Jak wyczuć, czy to koniec MIŁOŚCI czy PRZYZWYCZAJENIE ??????????????? POMÓZCIE !

Mam problem, spotykam sie z chlopakiem 1,5 roku. Bardzo go kocham, na początku naszej znajomosci wiedzialam, ze tylko on itp. To Trwało okolo rok. Po roku cos sie zmienilo. To nie chodzi o to, ze zobaczylam w nim jakies wady, ze sie klócimy, albo cos mi nie pasuje. Bo wszystko jest jak najbardziej w porządku. A jednak, nie czuje juz tego co kiedys, co czulam caly ten rok, nie mysle o nim noc i dzien, nie widze go wszedzie, a spotkania z nim nie sa juz takie niezwykle jak kiedys. Poza tym tamten rok czulam jak latam, jak kazdy dzien przynosi mi szczescie, a teraz wszystko wrócilo do czasu, kiedy go nie mialam, zycie wydaje mi sie takie szare, smutne i nie mam juz takiej radosci w sobie. Zastanawiam sie wiec, czy to przyzwyczajenie do mnie przyszło (i zawsze tak bedzie ze po jakims czasie wielkiej milosci przyjdzie do nas szara rzeczywistosc) czy ja go po prostu przestalam kochac. Sama juz nie wiem. Moze orientujecie sie, jak to poznac? Z którym zjawiskiem mam do czynnienia, bo sama juz nie wiem co mam myslec Moze post glupi, ale tu same takie, wiec jestem usprawiedliwiona ;) Z gory dzieki za rady

bo hormony do końca życia skakać nie będą :D

zdaje sobie z tego sprawe:( Czyli moje zycie musi juz wyglądac tak szaro, jesli chce miec kogos na dluzej niz rok:(

to zmieniaj na nowego za każdym razem jak ci chemia opadnie :D

Nie umiem traktowac ludzi jak coroczne buty co sie psują i za rok trzeba bedzie kupic nowe.

zastANOW sie co by sie stalo, jakby go zabraklo, jesli na sama mysl odczuwasz niepokoj i smutek, znaczy ze go kochasz, tylko twoje wzniosle emocje opadly, ale jesli wyobrazasz sobie zycie bez niego, to znaczy, ze nie kochasz i byc moze wcale nie kochalas, a bylas jedynie zauroczona

hmm, no wlasnie zycie bez niego jest dla mnie bardziej puste, nie mam z kim pogadac, pobyc no i wiadomo. Ale jednak wiem ze dalabym rade bez niego, choc bylo by mi przykro pewnie.