wykształcenie w zwiazku.przeszkadza wam badz innym

jestem ciekawa jak to jest u was.otóż ja jestem obecnie na studiach magist. a mój mężczyzna jest po sredniej ijezdzi tirami.mój tata nie uwaza tego związku bo on sobie ubzdural ze jego dzieci maja miec wyksztalconych partnerow.tata jest wojskowym wiec trudno z nim zyc.dodam ze mam 2 braci tez sa po studiach magisterskich i maja tez wyksztalcone dziewczyny.ja niby taki rodzynek wyłamałam sie.

to powiedz ojcu ile zarabia ten twój tirowiec - może zmieni zdanie :)

Nie wiem.ja mam mgr ,moj nie mial matury i tez tak jak twoj jezdzil tirami wczesniej a pozniej zajal sie elektryka i zarabial ladne pieniadze w porownaniu ze mna ale zwiazek nie przetrwal. Wyszly roznice potem oj wyszly ale zapewne tez milosci prawdziwej zabraklo....

To zależy kto jest dla Ciebie ważniejszym mężczyzną.

polksiezyc -z choinki sie urwalas czy co? wazne jest aby facet byl dobry i kochajacy a ty od razu o kasie.....

ja mówię o przekonaniu do niego ojca, w końcu chyba autorka jest z tym kolesiem z jakiegoś powodu, tzn. z miłości czy też zauroczenia?

nio moja mama miała sie z nim kiedyś.jest rygor mimo ze dzieci sa duze,ale zaczynamy sie powoli z jego zdaniem nieliczyc.moj ojciec mowi ze po magistrze zarabiają niektórzy podkreślam niektórzy to co on jeździ.a i niema go w domu

mentalnosc, wyksztalcenie, sposob bycia- wszystko jest wazne... i oczywiscie wychodzi z biegiem czasu co jestesmy w stanie zaakceptowac a co nie... w moim przekonaniu wyksztalcenie jest istotne... choc przyznam, ze spotkalam faceta zyciowo fantastycznego, ale jego zachowanie w innych sytuacjach bylo nie do przyjecia- dla mnie z pogranicza chamstwa- on tego zupelnie nie rozumial :-)

No... moja mama nie może się pogodzić z tym że mój facet ma wykształcenie nie takie, jakbyśmy chciały. Ja się z tym nie mogę pogodzić. Wstyd mi trochę i dręczy mnie to, zwłaszcza jak przyszłym dzieciom wytłumaczę że ojciec jest niedokształconym fizolem. Ale cóż, różne wady mają ci nasi wybrankowie i jakoś się żyje. Poza tym defektem mój facet jest wspaniały i nie zamieniłabym go na żadnego innego. P.S. Inteligencji na szczęście mu nie brakuje. :D

jestesmy juz ze soba 11 miesięcy ale szkoda mi mojego miska.bo mój ojciec to taki budź tylko powie dzień dobry mu i tyle.ale ja go kocham. mialam i po magistrze ale jakoś nic niewychodzili

różnica może być w obyciu - na studiach przecież uczymy się kontaktów międzyludzkich, radzenia sobie z różnymi sprawami... i właśnie to może wyjść po jakimś czasie i stać się powodem niezrozumienia. tak a propos - miałam na studiach kolegę, który zrobił prawko na tiry i w rezultacie jeździ teraz po Europie i z samego tytułu nic nie ma :)

Ja mam magistra i chodzę jeszcze na 2 kursy, on po zawodówce - zero problemów na tej lini

Mój kolega jest super facetem charakter do rany przyłóż. Założył konta na portalach randkowych, i co i dupa wykształcenie zawodowe odstrasza kobiety jak jakaś choroba...... 34 lata jest wolny , kawaler bez dzietny bez przygód w życiu........

Dodam jeszcze, że zawód jaki on wykonuje bardzo lubi i sprawia mu satysfakcje (kasa tez całkiem dobra). Więc po co mu się dalej uczyć??? Ja w swoim zawodzie musze.

ja robię dr, a mój narzeczony jest po zawodówce ani mi, ani jemu to nie przeszkadza a rodzina, cóż... było ostro... ale to czy jest mi z kimś dobrze czy nie wiem tylko ja, żadna mama czy ojciec nie jest w stanie wybrać dla swojego dziecka odpowiedniego partnera, bo prozaicznie nie zna jego potrzeb uczuciowych, emocjonalnych i seksualnych...

