powiedzcie że też tak macie

zastanawiam się jaki sens ma nasze życie, skoro i tak jego uwieńczeniem zawsze pozostaje sromotna kląska - śmierć. Zapewne wielu ludzi często ma podobne odczucia ale w moim przypadku powoli zamienia się to w obsesję; nic mi się nie chce i na wszelkie oznaki optymizmu ze strony otoczenia reaguję co najwyżej pobłażliwym uśmiechem. Nie myślę co prawda o samobójstwie ale martwi mnie to, że nic mnie nie cieszy a wszystko dookoła jest w odcieniach nijako-szarych. Czuję że powoli to uczucie zaczyna brać nade mną górę i zapadam się w otchłań znieczulenia. Wątpię więc jestem?

śmierc nie jest klęska pod warunkiem , że pochowaja Czlowieka w trumnie ekskluzywnej z najnowszych zurnali amerykanskich w jedwabnych poduszkach. ot caly sens . czujesz?

dokładnie i po ch*j to wszystko

"klęska" być miało ale coś sie po...ło ;)