to juz koniec

hm Magdo M aż mnie ciarki przeszly bo to jakbys pisała o mnie... zawsze jest tak sama że w pewnym momencie małeństwa czegoś nam brakuje??????

taka głupia..witamy,u nas mozesz wszystko z siebie wywalic,ponarzekac,poplakac,sprobowac zrozumiec co sie dzieje...

do taka... - nie dołuj sie tak bardzo. Wierz nam, rzadna z nas nie chciała tej miłości. Wiemy, że jest to chore. Ale takie jest życie - nieprzewidywalne. Najważniejsze żebysmy umiały przejść przez to z jak najmniejszą ilością siniaków w sercu. Jak juz pisałam - będzie co ma być...

no i mamy siebie na tym topicku zawsze mozemy tu zajrzec i porozmawiac..

Madziu pisalas o seksie..moj tez był zazdosny o meza ale ja nigdy bedac z mezem nie pomyslalam o moim 2 !! nie potrafilam...fakt fantazjowalam tez na jego temat ale nie gdy kochalam sie z mezem..

tak" co ma byc to będzie " powtarzane od pół roku jak mantra. nie potrafię tego przerwać, nie potrafię odpuścić, wiem że tak jak on mi, tak ja Jemu jestem potrzebna. Staram się zepchnąć to na margines ale ... :(

Magdo, moje małżeństwo też jest postrzegane przez innych jako wzorowe. Nie będę przecież obnosić się z żalami, że brakuje mi romantyzmu i to w moim wieku. Niejeden stuknąłby się w głowę na taką wieść;) Dlatego też nie oceniam pochopnie innych, nie neguję zdrad, bo tak naprawdę nikt nie wie lepiej, co dzieje się w danym związku, jak nie mąż i żona. Często ta prawda jest bardzo odbiegająca od tego, co widzimy.

A ja ostatnio myślałam. Wcześniej nigdy. Może doszłam do szczytów miłości...Jeśli tak, to jest nadzieja, że teraz juz tylko z górki :) :) :) Za dwa tygodnie przyjedzie mój mąż, mam nadzieje, że tym razem nikt nam nie przysłoni niczego. Staram się

taka opowiedz cos wiecej ,mozse bedzie ci lepiej ze nie jestes z tym sama...

Posłuchaj - no właśnie na zewnątrz idylla, a w środku same braki. Poza tym myślę, że każdy wiek potrzebuje czułości, nie jesteś wiele ode mnie starsza (z tego, co wywnioskowałam) więc wiem. Każdy chce kochac i być kochany...i mówię to o miłości wzajemnej

Magdo, mąż wraca...spróbuj spojrzeć na niego innymi oczami...mało romantyzmu, ale jest...postaw na pewnego konia w tej gonitwie, tym bardziej,że łączy Was uczucie. Moim zdaniem tak będzie najlepiej.

Powiem Wam, że bardzo dobrze jest się wygadać. Wyrzucić z siebie. Zobaczyć, że są też inne, które mają podobne przeżycia. To rzeczywiście pomaga. Teraz jestem jakaś pewniejsza. Posłuchaj - nigdy nie brałam pod uwagę rozstania z mężem, tym bardziej, że z moją 2 nigdy nie powiedzieliśmy, co naprawdę czujemy do siebie. Oczywiście cudowne wiersze, dużo mówia, ale... no właśnie pozostawiają pewne niedopowiedzenia, więc nie wiem czy On ze mną wiązał kiedykolwiek jakąś przyszłość. I szczerze mówiąc nie chcę o tym wiedzieć, chyba bałabym się usłyszeć, że tak. Wtedy nie wiem czy miałabym siłę odejść...

Jestem mężatką juz jakiś czas. Mielismy hm trudne chwile, poronienie, brak porozumienia, ciągłą cisze w domu, własne światy. Pojawił sie on, tak z nienacka. nigdy nie byłam na czacie i nikogo nie szukałam... tak mi się przynajmniej wydawalo. ale tak naprawdę szukalismy sie oboje. Potem juz polecialo rozmawialiśmy codziennie wieczorami, coraz bardziej sie do siebie zbliżaliśmy. Potem się spotkaliśmy i polecialo. Oczywiście wszystko zostalo w sferze pragnień tylko przytulanie i chodzenie za rękę... wyrzuty sumienia... i tak trwa do dzisiaj. Najgożej jak się spotykamy bo nie możemy sie od siebie oderwać a pożegnania to jakby na chwilę... a w sumie tylko rozmawiamy

hm musze uciekać ... dobranoc i do zobaczenia

do taka ...Jesteś teraz w najpiękniejszej fazie. Fazie w kolorze różowym. Poczekaj, zobaczysz, co dalej, bo być może jesteście dla siebie stworzeni, a jeśli nie...no cóż troche sobie pocierpisz, ale przejdzie...

