zdradziła i co dalej

Więc jak ma dostęp i korzysta z internetu? Założysz szpiega i wszystko będziesz wiedział..a być może nawet pooglądasz sobie pikantne zdjęcia z kochasiem .Jesteś na to gotowy>? Na marginesie bez urazy autorze, ale Twojej żonie widac czegoś brakowało skoro poszła do łóżka z innym..

A moim zdaniem w Waszym małżeństwie musiało coś się nie układać już wczesniej. Nikt nie zdradza ot tak (a już zwłaszcza kobiety -my nie podchodzimy do seksu tak mechanicznie, jak do czynności czysto fizjologicznej, jak to nierzadko potrafią mężczyxni), Jesli jest zdrada, to zawsze jest jakaś przyczyna. I u Was tez jakaś była, tylko Ty pewnie jej nie widziałeś i być może nawet nie zdajesz sobie sprawy z jej istnienia. Rozmawiałeś z żoną szczerze i na spokojnie na ten temat? Ale na spokojnie, bez emocji i wyrzutów - tylko w ten sposób można dojść do sedna, a wtedy zadecydować, co dalej z tym problemem.

piszac o tym czego jej brakowalo u ciebie,ze poleciala na innego-mialam na mysli to,ze jak nie przegadacie tego "dlaczego" to zrobila,to na nic sie zda ratowanie zwiazku.moze komus czegos brakowalo a moze jej bylo za dobrze? ale sie uparles na to "szpiegowanie".skoro teraz juz chcesz ja tak sprawdzac-to jak jej zufasz ponownie?

Dokładnie, popieram to, co napisała osoba nade mną.

A Wy byście zaufały, jakby Was facet/mąż w trąbę zrobił? :D

Na pewno nie szykowałabym goraczkowo sposobów na śledzenie, bo jak by chciał, to zdradzałby i tak. Zależałoby mi przede wszystkim na szczerej rozmowie i poznaniu jego motywacji, dlaczego to zrobił. Może nie tylko on ponosiłby winę za to, co sie stało.

ja kocham ale nie wiem czy bym wybaczyla-nie sadze! ale trudno dgybac. ale nie szpiegowalabym bo i tak juz wiedzialabym ze zdradzil

Wybacz, ale nie wierzę. 99% kobiet reaguje histerycznie na dowolną uwagę, która mogłaby sugerować, że to z nimi jest coś nie tak :o

ale w co nie wierzysz?

Oczywiste jest moim zdaniem to że czegos musiało jej zabraknąć w waszym zwiazku skoro skoczyła w bok

To do Luizjany było. Nie wierzę w 1) szczerą, spokojną rozmowę ( w dantejskie sceny a i owszem); 2) że spokojnie przyjełaby do wiadomości, że była współwinna; 3) że skorygowałaby swoje zachowanie. Kurwa, starczy powiedzieć babie, że przytyła i już nie kręci jak kiedyś, rozpętuj się takie piekło, że Lucyfer na dnie leja piekielnego uważnie się przypatruje i robi notatki :D

Ale ona w rozmowie przyznała, że chciała spróbować jak to jest z innym. Wszystko pięknie brzmi w sferze deklaracji: 'gdyby coś, to trzeba siąść, pogadać, bo może to nasza wspólna wina, bo może przeoczyło się przyczynę zdrady drugiej strony'. Wątpię, żeby ktokolwiek był w stanie o tym na spokojnie siąść i pogadać, zbyt wiele emocji się wtedy kłębi. Zbyt wiele upokorzenia, zranienia, żeby świeżo po czymś takim siąść i stwierdzić, że to stało się też z mojej winy, bo wtedy oprócz tych emocji pojawiają się jeszcze wyrzuty sumienia. Chyba najlepszym wyjściem jest wyprowadzka na jakiś czas, a potem rozpoczęcie terapii u psychologa, jeśli obie strony chcą ratować związek, a pierwsze, najgorsze emocje już opadły.

Właśnie nic nie brakowało. Kurewski charakter po prostu. Nawet te "dziewictwo". w którym doszukujecie się kobity winy nie ma nic do rzeczy. Nawet ci doświadczeni / doświadczone szukają odmiany, bo w związku wieje nudą. Motywacja ta sama.

1)spokojna rozmowa zaraz po zdradzie tzn.po tym jak ona wyszła na jaw-nie istnieje,chyba,że ludzie maja sie gdzies. 2)czy był ktos wspowinny-to zalezy od przypadku konkretnego-fakt,ze ciezko jest sie przyznac do wspolwiny(ale mysle,ze i faceci maja z tym problem) 3)skorygowac powinni oboje a po co mowisz babie,ze przytyla ;)

witaj o Panie:D to może poopowiadaj jak Ty zdradzałeś swoją żonę i czy przyjąłeś że byłeś współwinny,czy to wszystko jej wina bo przytyła:) założę się o ciastko z kremem że Ty nie masz sobie nic do zarzucenia:D

