Czy mieliście też tak kiedyś?

mało asertywna - Zrywaliśmy przez te 4 lata, już chyba 20 razy, ale zawsze do siebie wracamy, chyba jesteśmy od siebie uzależnieni, nawet nie mieszkamy razem, każde osobno, każde w innym mieście, każde żyję swoim życiem, spotykamy się co tydzień, dwa, to ja do niej jeżdzę, najgorsze jest to, że człowiek traci najlepsze lata swojego życia i szansę na stworzenie czegoś normalnego, jestem pojebany, że męczę się w tym wszystkim ale nie umiem tego zakończyć :(

jak już teraz masz takie podejście, że tracisz swój czas to nie wiem po co z nim jesteś, na pierwszy rzut oka widać, że to nie potrwa długo. Ja jakoś takich myśli nie mam będąc z moim narzeczonym, a dlaczego? bo go kocham i nie wyobrażam sobie mieć takie szczęście z innym i tyle.

gdzie jest szczęście myślałam, że jesteś kobietą , przepraszam ;) może po prostu boicie się samotności i tego, że jak nie będziecie razem to już nikogo innego nie znajdziecie. Ile macie lat? I wiem z autopsji, że takie rzadkie spotkania nie wpływają dobrze na związek

Moniś właśnie o to w tym topiku chodzi, żeby to skończyć, tylko nie potrafię :O

nie mów, że jesteś pojebany... Musisz tylko zebrać się w sobie i na pewno dasz radę! Tylko uwierz w to! Jeśli naprawdę tego chcesz to bądź konsekwentny. Wiem co mówie mi też było bardzo ciężko. Znalazłam oparcie w rodzinie i w osobach od których zupełnie bym się tego nie spodziewała...

ja 25, a ona 26, w dodatku ma dziecko - nie moje:( a ja od kilku miesięcy lecze się na depresje, ale nic efektów nie widać

tracisz zdrowie :/

O to układ tym bardziej skomplikowany. Ona pewnie czuje że znalazła tatusia dla dziecka i nie chce go stracić a na Ciebie to tylko źle wpływa :(

najlepszym wyjściem, byłoby rzucić to w cholerę i zacząć wszystko od nowa, ale ona mnie kocha, a ja... chyba nigdy jej nie kochałem, baaa nawet nie wiem czy jestem zdolny do kochania

codziennie sobie powtarzam, że nadszedł ten dzień, żeby wszystko skonczyć, ale jak gadamy to nie mam odwagi jej tego powiedzieć, jak się pokłociłmy to zawsze mam nadzieje, że się nie odezwie już, ale ona zawsze pierwsza się odzywa

On też twierdził że mnie KOCHA.... Ale w czynach tego nie widziałam

gdzie to szczęście też się czasami zastanawiam czy to przypadkiem nie moje wina, czy może ja nie potrafię kochać. Ale później dochodzę do wniosku, że nie chcę być z facetem przy którym czuję się jak uczennica wywołana do tablicy, która boi sie postawić na swoim, odezwać, żyć zgodnie ze swoimi zasadami :O

Może to trochę egoistyczne podejście ale pomyśl w tym wszystkim o sobie i o swoim szczęściu...

Jako odpowiedź podam dwa cytaty: "Wszędzie dobrze gdzie nas nie ma" "Nie docenisz dopóki nie stracisz". Przemyśl sprawę. ------------------------------------------------------------------------------------ Zapraszam na forum dla kobiet: www.kobietyforum.pl Dużo działów tematycznych i pełna kultura.

od 14 dni sama, wiesz on mi mówi, że mu zależy itp ale ja też tego nie widzę w czynach, ja obcych ludzi lepiej traktuję :O

a lata lecą, przeciekają przez palce, kiedyś miałem tyle marzeń, planów, chciałem zmienić pracę, wyjechać do innego kraju, a teraz to moim jedynym marzeniem jest isc spać i nic nie robic, jak jesteśmy razem to nawet nie możemy nigdzie wyjść, bo trzeba się dzieckiem zając (i to jeszcze nie moim),,bo nie ma kto z nim zostać

do pani od forum kobiecego: ja dla niego poświęciłam szanse na szczęście, wtedy byłam szczęśliwą, uśmiechnięta, więc nie mów mi że cenimy to czego nie mamy :O bo miałam namiastkę tego co może być z innymi facetami

Oj musisz się spełniać w swoim życiu! Nie pozwól odebrać swoich najcenniejszych marzeń!

może dziś nastąpi ten dzień, kiedy uswiadomimy sobie, że żyjemy dla siebie, a nie dla innych?

Wiem, że teraz jestem mądra bo mi się udało podjąć TĄ DECYZJĘ, ale wiem jak bardzo Wam jest ciEżko.

gdzie jest szczęście---Trzymam za Ciebie kciuki bądź silny i konsekwentny w swojej DECYZJI

od 14 dni sama, zazdroszcze ci, że odważyłaś się na to, też bym chciał się poczuć wolny i w koncu pożyć tak jak kiedyś chciałem, procz depresji nic z tego związku nie wyniosłem, wiec wiem, że nie warto go ciągnąc

gdzie jest szczęście mam nadzieje ze Tobie sie uda i ze w końcu znajdziesz szczęście którego tak ci potrzeba :)

dzięki wszystkim za rozmowę, muszę konczyć, trzymajcie się i nie poddawajcie tak jak ja to zrobilem papa

Najważniejsze jest, że zdajesz sobie z tego wszystkiego sprawę i nie oszukujesz sam siebie!

TRZYMAJ SIĘ I POWODZENIA ŻYCZĘ :)

gdzie to szczęście daj znać jeśli uda Ci sie postawić na swoim i zerwać :)

mało asertywna no to musisz się przełamać, bo i tak prędzej czy później to się skończy, taki związek jest bez sensu i on to wyczuje że coś jest nie tak

mało asertywna - ile macie lat?

ale on i tak już pyta czemu taka jestem, czemu jestem zamknięta :O ale nie potrafię powiedzieć wprost