No rzeczywiście jest już późno - jutro pogadamy. Dobrej nocy życzę, pięknych snów i uśmiechniętego poranka... Też będę uciekała papapapapa

Wygadać się...tak, świetna sprawa, a do tego nikt tu nie wyskakuje z epitetami...narazie;) Rozumiem,że nie zakładasz odejścia od męża. Nie wiadomo jednak co będzie dalej? Czy nie zapragniesz być z 2, czy 2 tego nie zapragnie, a jak już sama napisałaś, nie wiem, czy potrafiłabym odejść. W moim przypadku przez pierwszy rok nikt z nas, ani ja ani 2, nie przypuszczał nawet, że po pewnym czasie nie będziemy mogli mówić o wspólmałżonkach, bo stanie się to zbyt bolesne. Na początku były zwierzenia, nie omijaliśmy tematów pożycia małżeńskiego itp To wszystko dzieje się etapowo. Dziś muszę już odejść od komputera, zajrzę jutro. Dziękuję za rozmowę. Też mi lepiej:)

hahhaah, co za nieumawiana zgodność:D Dobranoc

sorki ze zniknełam tak niespodziewanie ,teraz nadrobiłam lekture,mam nadzieje ze topic bedzie dalej rozwiajał sie w tak miłej atmosferze,ciesze sie ze czujecie sie tu dobrze :) a mnie goscie naszli i teraz juz jestem wolna wiec zajrzalam ale tez trzeba mykac spac..dobranoc dziewczyny, słodkich snów

Witajcie w niedzielny poranek :) U mnie za oknem słoneczko...może dzień będzie fajny...

Witaj Magdo:) U mnie też poranek słoneczny...oby tak było przez cały dzień, wówczas i psychika zdrowsza. Narazie mam czas na przywitanie tylko, później na pewno tu zajrzę. Fajnie, że jesteś...może też pojawi się tu smutna, ale już z radośniejszą miną?

zgadnijcie z kim wczoraj spędziłam pol nocy? :)

ja też tak mam niestety, niech zgadnę ...z 2:D Czy można aż tak cieszyć się spędzeniem pól nocy z mężem, ktory jest na codzień, a do tego w nocy śpi odwrócony tyłem? ;)

z narzeczonym będę za 2 dni, a wczoraj i dziś :) Jeszcze "carpe diem"

Do Posłuchajcie - masz racje, na początku jest niewinnie, ot miłe rozmowy. U mnie, tak jak teraz sobie myślę, na początku całkiem możliwe, że zależało mu na jednym (wiadomo na czym). Ja nie brałam pod uwagę tego, dla mnie musi być uczucie na początek, a potem... Moje uczucie rozwijało się z czasem, Jego chyba też. Myślę, że to uczucie trochę Jego i zaskoczyło, i przeraziło jednocześnie. Jeżeli umim słuchać i obserwować, a myślę, że tak, to chyba dobrze wywnioskowałam. Czasami On zachowuje się jak dziecko we mgle, nie do końca wie, którą drogą ma pójść. Myślę też, że nie chce mnie skrzywdzić, dlatego brak jest u nas konkretów. On jest bardzo inteligentnym człowiekiem, jest wykształcony, bardzo wysoka pozycja w pracy, itd. Gdyby chciał mnie tylko, mówiąc kolokwialnie \"przelecieć\" - zrobił by to, znalazł by okazję... Dlatego, pomomo braku słowa \"kocham Cię\" - wierzę, że tak jest. A może to prawdziwa Przyjaźń, bez tej Miłości, hymmmmm. Trochę się zaczynam gubić... Raz tak myślę, raz inaczej... Ciągle mam nadzieję, że to czas pokaże

Magda K. ja wczoraj po 7 latach dopiero dowiedziałam się, że to nie chodzi o seks. Seksy nigdy nie było. ON wyznał, że sam na początku myslał, że chodzi tylko o podniecienie i pożądanie, ale nie.... Tez nigdy "kocham cię" nie padło, ale ja wiem :) PS. a ten problem, o ktorym pisał, to przede wszystkim ja ....

Miło, że już się pojawiłyście, radosne :) Cóż znaczą nocna pogaduchy... Dobrze jest... Ja też tak mam - fajnie, że miałąś super nocke... trochę zazdroszcze :)

Ależ to wszystko jest skomplikowane, prawda? Ile trzeba nerwów, aby to przetrzymać. Czy nie lepiej wyjaśniać sobie wątpliwości od razu, byłoby prościej... ale może właśnie o to chodzi...nie jest prosto i dlatego są te motylki, tęsknota, pragnienia... Fajnie, że chociaż u Ciebie sie wyjaśniło conieco...Pewnie, przecież faceci też potrafią (tak myślę :) ) kochać i dla nich też to może być wielkim problemem....

Magdo K.. oczywście, że to właśnie o niedopowiedzenia i o motylko chodzi... dlatego wiem, ze to nie jest dojrzala milosc, ale od lat trwajace zakochanie....

Ja nie wiem, czy to, co mamy w domach, to dojrzała miłość, czy poprostu przyzwyczajenie, rutyna. Jaka w ogóle jest dojrzała miłość? Czy motylki, chęć bycia z drugą osobą, sprawianie sobie na wzajem radości, czy to tylko zakochanie, tymczasowa fascynacja? Nie wiem, chyba nikt nie wie do końca jak to z ta miłością jest...ale jes fajnie, jak ona jest, a jeszcze gdy jest wzajemna...