" K**ewski charakter po prostu." Panie,nie osądzaj się tak surowo:) chociaż to pewnie prawda:)

a ja myśle inaczej => Ad 2. Ay zależy od sytuacji i zaangażowanych w nią ludzi. Ad 4. Jak się pyta, czemu seks jest rzadko, to niech wie :P Ale widać, miast szczerości, dupa oczekiwała, że złożę samokrytykę. Nic z tego - z szczuplejszą nadal mogłem i to dużo razy. Sprawdziłem :D

Tzn.nie daj się popas w jakąś paranoje.Nie śledż jej,nie wbijaj szpili,narazie postaraj sie uwirzyć,odczekaj kilka miesięcy.Bądż NORMALNY uwierz-jeśli Cię zdradza dalej-będziesz wiedział bez podsłuchów,śledzenia itd.Każdy ma instynkt,Ty też.Odczekaj-poznasz.I nie ró tego błdu co mó mąż-zniszczył mnie psychicznie,opowiadał o TYM swoim pseudo-przyjaciołom,radzil siE..Efekt-śmiech na sali...mnie zniszczył opinię,z siebie zrobił długoletniego rogacza.A najgorzej jeśli wypije-do tej pory,wyzwiska,rękoczyny.Odpowiedz sobie na pytanie-wybaczasz??? masz tyle siły??? jeśli się wahasz-daj se spokój.Nie uniesiesz tego...wiem co pisze,uwierz

Apostoł ale ty wszystkiego pewny jestes az tyle przeszadles? ze tak znasz zycie i osadzasz kazdego i wszystko juz wiesz nie?

ups i musze racje przyznac-ale dziwne lustra nie miala? ja tak strasznie do wagi uwagi nie przywiazuje ale gdyby mi facet powiedzial,ze chce zebym schudla to bym sie nie obrazila-za "stara" jestem na takie fochy ale nie wiem czy bym chciala spelniac jego fantazje na temat mojej wagi. a ty bys schudl gdyby cie poprosila?

taka co tez zdradzila bije cie maz? zglos to gdzies! co za cham!!

APOSTOŁ NIENAWISCI -nędzne te twoje wypociny . Daruj sobie tego typu rady bo mężczyźni twojego pokroju powini unikać jakiegokolwiek doradzania innym .

i jest mondry

czarodziejko-spijam to piwo już 3 lata.Apostoł będzie przeszczęśliwy.Ne odeszłam wtedy-żałuję/teraz dalej się oszukuję że czas,czas.I w końcu pojmie,że to ja miałam rację.

przykro mi :( wspolczuje... ale masz jeszcze czas po co niszczyc sobie zycie z takim facetem, Jest tyle fajnych facetow ktory bedzie szanowal i kochal

śledzę => czy nie mam? Coś bym znalazł. I u siebie, i u niej. Było urokliwie, burzliwe, śmiesznie i strasznie. Jednak żadne tam problemy nie do przezwyciężenia. Oprócz tego jednego. Tycie było tylko wynikiem. Dziewczę chciało być słuchane, a nad swymi wypowiedziami myślało tak intensywnie, że nie miało czasu słuchać :P Jestem tylko ziarnkiem piasku nad niezmierzonym oceanem wieczności. Wbrew pozorom wiem co to pokora, i wiem, gdzie się zaczyna moja odpowiedzialność. Pewnie można było to ciągnąć, uratować, etc - jeśli jednak związek rozładowuje baterie zamiast je ładować, jeśli z drugiej strony miast faktycznej zmiany, radzeniu sobie z problemem widać jedynie pozorowanie i wypuszczane są kolejne zasłony dymne, po co to ciągnąć? Po chuj dawać z siebie, jeśli nie otrzymuje się ekwiwalentu w zamian? Miłość to nie pieprzone perpetum mobile, to system ciągłej cyrkulacji. Choć nie mogę powiedzieć, że się żonka nie starała. Starała się, a nie tak jak trzeba, a jak trzeba nie słyszała. Sakramentalne pytanie: Jeśli ktoś mi robi dobrze, i robi to źle, to jaki mi w końcu robi? Wina. Zawsze mnie to śmieszyło w ludzikach. Nie sam fakt stawiania winny po jednej stronie. Jeśli jest to efekt policzenia i zważenia, i siebie i drugiej strony, to o.k. Wkurwiające jest tylko stwierdzenie, że on/ona, etc. A co do kurewskiego charakteru... Ja nie mam nic przeciwko. Takie osoby uszczęśliwiają sporą część populacji. :P Ot, po prostu nie koniecznie nadają się na partnerów życiowych.

czarodziejka123456789 => owszem, tak. Jednak pozwól, że na ten temat zamilczę.

apostoł pisze jak potłuczony.Albo dziś ze mną coś nie tak,bo kompletnie nie kumam czaczy...

ale on skończył psychologię => Pudło. Kiedyś zacząłem, ale nie skończyłem. I kończyć nie zamierzam. Ta "nauka" ani nie stawia pytań, ani nie daje odpowiedzi. To tylko jedna wielka ściema.

A ja Ci powiem, że też czasami sram, że mi się to samo przytrafi...