przestaje kochać swoje dziecko

czemu 66 ??

"jestem zmęczona nią nie idzie mi wtedy w pracy a ostatnio jak wyszliśmy wieczorem to w nocy była maskara spazmy budzenie sie co 1h" czy wy widzicie co ona tu pisze?? kobita chce pracować, bawić się a dziecko najwyraźniej jej w tym przeszkadza. tyś sobie powinna zamiast dziecka psa kupić. i to pluszowego.

Czemu? bo zaczęłam czuć złość i bezsilność nawet gdy to czytałam. Lubię spokój, a miałabym mieć syrenę obok siebie 24h/d ? Straszne. :(

dać sobie zrobić żadnego bachora

nie przkereslaj jej jeszcze - moze sie zmieni jak bedzie miala 2 latka - juz nie bedzie ryczala, a moze sie okazac dobrym towa\rzyszem d orozmow. dzieci sie zmieniaja. wytrzymaj.

ale to nie jest tak że my dajemy cały czas dzieciom i one płaczą .... i są beee ... ona dają moc. :)

tu może pomóc tylko ''super niania'' :D

masz silną potrzebę niezależności i odosobnienia i irytuje Cię, że Twoje dziecko wymaga Twojej stałej obecności? Bycie matką niestety wymaga wyrzeczeń a Twoje dziecko to nie ono, mały człowiek Tylko Twoje maleństwo, które ma imię, swoje uczucia i rozumie więcej niż myślisz.

chyba super mama

Syn mojej koleżanki płakał prawie bez przerwy przez pierwsze 2 lata swojego życia. Stwierdzono, że miał kolki i nijak nie mozna było tego zlikwidować. jakos udało sie im to przczekać. Samo przeszło w końcu i syn jak marzenie.

bo z tego co piszesz, że masz beznadziejne podejście do własnego dziecka, żadna z ciebie matka dziecko w tym wieku potrzebuje wiele uczucia, miłości, rozmowy, czułości i uwagi a nie wysłuchiwania krzyków i znoszenia wzroku pełnego nienawiści rygor i tak zwana ręka to nie jest wyjście w przypadku dziewięciomiesięcznego dziecka CZY NIKT CI NIE POWIEDZIAŁ, ŻE DZIECI DO CZWARTEGO ROKU ŻYCIA POWINNO SIĘ TRAKTOWAĆ CAŁKOWICIE BEZSTRESOWO I UPRZEDZAĆ WSZYSTKIE PRAGNIENIA - NA TWARDĄ RĘKĘ PRZYCHODZI CZAS PO CZWARTYM ROKU ŻYCIA! Twoje dziecko wytrzymuje bez płaczu bawiąc się 5 minut? A jak wygląda jego zabawa? siedzi samo w kącie??? to żadna zabawa tylko zostawianie dziecka samemu sobie niech zachowuj się jak jakiś gestapowiec - to już jest nie ośrodek dla trudnych dzieci tylko twój dom i twoje malutkie dziecko już wiemy, na czym polegała twoja praca w tym ośrodku (na biciu dzieci po rękach, pupie i telepaniu nimi?) tak na marginesie: dlaczego już tam nie pracujesz???

rozwydrzaki, sama taka byłam, bylam okropna! darłam się dzień i noc jako niemowle, potem z zcasem robiłam wszytsko na przekór,a mama nie pracowala i poświecala mi caly swój czas, mam też troje rodzestwa i tylko ja taka byłam a jestem środkowa:) zawsze mnie przytulala, bawiła się ze mną,mama jest wogóle nienerwowa i jest flegmatykiem:) więc to czasem tak sie zdarza niezaleznie od matki, poprostu taki mialam charakter rozwydrzonego bachora, a jak zaczęłam chodzić do szkoły to byłam jak aniołek, nigdy żadnej uwagi, zawsze bardzo pilna i ambitna, świadectwa z paskiem, wszystkie obowiązki wykonywałam i jest spokojna bardzo i raczej cicha, podobno tak jest że jak dziecko jest takie diabełkowate to potem to idzie w druga strone i na odwrót, ja bym sie chyba skończyła jakbym miala takie dziecko ale podziwiam moją mamusie:)

mamy moje drogie w których w środku jest miłość i radość, poczytajcie sobie tracy hoog. ja płacze czasami nad jej słowami bo widzę w nich swoje dziecko. dobranoc

moze Twoje dziecko wyczuwa ze z Toba cos nie tak...moze powinnas odsapnac podrzucic dzidzie mamie....no nie wiem.....ale brzydko robisz ze zaczynasz uzywac przemocy...

