kim jesteśmy i po co całe to nasze istnienie na tym świecie?

którzy żyją po to by dawać życie i umierać

?????????????

Jesteśmy zbłąkanymi duszami, mieszkającymi w naszych ciałach... Nie pamiętamy lub zapominamy skąd przybyliśmy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy... Czasem już myślimy, że odkryliśmy swoją tożsamość i odnaleźliśmy właściwą drogę, lacz spotyka nas coś, co sprawia, że po raz kolejny stajemy się zagubieni i nasze poszukiwania zaczynają się od początku...Jednak tak naprawdę nigdy nie uda nam się odgadnąć istoty naszego życia... I może właśnie w tym tkwi cały urok naszego istnienia?

Tylko dawać życie i umierać?:o Jesteśmy po to by szukać sensu...

Ja... jestem tylko wspomnieniem, a bylem kiedys bogiem :D

Jesli ktos załozy rodzine to wytłumaczenie proste zaspakajac potrzeby rodziny troszczyć się o bliskich patrzec jak wzrastają dzeci jak radza sobie w pózniejszym zyciu przy tym trzeba wykonywac proste czynności pranie /tu pomaga urzadzenie zwane pralką/ prasowanie gotowanie sprzatanie wile tego więc jak ma sie tyle zajęć nie ma sensu zastanawiac się nad naszym istnieniem na tym świecie W wolnej chwili zamiast myślec o tym problemie polecam spacer z pieskiem czytanie książki TV film na DVD/najlepiej komedie

:D Jesli chodzi o mnie to myślę, właściwie to podejrzewam że sens życia odkryjemy wtedy jak już się uwolnimy z naszych materialnych ciał, czyli po śmierci.

jeśli wierzysz, że po życiu coś istnieje.... wiedzieć po co żyliśmy dopiero po fakcie:o, nie podoba mi się to...

Ramzes, to chyba zależy dla kogo;)

upadle anioły ????????????/ ludzie sa po to aby zyc tworzyć rozwijać się pojmowac sens istnienia według mnie dążyc do dojrzałości emocjonalnej uczuciowej duchowej ......................niektorzy nie maja na to szans bo nie wierzą w Boga

Pamiętając o nieuchronnym końcu zadaję sobie pytanie - do czego w życiu dążyć? Na pewno nie zmierzam do bogactwa, obrastania w rzeczy. Nie chcę też żyć ulotną chwilą, która i tak zawsze przeminie. Dlatego staram się zapobiegawczo być po prostu dobrym człowiekiem :D

wedlug mnie dobrym sensem jest dazenie do doskonalosci duchowej. niektrzy jednak nie maja na to szans, bo wierza w jakichs prymitywnych bogow :P

dla wierzących Bóg nie jest prymitywny... natomiast prymitywne jest wierzyć we własną wewnętrzną moc duchową :p :D

Oto jest pytanie...........................................................................................