdaniem bardzo wazne jest czytanie znaków ostrzegawczych, ze zbliża się wybuch... przez ciebie, zebyś mogła być czujna i przez niego, żeby był czujny i włączył hamulce...kiedy złośc przekroczy punkt krytyczny niewiele mozna juz zrobić...to jest ten krótki moment, na który musicie się przygotować i on (może z tobą) musi wymyśleć coś, co wybuch zastopuje...złamie swój schemat działania w takim momencie....(może wyjść z domu, może poprosic o czas albo ciebie na chwilę o milczenie, albo przemyje twarz, weźmie prysznic...cokolwiek, co moze pomóc mu pozbierać się, przewidzieć następstwa)...na tym powinna skoncentrować sie jego praca nad sobą...bardzo wazny jest moment, gdy ktoś, kto ma problemy z kontrolą złości po raz pierwszy poczuje, ze wygrał ze sobą, poczuje, ze się raz udało...bedzie to nagrodą i bedzie znaczyło, że jesteście na dobrej drodze... nie nalezy tez zaklepywac tego incydentu, zapominac o nim, on ma byc przestrogą, że przemoc rujnuje, krzywdzi...z pewnością macie takie przykłady wokół siebie, rozmawiajcie o tym... on się teraz stara, MA MOTYWACJĘ, bo wszystko jest świeże, ale konflikty, zdenerwowanie, nawet na ciebie, jest nie do uniknięcia...predzej czy później nastąpi...i dlatego trzeba pracowac nad tym już, w czasie, gdy jest spokojnie, dobrze między wami i sie rozumiecie...bo rzecz nie w tym, żeby sobie ciągle ustępować, poddawac się lub dominować...to nie zda egzaminu, ale żeby spierać się, przekonywać lub złośćić, bez widma wybuchu, bez lęku... kropelko, powodzenia...

też to przechodziłam. PIŁ, BIŁ I GWAŁCIŁ. uciekłam z dwójką dzieci na drugi koniec polski.bez niczyjej pomocy się usamosdzielniłam, mieszkamy sami i jest cudownie

Kobieto!Zostaw go!chcesz cierpiec cale zycie??!! a najlepiej to naglosnij ta sprawe!nie mozesz sie go bac!wynies sie z tego domu bo co to za dom... jak go zostawisz to moze sie zmieni...ale to watpliwe... w kazdym razie nie pozwalaj sie tluc...zbiłabym takiego gnoja!

Kropelko jak tam sie układa? :)