Autorko polecam ci ksiazke TRACY HOG-JEZYK NIEMOWLAT!!!!Pomogla wielu osoboem naprawde!!!

To dobrze, ze szukasz pomocy, rady. Mysle jednak, ze to Ty masz problem, a nie Twoje dziecko. Czy chodzisz do psychologa z powodu tego problemu ? Jesli tak to tam mozesz dostac fachowa pomoc. Jesli T masz w sobie tyle zlości, agresji (Jakakolwiek przemoc w stosunku do takiego malego dziecka jest potworna zbrodnia!), to Twoje dziecko, ktore na dzisiaj jest slabe, zalezne i stanowi caly czas CZESC CIEBIE jest takim samym klebkiem nerowow, strachu i stresu i bolu. Jakbys Ty sie czula, gdybys plakala, bo bylabys samotna, albo brakowaloby Ci przytulenia, kolysanki, ciepla, bliskosci. Bylabys na prawdziwym glodzie. A Ktos 5 razy wiekszy, silniejszy podszedlby do Ciebie potrzasnalby Toba i uderzyl krzyczac. Sprobuj sobie wyobrazic zamykajac oczy. To sie nazywa EMPATIA. Dla Twojego dziecka to, co przezywa w kontakcie z nieobliczalna emocjonalnie matka i z kilkoma opiekunkami, ktorym tez byc moze puszczaja nerwy to musi byc KOSZMAR Takich lekow przeciwbolowych nie daje sie dzieciom ! Moze sama powinnas siegnac po leki uspokajajace przepisane przez dobrego lekarz. Moze to, co przezywasz to depresja, nerwica. Troche wlasnej ciszy po lekach moze Ci pomoc zobaczyc problem. Zobaczyc Twoje dziecko jego bezsilnosc zaleznosc potrzebe ciepla, milosci, spokoju potrzebe matki, ktora daje a nie odbiera Im bardziej ja odrzucasz tym bardziej ona daje ci do zrozumienia, ze Cie potrzebuje. Nie wolno dopuszczac do tego, aby male dziecko plakalo w samotnosci i opuszczeniu, bo jak je opuszczasz w takim momencie, to dla niego, jest, jak na zawsze. W wielu kulturach matki sa blisko dzieci, noszac je przy sobie w ciagu tych najwazniejszych miesiecy zycia. Nawet szympansice nosza swoje male. Jest w tym jakas madrosc. Jak ktos ma 9 miesiecy to jego prawo jest byc blisko mamy ! Popracuj nad wlasna psychikai nastawieniem. Cena jest Twoje zdrowe emocjonalnie dziecko. Zwyczajnie NAUCZ sie je kochac. Nawet taka trudnosc mozna przepracowac. Moze wlasnie z psychologiem, to lepsze, niz cale forumowe poradnictwo (z moim włącznie:)

ja mam syna ma 1,5 roku. kocham go najbardziej na swiecie, bez niego nie potrafilabym zyc spedzam calutkie dne z nim , zabieram go wszedzie ze soba, nie umiem a raczej nie chce go nawet zostawic na 2albo 3 godzinki bo nieznosze mysli gdy niewiem co robi. musze miec go na oku. moj syn gdy mial te 9 miesiecy to tez bawil sie zabawkami tylko chwile nie mialam do niego o to zalu a 40 minut!!! łoooooooooooo ... tak sie nigdy nie bawil dlugo. moja kolezanka tez tak krzyczala i klepala swojego synka , maly ma tera 5 lat i gdy ona glosniej powie albo brzyknie to maly chowa sie za fotel< biedactwi jest takie przestraszone> tez tak chcesz???? dziecko i maciezynstwo to najpiekniejsza sprawa.ja tez czasem po calym dniu z malym jestem zmeczona i mam juz dosc ale zawsze sobie mysle ze takie dnie jek np dzis to sie juz nie powtorza i ciesze sie z kazdego dnia i ciesze sie ogromnie gdy sie przytula do mnie gdy biega bawi sie czy nawet gdy je. ciesze sie ze jest zdrowy....ja mam hopla na jego punkcie.

