Śmierć kliniczna-czy ktos jej doswiadczył a moze ktos z waszych bliskich ??

witam, we wrzesniu zmarla moja ukochana babunia, teraz czesto rozmyslam gdzie jest i jak TAM jest....tymbardziej ze w 1991 roku babcia miala operacje na oko-tzn na katarakte, wtedy tez dostała zapasci w reakci na jakis lek chyba penicyline,( ja mialam wtedy 8 lat), czesto mi o tym opwoiadała, ze byla po tamtej stronie, ze widziala piekne krajobrazy, gory, polany,owce, bylo jej tak dobrze, widziala swoich bliskich juz niezyjących, jednoczesnie widziala siebie lezacą na szpitalnym lozku i lekarzy, wydawalo jej sie ze opowiadala, relacjonowala to co widzi lekarzom, jak ja przywrocili do zycia, spytala sie ich czy slyszeli co mowila , a lekarze w szoku ze jedynymi dzwiekami jakie wydobywala z siebie, to charczenie, moja kochana babci byla najuczciwszym czlowiekiem pod słoncem, nigdy by nie sklamala, zreszta do dzis mam ta karte szpitalna z opisem zapasci...a babcia nie wymyslila tego, gdyz nie bylo internetu, malo sie o tym mowilo wiec , to prawda

Twoja babcia mogła mieć po prostu zwidy. Dlatego była przekonana że to prawda.

nie przezylam, ale wierze ze po drugiej stronie jest cos pieknego :) wierze tez w opowiesci ludzi o swoich przezyciach.. o duchach, zjawach o tym ze przezyli smierc kliniczna :) jezeli o mnie chodzi, to zawsze w to wierzylam bo dla mnie to cos całkiem normalnego :)

nie sądze ze to zwidy, za duzo ludzi tego doswiadczylo, i bardzo podobnie to opisują

nie słuchaj tego co ludzie mowia tylko słuchaj serca :) wiekszosc bedzie ci wmawialo ze twoja babcia to sobie zmyslila, ze cos takiego nie istnieje :) nasze spoleczenstwo jest slepe dlatego wiekszosc z nich niczego szczegolnego nie zauwaza :) nie przejmuj sie tymi opiniami

pozatym wiadomo ze ciezko jest uwiezyc czlowiekowi w cos czego nie widzi, nie kazdy rodzi sie ze zdolnosciami widzenia, nie kazdy moze przezyc smierc kliniczna kazdy natomiast moze uwierzyc ze po drugiej stronie cos istnieje, pozatym to jest bardzo logiczne :0 nie logiczne dla mnie by byla nicosc :) w koncu po cos jestesmy stworzeni :)

kiedy mialam 18 lat mialam wypadek samochodowy.mialam 2 zapasci a pamietam jedna.patrzalam tak jak by z sufitu na lekarzy wszystko slyszalam i widzialam.potem bylo ciemnosc i swiatlo zobaczylam mojego dziadka,nie balam sie go on mi kazal wrocic.kto tego nie przezyl ten nie wie.ja nie boje sie smierci.czulam na sobie jak tam jest.tego sie nie da opisac

wiecie ja tez wierze, jak odeszla moja babcia, a byla najblizszym mi czlowiekiem, to ciagle o niej mysle i ciagle mi sie sni, mowi ze wszystko dobrze, ze jej dobrze, czasem sie zastanawiam czy napradwe pod pretekstem snu nie przychodza do nas zmarli, i mowia do nas, itp co do smierci klinicznej, dokladnie tak tez widziala babcia , wszystko z gory a jednoczesnie bylo jej blogo, a opiniami sie nie przejmuje, po prostu ja wiem swoje jak o tym mysle to tez sie mniej boje

Chyba nie ma nic gorszego niż myslenie o smierci jak o jedynej przygodzie jaką dane nam będzie jeszcze przezyc.

kwass no ale czasem o niej pomyslec warto

Czasem? Ja z myslą o Niej żyję odkąd pamietam