Skocz do zawartości
Szukaj w
  • Więcej opcji...
Znajdź wyniki, które zawierają...
Szukaj wyników w...

Zarchiwizowany

Ten temat jest archiwizowany i nie można dodawać nowych odpowiedzi.

agiie

Tu będziemy podlewać kwiatki - OGRÓDEK Nasz ...

Polecane posty

Niepostrzeżenie w morza urasta głębinie Fala, która w niebiosach szuka dla się tronu. Niepochwytna dla oka w narodzin godzinie, Olbrzymieje tym spieszniej, im bliższa jest zgonu. Cicha bywa, gdy wzbiera nad sióstr zmarłych tłumem, Aż załamie się w miejscu, gdzie się skędzierzawi, Wówczas, węsząc śmierć spodem, burzy się i wrzawi I uderza o brzegi swym pośmiertnym szumem. I z tym szumem, malejąc, pada na kolana I na ląd swe pozgonne wysypuje śniegi. Czy zaszumisz po śmierci, duszo przewezbrana? Czy uderzysz raz jeszcze o znajome brzegi?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Gość lucky strike/////...
zaleznie od nastroju, ale wiem jedno, że jak się zaczernię to już będę grejpfrut zepsuty;) o wysokie procenty troszczę się całe życie, więc nie ma sprawy;) dobranoc

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Nieco drwin i objawień i nieco bezczasu W mroku czujnych podziemi a uczta gotował Tak się schodzi samotnych ciżba pogrobowa Na obrzęd wspólnej ciszy, wspólnego hałasu. Tu w tym gnieździe, zbyt twardym dla piskląt porodu, Każdy resztę swych braci wzrokiem niepokoi, Aby zbadać, czy giną, jak mężom przystoi: Nie bez szczęku zbroicy i nie bez powodu... Ci, co wpośród ginących z wytrwałości słyną, Lubią skrzydłem zaszumieć, jak czarty lub ptaki I ssąc wargą królewską byle jakie wino, Zezem duszy pochwycić sen nie byle jaki! Gdyż oto zachowali przebiegle za stołem Puste miejsce w nieznacznym na pozór uboczu Dla gościa, co przybiegnie z wieńcami nad czołem I rozwidni podziemie błyskawicą oczu! Znany w gronach aniołów z upojeń i śmiechu, Tępiciel żmij na słońcu, wesela podczaszy Szmer pokątny skinieniem swej fletni wystraszy I przywróci dźwięk czysty wszelakiemu echu. Znawca uczt doskonałych, przodownik marzenia, Nie mogąc ucztujących odróżnić od chmury, Każe dzwonić kielichom godzinę zbawienia I napełni je winem starym, jak lazury! Lecz próżno, gdy ich wabi mgła widzeń słoneczna, Nasłuchują, azali podwojów ościeże, Ze snów rdzawych zbudzone skrzypną swoje: Wierzę\" Gość nie przyjdzie a uczta dla smutnych zbyteczna...

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Off, jak to kiedyś Nicole wymyśliła ;)... jestem topless - tylko do jasnej ciężkiej cholery nie myśl Leśmianem :)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Nastała noc, spragniona wymian Mroku na dreszcze w półśnie rosy. Dąb bałwochwalczo wierzy w Tymian, We wpływ Tymianu na niebiosy. Światła na trawie mrą pokotem - Śmierć świateł wzrusza leśne knieje. Północ przedawnia się pod płotem, A płot - przyszłością gwiazd srebrnieje. Gdzie jest bezdroże ? A gdzie - droga ? Gdzie - dech po śmierci ? Ból - po zgonie? Więc nie ma tchu i nie ma Boga ? I nie ma nic - a księżyc płonie? Księżyc to - wioska ogromniasta, Gdzie ciszę ciuła brat mój - Srebroń, Co siebie własnym snem przerasta, Więc mu istnienia w srebrze - nie broń! To - niepoprawny Istnieniowiec! Poeta! Znawca mgły i wina. Nadskakujący snom - manowiec, Wieczności śpiewna krzątanina. W sieć rymów łowi srebrne myszy, I srebrny chwast i srebrną jabłoń - I rzuca strzępy srebrnej ciszy Na księżycową błoń czy prabłoń... \"Śmierci! - powiada - Mrok nas słyszy! Nie śmiej się w niebo i nie błaznuj!\" - I rzuca strzępy modrej ciszy Na księżycowy znój czy praznój... \"Jam ten - powiada - co mgłą dyszy I wie, że Bóg to - łza i zamieć!\" - I rzuca strzępy złotej ciszy Na księżycową miedź czy pramiedź... Pełno tam dolin, wzgórz, bajorów, Modrych rozwiśleń i udniestrzeń, I niby scena bez aktorów, Rozpacza pusta w świetle przestrzeń. I szepce Srebroń w dal znikomą: \"Nie samym światłem mrok się żywi - Wszyscy jesteśmy nieszczęśliwi, Lecz po co srebrnieć? - Nie wiadomo... Nim śmierć w źdźbło mroku przeistoczy Pomysł mych łez - i zarys ducha - Niech mi gwiazdami spyla oczy Nicości złota rozsypucha!\" - I gdy tak mówi - nicość właśnie Kłami połyska - zła i szczera - I jeszcze jedna gwiazda gaśnie - I jeszcze jeden Bóg umiera.

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
i mądrym. i napisał prawdę o nicości. już nic więcej się nie dodoMYŚLisz... ;) ok, to jak przytulisz mnie ;) tak bez góry mnie i bez końca ;)?

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach
Deko, za dużo poezji, wtedy ciężko zasnąć ;) Piątko, musisz częściej ją całować ;)

Udostępnij ten post


Link to postu
Udostępnij na innych stronach

×