tez jestem mama,i wiem jak moze byc ciezko,ze sa zle chwile..Kiedy malutka miala 3-4 miesiace,ja bylam wrakiem czlowieka..denerwowalo mnie wszystko,to ze jest glodna,ze trzeba zmienic pieluszke itp...kiedy ona plakala a ja czlam ze za chwile wybuche..zostawialam ja sama w bezpiecznym miejscu i wychodzilam np na balkon,liczylam do 10-20 czy 30..powoli oddychalam i wracalam do corci,Pomagalo ,nie zawsze,teraz mala ma 18 miesiecy,zdarza sie na nia krzykne,ale odrazu sie motywuje i przytulam circie,przepraszam i tlumacze,ze tak nie wolno itp...Czytalam ksiazke Tracy Hog,i mi pomogla,zrozumialam wiele istotnych spraw,dziecko potrzebuje mamy tak bardzo,ze nie mozna jemu tego odbierac,wiek w jakim jest twoje dziecko,nie jest wiekiem odpowiednim na nauke dyscypliny,dzieciaczek nie robi ci na zlosc,ono upomina sie o to co mu sie nalezy jak psu buda!!!!BLISKOSC

napisac,ze owszem istnieje nurofen dla dzieci i podaje sie go maluszkom

Jak chcecie mieć problemy to macie karę:P.No i nie zapomnijcie o robocie bo macierzyńskie to bym już dawno obciął:P.

na matkę bo jeżeli nie macie tego problemu to nie wiecie o czym mowa, ja mam 2 dzieci i mjedno z nich jest spokojne a drugie takie jak opisane w tym temacie i chociaż kocham ich tak samo to do każdego z nich mam inne podejście, przy pierwszym dziecku to była katorga a przy drugim przyjemność, więc jak nie macie zielonego pojęcia jak to jest to nie krytykujcie

byc nadwrażliwe na bodźce ADHD trudno zdiagnozować w tak młodym wieku ale poszukaj po lekarzach, dla dobra swojego i dziecka

tulę Cię wirtualnie. doskonale wiem o czym mówisz. moje dziecko ma 2,5 roku. jest nadpobudliwe. na spacerach mam horror bo nie ustoi w miejscu nawet minuty. za rączke nie chce chodzić. jak próbuje go zatrzymać, lub chwycić za rękę to jest wisk na całe osiedle. najgorsze jest wyjscie do ludzi. kazdy patrzy na niego jak na niewychowanego łobuza. a ja nie wiem gdzie oczy podziać bo wszytkie dzieci staja spokojnie przy matkach a on wszedzie wlezie i wszystkiego dotknie bo jest ciekawy i ma niespozyte pokłady energii. niczego ani nikogo się nie boi. nie jest beksą. wpada w szał jedynie kiedy chcę mu odgraniczyc wolnosc ruchową. przytrzymac, by nie biegał. zapiąc w wózku. czy isc z nim za rekę.

ADHD kobieta nie pisze, aby było szczególnie energiczne czy ruchliwe ono jest przeraźliwie smutne

o jakże cie,autorko rozumiem :D tylko ja mam takie dwa potwory :D jedno gorsze od drugiego.Pomyśl sobie jakbyś miała dwójeczkę ;)

Opowiem Wam cos. Wiem, ze zaraz zostane wyzwana, ale nigdy nikomu w zyciu tego nie opowiadalam. Moj syn ma 10 lat i jest moim oczkiem w glowie, kocham go najbardziej na swiecie, niczego mu nie brakuje. Jak sie urodzil chcialam go zabic. naprawde. lezal w lozeczku, a ja wzielam poduszke i podeszlam i przylozylam mu ta poduszke do buzi. Trwalo to pare sekund, zauwazylam, ze dziecko sie kreci niespokojnie i odeszlam z ta poduszka. Potem jeszcze ryczalam jak bobr. Do dzis sobie to przypominam i nie wiem jak moglam to zrobic. Nigdy wiecej nawet o tym nie pomyslalam. Kocham syna bardziej niz kogokolwiem. wybaczcie, ze to tu napisalam, ale pierwszy raz w zyciu komus o tym opowiadam, nigdy nikomu nie mowilam, bo zaraz by mi ktos wylal wiadro pomyj na glowe.

"pani" powyżej :O:O:O jesteś potworem a nie człowiekiem :O

przeciez to była depresja poporodowa... czesto matki ją mają.Ale się do tego nie przyznają ;)

A co lekarz na to , jak dla mnie to moze zabki sie wyzynaja moj plakal 24 godziny na dobe non stop ..kup zel na zeby!!!!

zabki sie wyzynaja!!!!!