Jestem DDA ktos jeszcze??

Czesc!! widzialam topik o tym jak pomoc DDA.postanowilam stworzyc topik dla tych ktorych to bezposrednio dotyczy.czasem trodno jest mi sobie radzic z niektorymi sprawami i pomyslalam sobie ze moze znajda sie osoby z ktorymi mozna by sie powspierac czy przekazac rozne informacje. pozdrawiam

jest DDA :-(

mnie równiez jest bardzo ciezko w niektorych momentach. i chetnie pogadam z osobami o podobnym problemie.

Jak można rozpoznać że ktoś jest DDA? Czy są to jakieś szczególne zachowania?

ja chyba tez... czytalam o tym i pewne zachowania pasuja do mnie. dziewczyny czy to prawdaze takie osoby maja przesadne poczucie odpowiedzialnosci? moj maz mowi ze jestem chwilami nie do wytrzymania:( ze podobno mam bardzo trudny charakter...

Jest taki dosc szeroko dyskutowany temat na forum o2: http://forum.o2.pl/temat.php?id_p=4866252 polecam zajrzec, sa kryteria rozpoznania czy jest sie DDA/DDD i wypowiedzi osob doktnietych ta dysfunkcja - oraz jak sobie radza w codziennym zyciu, jak sie z nim zmagaja. Zapraszam serdecznie wszystkich zainteresowanych. Sama jestem DDD wiec temat zdecydowanie mnie dotyczy.

oneill - bardzo ciekawe forum, dzieki:-)

witam wszystkich!!:) milo mi ze kilka osob sie odezwalo pomyslalam sobie ostatnio ze milobybylo stworzyc taki topik niewiedzialam tylko z jaka reakcja to nie na kafeteri spotka bo jak wiadomo kraza tu rozni ludzie i nie zawsze mozna liczyc na ich zrozumienie. ja tez jestem DDA -napisz moze o sobie cos wiecej ile masz lat i co teraz w zyciu porabiasz? ja nie ale mój facet -a wy jak sobie w zyciu radzicie? czy to ja-mysle ze maja poczucie odpowiedzialnosci i mi dlatego czasem wydaje sie ze moj facet nic nie potrafi sobie zalatwic i jesli ja tego nie zrobie za niego to napewno nic z tego nie bedzie a to niezawsze jest prawda. oneill wejde na to forum poczytac dziekuje za linka:) na poczatek napisze wiec moze kilka slow o sobie. temat alkoholu w domu dotyczy mnie praktycznie od poczatku mojego zycia. deraz jestem juz dorosla ale nadal nie radze sobie z pewnymi sprawami powiem wiecej 1,5roku temu zabrnelam w taki zaulek ze zaczelam popadac w coraz to wieksza depresje ale pomimo wszystko chyba jestem silna kobieta bo nie mogac na nikogo liczyc sama sobie z tym poradzilam.no moze nie dokladnie sama bo poszukalam sobie bardzo dobrego psychologa w moim miescie i rok chodzilam na terapie (kwalifikowalam sie na dluzej) choc terapia zostala przerwana musze wam powiedziec ze to wiele odmienilo w moim zyciu i stalam sie innym czlowiekiem.nie jestem juz taka zalekniona w sobie odwazniej ide przez swiat dostrzegam w sobie to ze moge byc naprawde w czyms dobra umnie jest tylko ten problem ze rodzina chcialaby mnie zatrzymac na etapie zaleknionej z ktora wszystko mozna zrobic jak im wygodnie.dlatego teraz mieszkam 2000km od domu i dopiero tu czuje sie naprawde na luzie.. pozdrawiam wszystkich.to tylko mala kropelka z mojego zycia to oczym napisalam.DDA to temat rzeka i chetnie z wami na te tematy porozmawiam

i pewnie zaczynacie chlac buehehe