Nie no ... powiedzialam rodzinie ze jestem ateistka ...

to chyba jakiś nowy odłam ateizmu? ( z nadzieją :) )

no ja go uprawiam z upodobaniem (robie co trzeba ,a Bog, jesli jest, to sie na mnie pozna:))

katolikiem jestem tylko z urodzenia. Teraz mam swoja wiare, osobistą. Gdy zginęła moja rodzina znienawidziłem boga. Ale teraz już jestem spokojny. Wiem, że nie przyczynił sie do ich śmierci. Ale też ich nie uratował. Nie byli owadami, którch ktoś wyławia z nurtów rzeki. Nie wierze w niebo i piekło. Wierze w dusze. Wierze, że spotkam sie z nimi po swojej śmierci, chociażby na swoistej ponadwymiarowej rozmowie gadu-gadu.

- dla was :) potępianych?:D:D to małe słowo. niektórzy katolicy (nie tylko ci którzy naprawdę głęboko wierzą, jeżdżą na pielgrzymki noszą przy sobie wisiorki z krzyżem, pierścionki, bransoletki-różańce, itp.) dosłownie traktują mnie jako trędowata no i .. już słyszałam: że jestem idiotką, psychiczną, nie normalną, nie logiczną itp.... a wszystko, że ośmieliłam się nie ukrywać, że nie chodzę do kościoła i nie jestem katoliczką........ A najbardziej jestem zaskoczona, że nawet ci, którzy nie są specjalnie religijni, pytają, w pewnych dziwnych sytuacjach, czy coś mi nie przeszkadza, itp. itd... Ale to nic. Najważniejsze, że nie udaje, kogoś kim nie jestem. I każdemu nie wierzącemu, to radzę. Nie jest zawsze i wszędzie najłatwiej, ale ja się dobrze czuje we własnej skórze. :)

do \"do tez buzi babciu\" - nie jestem pewna, takie przekonanie może można zaliczyć pod Agnostycyzm poznawczy. Przynajmniej tak mi się wydaje. Nie jestem fachowcem z tej dziedziny, nie znam wszystkich religii i przekonań ;)

vroomek - szczerze Ci współczuję Na pewno te doświadczenia wpłynęły na Twój światopogląd. Chęć spotkania dusz rodziny w niebie to też piękna motywacja żeby dobrze przeżyć życie.

Vromekk, brednie,nadal wierzysz w tego samego boga. Twoja wiara jest tylko bardziej wybiorcza,cos odrzucasz a cos uznajesz.To katolicyzm i bardzo wybiorczy. No chyba ze slowem bog okreslasz twoje wlasne , niezidentyfikowane bostwo.

Nie ma czegoś takiego jak wybiórczy katolicyzm. Albo przyjmujesz wszystkie dogmaty wiary - kościoła, albo nie jesteś katolikiem. Słowem - nie można być katolikiem tylko trochę. ;)

Jestem Agnostykiem. To określenie najbardziej pasuje :) Uważam że Stwórca istnieje, ale nigdy tego nie potwierdzimy. Stwórca jest ponadwymiarowy, jest wszystkim. Nigdy tego nie da się udowodnić gdyż nasze umysły są zbyt proste by objąć istotę stwórcy... http://pl.wikipedia.org/wiki/Agnostycyzm

hej, tez jestem ateistka, ale niestety musze sie z tym ukrywac i czuje sie jak smiec nie mogac wyrazic sowich pogladow. Rodzina wywalilaby mnie z domu. Wiec Was rozumiem, tyle moich skromnych dywagacji pa

haha, ,,nasze umysly sa zbyt proste by pojac istote stworcy\'\':P:P:P Niezle sie usmialam. To mogl nam dac lepsze:p

a jaki jest powód ukrywania się z samym sobą, bo nie rozumiem? przyznam, że moi rodzice przeżyli najciężej moje wyznania odnośnie wiary, ale nie potrafię udawać, kłamać i kryć się z tym co jest we mnie :)

całkiem sporo nie wierzących się tutaj wypowiedziało :) aż jestem zdziwiona lepiej być szczery sam ze sobą, w odróżnieniu do większości wierzących katolicyzm, islam) religia często staje się pretekstem do czynienia tego zła, którego w istocie potępiają. nie potrafię zrozumieć tego, że w kościele propagowany jest przede wszystkim kult cierpienia... jakby sensem życia było umartwianie ciała i duszy... :o