odmówił pojechania po lekarstwa dla mnie i jedzenie

izabellla - ja wiem, ze bóle podczas miesiączki mogą być straszne. też przerabialam kiedyś takie stany, że mogłam podnieść się z łóżka, więc nie dzisię Ci się, że oczekiwałaś pomocy od swojego faceta. moim zdaniem jego zachowanie nie wróży dobrze, w takich chwilach wyłazi natura człowieka. ja nie zapomnę mojego byłego i jego akcji - byliśmy w górach, gdzie on zachorował, robiłam mu jedzonko, herbatki w środku nocy, podawałam lekarstwa, dbałam po prostu (choć było w naszym związku już kiepsko, ale to nie było ważne - była potrzeba, to mu pomogłam). niestety zaraziłam się od niego. on szybko wyzdrowiał, a mnie rozłożyło. poszłam do lekarki, okazało się, że mam anginę, dała mi tydzień zwolnienia i silne antybiotyki. a mój facet co? wraca do domu z produktami na obiad - dla siebie!! robił zakupy i kupił taką ilość, żeby była tylko dla niego! no zdębiałam. ale mieliśmy w lodówce zamrożoną rybę, ktora miała być na obiad w weekend, więc wzięłam sobie tą rybę, a on na to, że mu się nie podoba, że będzie trzeba jeszcze raz robić zakupy na weekend, bo ja teraz to zjem. poryczałam się i wyszłam z kuchni. on nawet nie zauważył, że płaczę. uważał, że wcale nie jestem taka chora i mogłam sobie sama zrobić zakupy. mało mi serce nie pękło. i chociaż go kochałam - kazałam się wyprowadzić do końca miesiąca. jejuu jak to bolało :-(( ale dziękuję za taką "współpracę". co z tego, że potrafił być kochany i dbać o mnie, skoro nie umiał wykrzesać trochę troski, kiedy byłą taka potrzeba?

zastanow sie nad przyszloscia waszego zwiazku, bo kiedy naprawde powaznie zachorujesz, nie bedziesz mogla liczyc na jego pomoc:O