WSPARCIE EMOCJONALNE - kto jest dla was wsparciem???

Rodzice, partner, rodzenstwo, dzieci?????? Czy moze przyjaciele?

nikt:(

nikt :( sama musze radzic sobie z tym co mnie boli...

przede wszystkim mąż i mama, czasami przyjaciel lub inni członkowie rodziny, ale to nie to samo - dwie pierwsze wymienione osoby są naważniejsze i mają najwięszą siłę wsparcia dla mnie

mój kumpel-gej

Bóg. i kot. (bo mnei nie zawiódł )

nikt. wszyscy z problemami leca do mnie. na czele z moim szwagrem.

a widzisz, jeb... cos w tym musi byc. przerabane miec siostre, no, chyba, ze lesbijke.

ja moja moge kochac zawsze, bo mam tylko jedna. moja delikatna psychika nie wytrzymalaby wiekszej ilosci rodzenstwa, pewnie popadlabym w autyzm.

aj, jeb...jesli cie to pocieszy - na pierwszy rzut oka nic nie widac :P o, mam cos do dodania w kwestii tematu - moje wsparcie, to kafeteria. czas to powiedziec na glos. :(

o szwagier? to dla mnie nowość. Moja siostra jest stara panna. A jest bardzo ładna. tylko ma za ostry charakter.. Eh.. naprawde są tacy przyjazni siostrom szwagrzy?:>

moj przyszly ex-szwagier zawsze mnie lubil, bo to ogolnie bardzo pozytywnie nastawiony czlowiek, wiec sie nie uprzedzil do mnie na samym poczatku. pozniej postanowil zrobic sobie ze mnie osobistego powiernika, ktoremu moze powiedziec absolutnie wszystko, kazdy szczegol swojego malzenstwa. wiecej informacji mam od niego, niz od mojej siostry...:O

ja najlepiej czuje sie w duzej grupie ludzi........................

kiedys mialam przyjaciolek mnostwo ale teraz juz nie ufam babom...........

Partner, rodzice i jedna przyjaciółka - dużo:)

w niektórych sprawach partner, a w niektórych nikt

właśnie sobie uzmysłowiłam że mój partner nie jest dla mnie żadnym wsparciem.... wprawdzie znamy się krótko, ale... to chyba coś dziwnego

narzeczony, przyjaciółka, przyjaciel :D fantastyczni ludzie :)

nikt nie napisal, ze rodzenstwo..........................

czy to musi byc ktoś ja jestem dla siebie najlepsza... czy zawsze zycie musi zalezec od innych?

Narzeczony, przyjaciółka, siostra.

Tak naprawdę to nikt, nawet najbliżsi w najtrudniejszych dla mnie momentach jeszcze mnie dołują... Z kolei znajomi tylko szukają wsparcia we mnie, ale kiedy ja bym czegoś potrzebowała, wiadomo... Dlatego nauczyłam się nikogo nie potrzebować... Sama się wspieram emocjonalnie :/

to ja jestem tą wspierającą ;) ciągle muszę pamiętać, żeby twardo trzymać pion i nie załamywać się, bo przecież trzeba " udźwignąć " problemy nie tylko swoje, ale także innych, a w sumie to najczęściej chodzi po prostu o życzliwe wysłuchanie, zauważyłam, że wielu osobom to bardzo pomaga, przynosi jakąś ulgę :)

to i owo-- tak, ale zapewniam Cię, że wytrzymasz to do czasu... człowiek jest tylko człowiekiem i jego siły mają określone granice, takie ciągłe wspieranie i pomaganie innym jest cholernie męczące i po długim czasie dochodzisz do wniosku, że masz wszystko w tyle...;)