30-tka na karku a w głowieszumi od wolności.

hehehe ewo, nawet jezeli to glupio zabrzmi - to partnera jednak trzeba sobie odrobine wychowac:) Oj , co ja mowie - zmotywowac!!! Zaden facet nie jest chetny "sam z siebie" do robienia zakupow, sprzatania, chodzenia na wywiadowki...lekka presja nigdy nie zaszkodzi:) Sa kobiety, ktore nie chca dzieci. I maja do tego prawo. Ja swoje uwielbialam zawsze, a teraz uwielbiam szczegolnie mocno - bo sa juz prawie dorosle i moge zaczac zyc wlasnym zyciem:) Niektore kobiety maja dzieci wczesnie, wychouja je i potem sie znowu bawia - tak jak ja, a inne - bawia sie, a dopiero potem wychowuja. Co kto woli.

oj, porzadki - odrobina kurzu jeszcze nigdy nikomu nie zaszkodzila:) Nie warto sie tak bardzo wszystkim przejmowac. To czlowiek jest najwazniejszy!!!

haha, no nic...to bede motywować;) Jak trzeba to trzeba:P. No wyglada na to, że ja będę wychowywac dzieci a ty będziesz bawić wnuki;).

To prawda, że codzienne obowiązki przytłaczają. Także trudno jest mi się wyobrazić w roli matki i żony. Doszłam do wniosku, że dzieci bede miała dopiero jak wpadne bo nigdy nie ma odpowiedniej chwili :P Grunt to mieć w tym wszystkim wyrozumiałego i czułego partnera.

jakby tu napisac, racja:) życie jest piękne i trzeba dopilnować, żeby zawsze takie było:)

Oj, obys nie wymowila tego w zla godzine!! Jakie wnuki? Hehehe lubie dzieci, ale ja swojej juz wychowalam, o zajmowanie sie moimi wnukami niech mysla ich rodzice:):):)

No nie wiem, czy wpadka to dobry pomysl..... Ja sobie tego nie wyobrazalam nigdy. I nigdy nie "wpadlam". No chyba ze mowisz o "wpadce" kontrolowanej, to co innego:)

mnie też bardziej podoba sie pomysł ze świadomym i zaplanowanym macierzyństwem...ale jeśli miałabym teraz wpadke, to nie byłoby tragedii;) opal, masz rację-dzieci niech wychowują rodzice a nie dziadkowie, choć to teraz dość modne:)

pocieszajcie się jak możecie, tą wolnością, "atrakcyjnością" - prawda i tak jest taka, że nie trafił Wam się nikt sensowny - taki, który chciałby być tylko wasz, chciałby mieć z wami dzieci, założyć rodzinę, stworzyć dom. A zegarek tyka - tyk, tyk, tyk, tyk...

Nieco starsza A nie przyszlo ci do glowy, ze ludzie sa rozni? Ze czego innego chca, inaczej to realizuja? Ze maja rozne potrzeby? Wrzucanie wszystkich do jednego wora nie jest dobre, ani prawdziwe. Wyluzuj...

do nieco starsza To nie jest do końca jak mówisz. To nie prawda, że nie trafia się nikt sensowny. Miałam lub mam to szczęście trafiać właśnie na samych sensownych. Nie wiem czy wspominałam, ze już jedno małżeństwo mam za sobą. Z naprawdę fajnym facetem, którego kochałam. Ale ja się chyba nie nadaje do tej instytucji. Po jakimś czasie zaczynam się czuc jak w pułapce. Zaczynam się dusić. Dopóki widuję się z facetem raz na jakiś czas, jest dobrze. Zwiększam częstotliwość spotkań lub też zamieszkuje - klops

jesteś niedojrzała emocjonalnie.

w każdym razie kiedy jesteś w związku ujawniają się zaburzenia osoboości. idź na terapię,bo jest to ewidentne że masz z tym problem:)