podajcie swoje rzykłady biedy

pamiętam, jak marzyłam o ciepłych ziemniakach, o jakimkolwiek obiedzie, bo cały czas żarliśmy tylko chleb z margaryną... pamiętam, jak chodziłam w 1 spodniach- prałam je i suszyłam w kółko... najgorsze wspomnienie to strach o tatę, który chodził po ruderach i zbierał jakieś rzeczy, które potem na złom sprzedawał :) :) :) Bałam się, że skądś spadnie, coś się na niego zawali i nie zasnęłam dopóty, dopóki nie usłyszałam, że wrócił już do domu. I pamiętam strach o dach nad głową... Bieda jest okropna, boję się biedy...

nie przesadzacie czasem?

weż ty sie puknij w łeb.Popatrz ile dzieci biednych,głodnych jest w szkołach.Myslisz,że to z dobrobytu są głodne?

ja na pierwszym roku studiow jadlam glownie ryz z cebula albo ziemniaki z cebula, ciezko bylo jak cholera...teraz cale szczescie moja sytuacja zmienila sie o 360 stopni. I tego wlasnie wszystkim zycze :)

ziemniaki w oleju z cebula...... raz w roku jadam taki posilek by nie zapomniec

dziubus,zmienila sie o 360 stopni czyli wrocilas do punktu wyjscia i dalejsz jesz ziemniaki z cebula? :O ja pamietam,jak tata oddal obraczki do lombardu,to bylo ostatnie co nam jeszcze wartosciowego w domu zostalo...i pamietam jak sami jedlismy tylko ziemniaki i warzywa (wszystko bylo od babci,ktora sama nic nie miala,no moze wlasnie ten ogrodek warzywny miala...)...i pamietam jak psu resztki dawalismy,wlasnie te warzywa,a on byl taki chudy i glodny...i jadl te warzywa,chociaz wiadomo,ze pies nie moze,pozniej wyl,bo chyba zoladek go bolal... nie wiem czemu,ale wtedy bylo mi najbardziej szkoda tego psa,chociaz sama wlasciwie niewiele wiecej od tego psa mialam... na szczescie teraz jest juz inaczej:)

o cholera, moj blad...oczywiscie nie wrocilam do punktu wyjscia, tylko teraz zarabiam w jeden dzien tyle, ile wtedy mialam na 2 tygodnie.

Ojej, to ja chyba nie mam tak najgorzej :O

niektóre osoby zaznały strasznej biedy i to jest prawda, wiadomo że tym którym zawsze było dobrze -nie uwierzą. Bardzo dobrze, że tu są osoby które współczują i się nie nabijają :-) to dobrze o nich świadczy. Są takie pary ,które sprzedały obrączki żeby dzieci wyżywić , żeby zrobić im obiad.

ja raz pzez miesiac zostalam kompletnie bez pieniedzy. bez grosza. wyjedlismy wszystkie zapasy jakie byly w domu, przetermninowane jedzenie, codziennie ryz. nie bylo az tak zle. po miesiacu przyszly pieniadze ale nie zapmne tego kombinowania i udawania ze wszystko jest w porzadku. a o pomoc nie poprosilam

może ktoś się jeszcze wypowie?

ja nie zaznalam nigdy biedy i naprawde plakac mi sie chce jak czytam niektore wasze wypowiedzi...i strasznie sie ciesze, ze macie juz lepiej, naprawde bardzo sie ciesze. Pozdrawiam was cieplutko.

ja w podstawówce chodziłam cały czas w tych samych szmatach... w liceum było ciut lepiej ale wkurwiały mnie bogato ubrane koleżanki...z jedzeniem chyba nie było problemu.. współczuję pozostałym bardzo:( i życzę wszystkiego najlepszego

ja ogolnie nigdy nie narzekalam na brak pieniedzy w domu, ale byl taki okres (na szczescie krotki) kiedy finansowo stalismy naprawde kiepsko, mialam wtedy chyba 14-15 lat i mialam zawody taneczne i marzyly mi sie takie swiecace rajtuzy za 5 zł a mama mi ich nie mogla kupic.. w porownaniu do waszych opowiesci to oczywicie nic, ale jako dziecko ja to bardzo przezylam, mam nadzieje ze ani mnie ani moim bliskim nigdy bieda w oczy nie zajrzy, bo wiem jak to unieszczesliwia. przytulam wszystkich, wam sie udalo zmienic swoje zycia na lepsze, ale pomyslcie ile ludzi obecnie ma taka sytuacje jak wy mieliscie, nie maja co do garnka wrzucic, o internecie moga pomarzyc, niektorzy nawet o cieplym mieszkanku tez...przykre, naprawde :(

właśnie, ci najbiedniejsi nie mogą napisać co teraz przeżywają bo nie mają internetu ja w 2006 też nie miałam bo nas nie było stać ,teraz nam się dobrze powodzi i trochę ludzi przychodzi prosić o pomoc Edyta Górniak kiedyś mówiła w wywiadzie, że mieli wspólne buty z mamą czy z bratem nie pamiętam już

U mnie było ciężko, jak rodzice się budowali. Mama przez rok chodziła w jednej spódnicy, a ja miałam niewiele lepiej. Nosiłam kozaki, które tata dostawał w pracy (!!!), kurtkę na zimę kupowali mi raz na 5 lat i ze 3 rozmiary za dużą, żeby czasem nie kupować za rok nowej, bo jeszcze rosłam. Nosilam ciuchy z lumpeksu, a wtedy to były straszne szmaty i w ogóle ubieranie sie w lumpeksie bylo obciachem :( Jak poszlam do liceum to zaczęła mnie częsciowo finansować babcia, więc nie było już tak źle :p

