a wspomnienia tak bardzo gryzą w pięty...

nie no zlituj sie ....w zyciu nie chciałabym zeby ktos mnie rozpoznał

muszę uciekać .ale na pewno zajrze tu wieczorem.zaczełam ten topik bo myslałam ze podziała na mnie terapeutycznie.Dlaczego pytasz o moje imię??

to pisaliscie cały czas przez naszą-klase czy rozmawialiscie tez przez telefon czy cos tego typu?/

musze uciekac. bede wieczorem

nie pytam o imie a na litere na która zaczyna sie

autorko czekam na informacje jakie kolwiek od Ciebie,jezeli chcesz to napisz na maila tego co widac,fajnie mi sie z Toba pisało.3maj sie.pozdrawiam!

Wiem jak jest, gdy uwazasz, ze chlopak z przeszlosci tak naprawde "jest twoj". Masz na niego wplyw emocjonalny, a on na ciebie. Mam taka sytuacje. Istnieje facet ktory wycisnal na mnie pietno, a ja na nim. Rowniez odezwalismy sie po latach. Oszalamiajacy powrot do tych ogromnych uczuc. Alle przeciez byl powod dla ktorego nie jestem z nim, a on nie jest ze mna. Nie bylo nam pisane. Mowi,ze czekal na mnie tyle lat. Gdyby nie mial zony, moze utrzymywalabym kontakt..Ale widzialam jak niekomfortowo ta zona sie czula gdy zaczelismy do siebie wydzwaniac. Zamilklam... Istnieje powod dla ktorego nie jestescie razem, wybralas kogo innego wtydy - dlaczego? Jesli to porzadny facet to po co go ranic?

zgadzam sie z Tobą, przeciez rozstali sie z jakiegos konkretnego powodui tyle lat mineło,moze 10lat temu byłaby szansa..a teraz... sama nie wiem...bo rózne rzeczy dzieja sie

\"dziecka nie robi sie bez miłosci...\" - Dziunia, a skąd ty takie rewelacje bierzesz?

dziecko jest czescia miłosci dwojga ludzi. Ktos robi dziecko bo tak sobie chce?? bez zadnych uczuc?

fajnie napisane siedem groszy ,trafne określenie wyryte piętno... mam podobną historię co autorka ,sto razy tu opisaną i omówioną w tę i we wtę. nie mam już sił tego analizować ,zapytam może Was tylko czy moje nowe przemyślenia mają choć cień prawdy- może należy nie wracać do przeszłości ,zerwać wszystkie kontakty albo siąść i zwyczajnie się pożegnać i wyjaśnić sobie ,że bez sensu ,że rodziny,jakoś tak po ludzku. kuźwa nic już nie wiem .dzięki autorko za topic.może to są niedokończone niezamknięte jakieś związki ,sprawy i przez to się ciągną latami.

Dziunia, no prosze cię, życia nie znasz? :O Dziecko bywa częścią miłości, ale ona wcale nie jest potrzebna do tego, żeby dziecko spłodzić - to chyba logiczne.

pewnie własnie tak jest:moze żal ze tak sie wszystko skonczyło ale jednak skonczyło sie...

moze napisałam tak z własnego doswiadczenia aczkolwiek masz rację

Historie z życia wzięte, których znam całkiem sporo.

Gdy wabi cię ognik, idź za nim. Być może zabrniesz na manowce, ale nigdy nie będziesz sobie wyrzucać, że może była to Twoja Gwiazda.

........................ :))))

dobrze że nie jestem sama z takim problemem...to ciężko zamknąć...bardzo ciężko. Ja próbuję od 15 lat...bez efektu...zawieszenie w prózni

15 lat,wspólczuje,a on wie chociaz o tym?

wie i tez trwa w zawieszeniu..za późno żeby cos zmieniać...

w sumie to radziłam sobie z tym jakos dopuki mnie nie znalazł na "naszej klasie" ...teraz jest dużo gorzej Po cholerę się odzywał? Napisałam że mam dzieci...... On też....nic nie da się juz zrobić Ale to co nas łączyło przez 5 lat wróciło z podwójną siłą :(

teraz ja kurcze cierpię...bo nie przestałam go kochać on cierpi bo kocha mnie jego żona na szczęscie o niczym nie wie...i żyje w niewiedzy błędne koło...mam wyrzuty sumienia i źle się z tym czuję

to że ktoś się nie odzywał nie znaczy że nie myślał i nie tęsknił. Ja milczałam przez tyle czasu, a on był w moich myślach każdego dnia. Też jestem rozdarta- nikt nie może wymazać jego wspomnienia. napisał do mnie niedawno, też chce się spotkać. Wiem tylko jedno, jeśli nie pójdę na to spotkanie, będe żałowała do końca życia. Czasem trzeba słuchać serca, choć rozum mówi coś zupełnie innego. :-)

o to chodzi że on sie odzywał...zawsze życzenia ale na adres rodzicow....tyle że bez adresu zwrotnego... Przez 15 lat...urodziny, imieniny, swięta itp nawet gdybym mogła odpisac..co by to zmieniło? Spotkaliśmy się raz....na początku radość, ulga...długa rozmowa...później żal i smutek....teraz tęsknota i to w obioe strony...chyba lepiej było nie spotykac się :)

miała być smutna mina :(

a nie żałowałabyś potem? ja czuję że będę jeśli się z nim nie spotkam.. A to że kiedyś się rozstaliśmy.. są w życiu różne sytuacje, kiedyś zabrakło nam siły, chęci żeby to wszystko pokonać, ale czy to znaczy że nie byliśmy dla siebie ważni? On dla mnie był, teraz wiem to napewno. Szkoda że dopiero teraz :-(

wiem że bywa różnie...nawet nie wiesz jak cie rozumiem....odchodząc od niego wtedy chciałam żeby mnie zatrzymał....bardzo go kochałam i tak jest nadal... Czy żałuję tego że się spotkaliśmy...nie..ale mówie tez że jest duzo ciężej teraz....chyba oboje mielismy nadzieje że to spotkanie pozwoli nam normalnie żyć..stało się odwrotnie...oboje źle sypiamy i tęsknimy bardziej niz kiedyś. Ale nie żałuję..tyle że to jest igranie z ogniem...

zazdroszczę Ci jejku pewności ,że on też źle sypia,dużo dałabym żeby to wiedzieć ,że nie tylko ja go tak rozpamiętuje

pewności nie mam , ale maile o roznych porach i smsy pełne tęsknoty.....ja tylko nie wiem dlaczego się odezwał....bo żadne z nas nie zmieni swojego życia ..przynajmniej przez najblizsze kilka lat.

u mnie tez zadne nie zmieni