Smutne wiersze--Piszcie!!

Jak dwa Anioły ocieramy się skrzydłami, jak dwa drzewa oplatamy się gałęziami, jak dwie jaskółki mijamy się w locie, Jak słońce i księżyc lśnimy w swej ślepocie, jak morze i wiatr szumimy czując ekstazę jak głazy dwa nie możemy być razem...

a to mój własny wierszyk: nazwałem go "Ona w moim śnie" (taki dramatyczny) Mija dzien za dniem... W nocy żyje snem.. widze takze ją, jej oczy i jej dłoń.. widze jak przez mgłe, wpatrujący sie gdzieś.. boli serce me kiedy mysle o jedynej mej.. Serce mówi tak a głowa nie.. żyje nadzieją że jeszcze nadejdzie ten dzięń.. w którym będę mógł dotknąc cie.. lecz to tylko złudzenia które zadręczają mnie... jak pokonac to co uczuciem moim jest.. ukochanych miec wiele ale tylko dla jeden poswiecic sie.. niczym romantyk poprostu zakochac sie... Kocham ją dlatego, gdyż nigdy nie dostanę jej, a jedym rajem jest mój własny sen...

Michalski - ten wiersz do mnie trafia, czuję tak samo, a mój wierszyk przy Twoim to takie małe miki. Pozdrawiam

Nie warto w nic wierzyć Gdy po pustyni życia Wiatr sypie w oczy tylko piasek A okrutna rzeczywistość wdziera się Brutalnie w byt, smagając Biczem goryczy, gdy następny dzień Gorszy od poprzedniego. Błądząc na krawędzi szaleństwa Bawię się ze śmiercią, jak chłopiec zabawką Nieświadomy biorę w ramiona czerń nocy I zamykając oczy pełne boleści Wyobrażam sobie - dobroć.

Tożsamość rozdarta na pół i błędne myśli kołaczą się w głowie - być może Bóg jest tylko ze mną choć go nie wołam o nic nie proszę.Życia nienawidzę jak nikogo na świecie i chcę żeby był już - koniec...

Zamykam oczy błędne nijakie, nie mogę dłużej na samotność mą patrzeć, Tyś tak daleko mój kochany ,a ja nie umiem śladów twych zatrzeć A twe spojrzenie i bliskość twoja jest niczym słońce dla zmarzłej ziemi, A ja dziś wiem ,że nie mogę byc twoja,więc bładzę w krainie cieni. Za oknem zima, wszystko jest lodem, ten chłód dotyka też mego ciała Ku sercu się zbliża spokojnym chodem A mi w rękach tylko miłość została.....

walczyłam uparcie, lecz walkę przegrałam pytasz dlaczego bo pokochałam na białym rękawie dogasa plama czuje wciąż ból siedzę tu sama pluszowy miś jest cały we krwi świeczka dogasa ogień się tli serce sklejoe znów się rozpada różaniec z mej dłoni na ziemię upada;(((

nadzieję swą straciłam i wszystko w przeszłość odrzuciłam na samym dnie zostałam nikt mnie nie słuchał chociaż krzyczałam

płakała w samotności chcąc zapomnieć o miłości patrzyła na jego zdjęcie kto by pomyślał że ona jest smutna? jak zawsze chodziła z uśmiechem na ustach czasami żyć jej się już nie chciało tak bardzo jej go brakowało nie widziała go tak długo choć nie mieszkał daleko może to właśnie nasilało tęsknotę czasami była w domu sama chodziła jak obłąkana zapłakana rozczochrana zamyślona takim człowiekiem przez niego stała się ona

mialam ladny ząbek ale mi sie zlamal teraz mi lekarka wsadzi igle w kanal wkreci mi tam cwieka ,zlota mala srubke musi bo mi geba przypomina dupke brzuch mnie boli z nerwow ale wierszyk tworze ząbek bedzie gotow jutro o tej porze! kurwa ale ambitne:O :D:D:D:D:D:D:D:D sory nie moglam sie powstrzymac