co Wy na to.....chodzi o faceta....

opowiem Wam w skrocie moja historie...nie jestem juz 18 latka,dobijam 30...jakis czas temu rozstalam sie z kims z kim bylam pare lat,nigdy go nie kochalam ,byl arogancki,zazdrosny,dzis zastanawiam sie czemu z nim bylam....jednak od 6 lat byl w moich myslach ON...mily.cieply,troskliwy...znajomy...on zajety ja rowniez...byly smsy,telefony,rozmowy,ale nigdy o nas....przez caly swoj nieudany zwiazek myslalam o nim,on wspominal ze nie jest w zwiazku szczesliwy....potem kontakt nam sie urwal....pare tygodni temu postanowilam go odnalezc i wyznac to co chcialam mu zawsze powiedziec....przyjechal...powiedzialam mu o swoich uczuciach...calowalismy sie....jednak on zostawil mnie z niedopowiedzianymi slowami...nie pisal juz,nie dzwonil,czuje ze osmieszylam sie...dzis przypadkiem widzialam go jak jechal samochodem..wymienilismy usmiechy,dlugo patrzylismy sobie w oczy...nie umiem zapomniec o nim...jest mi zle...jak byscie zinterpretowaly jego zachowanie??

????

bardzo dlugo...zawsze tak bylo...:( te spojrzenia i...nic wiecej...

to znaczy że ejst debnilem i nie uważa jak jeźdi

moze on kogos ma?

On ma tylko syfa.

tak...ma ....ale mowil ze nie jest szczesliwy...dlatego odwazylam sie o niego walczyc...a on mnie nie chce...ja mam dla niego milosc tak wielka i bezinteresowna ze bedzie kiedys zalowal...

podszywaczom dziekuje:(

widzisz, wybralas cwaniaka, zamiast milego faceta, tak postepuje kazda kobieta, a pozniej zaluje.

Niekoniecznie się ośmieszyłaś. Całował Cię, kiedy wyznałaś mu miłość, więc chyba nie jesteś mu obojętna. Chyba, że nie wiedząc, co ma w takiej chwili powiedzieć, po prostu pocałował na pocieszenie. Trudno też jednoznacznie powiedzieć, dlaczego przestał się odzywać. Mogą być dwie przyczyny. Pierwsza to ta, że choć z dziewczyną mu nie układa się, to jednak pragnie z nią być i pokonać trudności. Albo, po drugie, chce najpierw uporządkować sprawy ze swoją dziewczyną i kiedy ewentualnie z nią zerwie, odezwie się do Ciebie. Dla Ciebie to trudna sytuacja, bo nie wiadomo co robić. Więc nic już nie rób. Poczekaj na rozwój wypadków.

Motylek dziekuje za slowa wsparcia... nic juz nie zamierzam robic,najgorsze jest to ze w glebi serca czuje ze osmieszylam sie,a jemu bylo mnie po prostu zal...straszna jest taka litosc:(

bo skad mamy wiedziec?

Popatrz na to z tej strony: gdybyś nie wyznała swego uczucia, to łudziłabyś się, że i on Ciebie kocha i tak byś żyła w niepewności. Prawda? A teraz masz trochę więcej jasności w tej sprawie. Niewiele, ale zawsze. Ciesz się, że chłopak nie patrzy na Ciebie lekceważąco. Może i on źle się z tym wyznaniem czuje? Trzeba przeboleć jego brak wzajemności, trudno, zdarza się. Tymczasem staraj się sama nie dołować i jego nie przygniatać spojrzeniami pełnymi cierpienia i wymówek. Udaj, że jest wszystko OK i przejdź nad tym do porządku dziennnego. Gdybyś go spotkała oko w oko, to po prostu zapytaj, jak leci?

tak Motylku masz racje....probuje nad tym przejsc do porzadku dziennego,ale nie udaje mi sie to specjalnie...nadal mysle o nim,czekam na jakis znak...nie chce sie narzucac,ale nie chce tez udawac obrazonej...jest jak jest...musze pogodzic sie z ta sytuacja i przyjac ta porazke....zastanawiam sie nad dluzszym wyjazdem,bo boli mnie fakt,ze facet mojego zycia mnie zwyczajnie olal...wierze ze czas leczy rany..:(