:-)

tez nie mielismy kasy, rodzice na bezrobociu, a ja skonczylam studia w 2002 kiedy bylo NAJGORZEJ o prace, chodzilam szukalam a mnie odsylali ;/ nie mialam kasy na nic..telefon nam wylaczyli. Pamietam jak chcialam juz na go go tanczyc..z braku kasy! na szczescie akurat wtedy nam telefon wylaczyli i sie tam nie dodzwonilam..

wypowiadajcie się,wypowiadajcie

ale ja jako dziecko martwilam sie nie o siebie tylko o rodzicow! Myslalam Boże jak im jest ciezko,robią wszystko abysmy my ich dzieci mieli co zjesc. Jak starali sie abysmy tylko mieli chlebek na kanapki do szkoly... Boze co to byl za ból:( Pamietam jak nie bylo nas stac na jakies ubrania,a ja juz dorastalam wiadomo chcialam sie podobac itd...Chodzilam wtedy do piwnicy i wyszukiwalam po pudlach jakies stare szmatki i szylam sobie recznie z nich jakies bluzki,spodnie... Albo pamietam jak zrobilam sobie bezrekawnik na drutach...Mama robila mi drugi... To bylo straszne:( Zero pieniedzy,a czlowiek udawal,ze jest dobrze!

moja matka na szczęście umiała kombinować. Przemycała spirytus z Rosji, później to sprzedawała na rynku. Jednak i u nas był taki czas (pamiętacie galopującą inflację?), że nie było co do gara włożyć. Ludzie przestali kupować spirytus, nawet na taki alkohol nie było ich już stać. Pamiętam jak dostałam okres, a w domu ani podpasek ani pieniędzy. Milutko, co? Poratowała mnie matka mojej przyjaciółki. Wyobrażacie sobie jakie to było upokarzające? nie mieć nawet na głupie podpaski? Studiów oczywiście nie skończyłam bo niby za co? dziewięć lat temu wyjechałam za granicę, to było jedyne rozsądne wyjście w mojej sytuacji.

Przypomniało mi się jeszcze takie zdarzenie. W podstawówce koleżanka z klasy ukradła mi z plecaka kanapkę. Z kaszanką. A później chodziła i się nabijałą, że do szkoły przynoszę kanapki z kaszanką. Nie dość, że byłam głodna to i upokorzona. Tego nigdy nie zapomnę.

u mnie w domu nigdy się nie przelawało, rodzice nie potrafili sie rządzić pieniędzmi, był okres kiedy powodziło nam się bardzo dobrze bo tata pracował za granicą przez 3 lata, w tym okresie miałam z siostra wszystko - fajnie ubrania, zabawki jakich inne dzieciaki nigdy na oczy nie widziały, obżeralyśmy się kiełbachą i słodyczami. póżniej, jak byłam na przelomie podstawówki a liceum zaczęło się pogarszać. co prawda nie było tak jak inni tu piszą że musieli jeść chleb ze smalcem, ale pamiętam że mama starała się nie kupować mi nowych ciuchów tylko dawała mi swoje do noszenia, buty też nosilam jej, upychałam w czubki watę żeby mi nie spadały :/ nie było prezentów na gwiazdkę ani na urodziny, w szkole musiałam zmyślać że niby coś dostałam, żeby nie być gorszą... jak mama ugotowała gar rosołu w niedziele to potem robiła z niego pomidorówkę i jedliśmy ją cały tydzień :/ nie jeździłam na żadne wycieczki klasowe a w liceum nie poszłam na studniówkę bo rodzice nie mieli kasy często pomagala nam babcia, ta od strony taty, druga babcia nie dawała nigdy pieniędzy bo nie lubila taty teraz już nie mieszkam z rodzicami, oni wciąż nie umieją dobrze gospodarować, pamiętam też sytuację że zlikwidowali moją książeczkę mieszkaniową żeby pokryć dziurę budżetową jaką narobili sobie na koncie...

Osoby które potrzebują pomocy opieki społecznej zwykle maja duze poczucie dumy by isc i prosic, a te kurwy alkoholickie sie nie wstydza brac pieniadze i przepijac:O moze troche nie w temat, ale irytuje mnie to, taki chory kraj, ze "szok" to za slabe slowo:O

kto jeszcze coś opowie?

upupup

Z życia wzięte: - pewna studentka nie kupowała warzyw, tylko zbierała na targowisku warzywa i owoce, które spadły ze straganów - moja pierwsza praca: staż z urzędu pracy. za około 450 zł musiałam zapewnić sobie mieszkanie, jedzenie i dojazd do pracy. pod koniec miesiaca starczalo tylko na podplomyki - nalesniki bez jajek :o ale na szczescie bylo, minelo...

ja mam na co dzień i nie dlatego że jest bieda,ale że mam takich oszczędnych rodziców,a raczej matką.U mnie też z rosołu robi sie pomidorówkę żeby nie wylewać,nowe ciuchy mam bardzo rzadko,czasem nie mam na podpaski bo nie dają mi kasy.Na studniówkę też nie poszłam bo daliby mi mało kasy,wolałam nie iść wcale niż iść i wyglądać i czuc sie jak biedak,jak na półmetku-wszytskie dziewczyny miały suknie a ja spódniczkę za 40 zł,bluzkę i buty siostry