Chata

Ale kto mówi, że nie szukamy winy w sobie, są i tacy, którzy za wszystko obwiniają siebie

A ten człowiek z książki - szukał winy w sobie czy w Bogu?

W Bogu, na początku szukał winy właśnie w Bogu. Obwiniał go o śmierć córki. Tak jest jednak łatwiej.

nie podobała mi się ta książka, nie wiem czemu - ale jakoś jej ton mnie zirytował. Taki jakiś pastorski. A tu widzę wszyscy chwalą, i to nie tylko tu, gdzie się nie obrócę, gazeta, wp, naspolke... ludzie, co wy widzicie w tej książce?! oto przykładowa dyskusja: http://naspolke.pl/ogloszenia/widok/218

bimbarambam - słyszałeś, że istnieje coś takiego jak gust literacki? Każdy może mieć inny. A jak wiemy, o gustach się nie dyskutuje. Przecież nikt nie zmusza Cię, żebyś zaraz został miłośnikiem Chaty :)

Myślicie, że takie książki mogą nas w jakimś sensie przybliżyć do Boga? Zmienić trochę nasze myślenie?

Mogą tych którzy tego chcą. Którzy poszukują. Wątpię by zbliżyły zdeklarowanego ateistę. Mimo że książka jest naprawdę ładnie napisana.

Myślę że takie książki mogą przybliżyć do Boga. Niekoniecznie może ateistów ale na pewno ludzi którzy pobłądzili i szukają jakiejś drogi. Lub przestali wierzyć bo spotkało ich coś złego.

Widzę leica że mamy podobne wnioski ;)

Wątpię, żeby cokolwiek przybliżyło zadeklarowanego ateistę do Boga. Choć, jak wszyscy wiemy, również to bywa. Nie wydaje mi się słuszne traktowanie Chaty tylko jako książki religijnej. Uważam, że ona jest przed wszystkim o człowieku, walce jaką musi staczać ze sobą i ze światem i o sile jaką dysponuje.