"różnica może być w obyciu - na studiach przecież uczymy się kontaktów międzyludzkich, radzenia sobie z różnymi sprawami... i właśnie to może wyjść po jakimś czasie i stać się powodem niezrozumienia." Po jakimś czasie przeróżne problemy mogą wyjść, bez względu na wykształcenie. Ale nie o tym chciałam pisać lecz o tym jak ubawiło mnie zacytowane zdanie. Czyżby w czasie gdy część społeczeństwa studiuje, ta pozostała była zamknięta w jakimś odosobnieniu? I jakiegoż to "radzenia sobie z różnymi sprawami" uczymy się na studiach? Na kierunku który kończyłam, na prawie, jakiegoś szczególnego nakierowania na "radzenie sobie z różnymi sprawami" nie zauważyłam.

W mojej rodzinie też odzew był przykry. Mama odnosiła się do mnie fatalnie... a ja rozumiałam ją bardzo dobrze choć wiedziałam swoje. Nastawienie mamy się zmieniło, gdy przekonała się że dobrze się nam układa oraz jak wartościowym człowiekiem jest mój facet, i jak nie różni się pod względem poziomy wiedzy i intelektualnego od ludzi jakich znamy. Niemniej piszę wyżej że się z tym jego niedokształceniem nie możemy pogodzić bo to prawda. Jednak nie oznacza to już jakiegoś potępienia i odrzucenia ale nadzieję że on się dokształci i motywowanie go.

Gdyby tak wszyscy szli na studia - to nie miał by kto samochodu naprawić, włosów obciąć, butów zreperować itd... Kurde przecież to nie chodzi o papier!!!! Najważniejsza jest praca, którą się lubi i zarabia odpowiednią kasę. A na studiach nie nauczą nikogo bycia dobrym człowiekiem.

trtr - chodzi mi o radzenie sobie ze stresem, o relacje międzyludzkie - bo chyba przyznasz, że na studiach tro nie to samo co w pracy? owszem, różnice mogą wyjść i dla ludzi, gdzie oboje w związku są po studiach, ale ja się wypowiadam w temacie. a radzenie sobie z różnymi sprawami to także umiejętność zareklamowania siebie (na egzaminach), zdobywania materiałów (od innych studentów czy samych wykładowców) - co przechodzi potem w radzenie sobie w pracy zawodowej.poza tym najczęściej ci po zawodóce pracują i myślą raczej o zdobyciu dóbr życiowych niż mniej poważnych sprawach, szczególnie w porównaniu do studentów dziennych. no i - co tu dużo kryć - nie każdego stać na studia, przy czym zdarzają się leniwe bogate dzieciaki i bardzo pracowite nie mające takiej kasy - życie, dlatego nie generalizuję. napisałam tylko, że z różnicy z wykształceniu mogą zrodzić się konflikty na innych płaszczyznach, co nie znaczy, że problemy nie rodzą się z innych powodów

A poza tym znam pewnego pana po studiach (dziennych) a głupi jest... do pięt mojemu nie dorasta!!!

Kadzy ma to co mu odpowiada...choc ja osobiscie nie wyobrazam sobnie zwiazku z kims kto nie ma wyzszego wyksztalcenia i prosze mnie nie krytykowac. Ale z drugiej strony szanuje ludzi za to kim sa a nie czy maja magisterium i nie komentuje wyborow innych osob

ja sobie tez nigdy niewyobrazalam faceta bez wyksztalcenia ja mam a on nie.ale milosci nieda sie przelozyc nad papier.jednym sie trafia jednym nie.ja niestety mialam pecha ze zawsze jak trafialam po wyzszym to jakis niezdatny do zycia.ale to bylo w moim przypadku.moi rodzice niezyja dobrze i z ich przykladu nauczylam sie ze nie papie jest wazny tylko dobry meczyzna ktory bedzie cie szanowal.

gosietta masz zdecydowanie racje :)

Czarny niku, już przestań, proszę, bo ośmieszasz ideę studiowania. Mnie o wartości studiowania nie musisz przekonywać ale te twoje argumenty, że to nauka załatwiania spraw są śmieszne. W taki sam sposób można każdą dziedzinę ludzkiej aktywności opisać. Niemniej skoro tak to widzisz, to idź np załatwić sobie jakieś badania, zabieg medyczny, czy coś w urzędzie i będziesz miała kolejne "studia", i to w formie przyśpieszonej.

A wracając do tematu... No mi też w głowie się nie mieściło że mogłabym być z kimś bez wyższego wykształcenia i to na porządnym kierunku i po państwowej uczelni. Dlatego też gdy kogoś poznawałam a podobał mi się, robiłam rozpoznanie jakie studia kończył. I raz, dosłownie jeden raz z takiego wywiadu zrezygnowałam, bo uznałam za... zbędny. Facet był na tak wysokim poziomie! A potem się okazało że szkołę zawodową tylko skończył. :D