do dziewczyn,które krzyczały w czasie porodu

czy ten krzyk wynikał z bólu czy z wysiłku?

Ja nie krzyczałam, tyko cicho postękiwałam. Nie miałam potrzeby by krzyczec. Wolałam się skupić na oddychaniu. Obok mojej sali rodziła w tym samym czasie inna kobieta i tak się darła, że szok. Bardzo mnie to rozpraszało. Słyszałam jak położna mówiła do drugiej - drze się jak zażynana świnia a to dopiero I faza porodu. Chyba każę jej zamknąc mordę jak się tak będzie darła przy partych :O

z wysilku-ale nie jakos strasznie

z wysilku, pomagalo mi to przec a taka polozna to bym ... no straszne chamidlo

ciezarnej ktora ma przed soba porod ;/ wtedy jest PRZERAZONA jak slyszy krzyki z porodwki, dlatego polozne nie pozwalaja sie drzec.

mysle ze polozne sa jak dupa od srania zeby pomagac rodzacej a nie krytykowac!!! Ty sie moglas czuc rozproszona i moglo ci pomagac oddychanie ale tamtej moglo pomagac krzyczenie w nieboglosy.To jest porog a nie "kupa" takze trzeba to uszanowac. Dodam ze mialam ciezki porod i nie ryczalam tylko jeczalam a sale obok rodzila kobieta 5 dziecko i ja slyszalam;)

ja cos tam krzyczalam ale nieswiadomie dopiero na sali poporodowej zaczelo mnie gardlo drapac:P a wydawanie dzwiekow pomagalo mi przec

widocznie krzyczą też w życiu codziennym. Bo krzyk w żadnej mierze bólowi nie pomoże. Tracisz energię na wrzaski zamiast skupić się na jak najszybszym urodzeniu dziecka. W czasie krzyku bardziej je dusisz niż pomagasz przyjść na świat.

z bólu i z nerwów ze tak długo to trwało rodziłam prawie 17 godzin :o połozna tez mnie zjebała ze sie dre a ja jej powiedziałam zeby wyszła jak jej przeszkadza nikt mi nie zabroni krzyczeć i ze ma dość bo to jej dziś 5 poród na koniec dodałam zeby zmieniła pracę jak ją to denerwuje w minucie zmieniła do mnie nastawienie :P i an koniec dostała opierdol od lekarza mojego który był przy porodzie ale pod sam koniec za to ze nie chciała mi podac wody zebym mogła sie napic :)

krzyk rozluźnia mięśnie krocza i ułatwia poród ja w trakcie porodu miałam takie uderzenia adrenaliny, że w ogóle nie czułam bólu, prawie też nie widziałam co się dzieje wokół mnie i mało co słyszałam. Krzyk bardzo mi pomagał, szczególnie jak się darłam na męża, żeby przestał mnie dotykać i na położną, żeby nie ważyła się nacinać. Ogólnie poród wspominam jako wielki wysiłek, ale nie było to szczególnie traumatyczne przeżycie, nie pamiętam żeby jakoś mocno bolało nie do wytrzymania. Rodziłam na klęczkach, może dlatego było mi łatwiej.

na szkole rodzenia polozna mowila,ze buczenie i krzyczenie pomaga bardzo i uwalnia bol

jakby mi ktoś macice i krzyże wyrywał ( nikomu nie życzę bóli krzyzowych ).

Mnie jej stresowało bo myślałam sobie, że chyba musi masakrycznie boleć skoro się tak drze. To był mój pierwszy poród i skurcze jeszcze były znośne. Ale jak usłyszałam ten tekst położnej to mnie poprostu oburzył !!!! Szok..

*Mnie jej darcie

ja krzyczalam. To byl krzyk bardziej z wysilku niż z bólu. Przy skurczach partch jak już mały wychodzil. Polożna mnie okrzyczała ze mam przeć i oddychać a nie krzyczeć.

widac ze do szkoły rodzenia to Ty nie chodziłas!

krzyk pomaga w porodzie i jak chce sie krzyczec to sie krzyczy i nie mysli o pierworodkach czy sie beda bardziej baly czy nie... Kazdy pomaga sobie w tych godzinach jak moze. A mnie na szkole rodzenia tez mowily polozne ze jak chcemy krzyczec to mamy sobie ryczec...

Mi też lekarz i położne mówiły żeby krzyczeć ale w czasie parcia itd. Natomiast stawiały do pionu jak buczałam wcześniej. I przestawłam, ale w czasie parcia kazali mi robić co chciałam. A krzyk ponoć pomaga. Mi pomagało.

Ale za to durne baby zamiast siedzieć w salach i nie słuchać, to przylazły pod moją sale i się same nakręcały.

cały poród postękiwałam. krzyczalam też ale tylko podczas gdy mialam już parte a przeć nie mogłam bo mały źle się ustawił i czekaliśmy aż sie troszkę przesunie. lekarz wtedy powiedział ze jak kolejny party przyjdzie to mam krzyczeć jeśli mi to pomoże ale broń boże nie przeć! więc krzyczalam. faktycznie ladnie rozładowywało się napięcie i prawie nie parłam (mówię prawie bo na końcu to już nie umiałam tego kontrolować). gdy już pozowlili przeć to wolałam się na tym skupić a krzyk nie był mi do niczego potrzebny