siedze calymi dniami w domu nie mam przyjaciol...powiedzcie co robic...

witam moj problem polaga na tym ze mam mase znajomych kolegow kolezanek ale nie mam przyjaciol... nie mam jednego gona stalych znajomych z ktorymi moglabym sie umowic... moi znajomi sa w jakis paczkach...ja do nich nie naleze... czuje sie bardzo samotna opuszczona glupia niechciana i w ogole... potrafie rozbawic ludzi byc dusza towarzystwa naprawde nie wiem co sie stalo...kiedys nie mialam takiego problemu...teraz mi sie wszystko rozwalilo.. co jest ze mna nie tak??powiedzcie...

zgaduje że skończyłaś szkołę i nie masz teraz z nikim stałego kontaktu :P

oj tam przesadzasz, ja też nie mam problemu z nawiązywaniem znajomości i zawsze miałam znajomych ale po szkole wszystko się rozleciało i mam teraz jakieś koleżanki, kolegów ale nie spotykamy sie często , ale mi ten stan pasuje - jak przychodze z pracy to mam tak dosyćludzi że mi to lata że nie mam stałych przyjaciół tylko znajomych - nikt mi się w życie nie wpiernicza z butami a jak mam ochotę gdzieś wyjść to dzwonię , się umawiam i idę i tyle - może ty masz inny charakter i ciągle potrzebujesz towarzystwa a może brak ci pewności siebie i niezależności i uważasz że tylko z przyjaciółmi coś znaczysz - ja tak nie uważam - zazwyczaj zlewałam towarzystwo a zawsze jakieś miałam - przyjaciel to duże słowo dla mnie i zazwyczaj prawdziwych przyjaciół ma się niewielu albo wogóle bo ci niby pseudo-przyjaciele nie zasługują na to miano często , ale to wychodzi w praniu - w każdym razie nie łam się i ciesz tym co masz, zawsze możesz poznać nowych ludzi i wszędzie - ja np. zaczęłam chodzićna salsę i tam też sporo fajnych osób poznałam , w pracy mam fajnych ludzi ale nie chcęzacieśniać tak mocno kontaktów póki tam pracuję bo potem tylko kwasy się robią jak ludzie się zabardzo spoufalają - jak już rzucę tą cholerną pracę to się z nimi bardziej zakumpluje może - wszystko od ciebie zależy ważne , że umiesz z ludzmi gadać - w każdej chwili i w każdym miejscu poznajesz kogoś jak chcesz - ja nie chcę ale jak zachcę to nie będzie problemu - pozdro marudo

skonczylam ale to nie ma nic do rzeczy bo podczas szkoly tez tak bylo. tak jest od ok 2 lat. sciezki sie porozchodzily i tesknie... kmskla- dzieki:) jestem raczej pewna siebie i nie potrzebuje ludzi aby sie dowartosciowac. tzk mi sie wydaje. tylko mysle ze ludzie wokol w wiekszosci czasu sa mi potrzebni jak powietrze... jak ich nie ma jest mi smutno nie mam do kogo geby otworzyc... i uwazam ze mimo ze jestem bardzo towarzyska to mam w pewnym stopniu skopany charakter... czesto mowia to co mysle... czasem delikatnie czasem mniej...nie chowam sie ze swoimi pogladami... moze tym zrazilam ludzi? nie chce sie ciagle prosic o spotkania...a tak sie czuje wychodzac z inicjatywa spotkania...nie wiem dlaczego... chcialabym miec choc dwojke trojke takich znajomych z ktorymi spedzalibysmy wspolnie wolny czas robiac cos ciekawego, imprezujac, wycieczkujac itp nie caly wolny czas ale choc w weekendy miec gdzie z kims wyskoczyc...moze jestem dziwna...

nikt mi nie proponuje spotkan...kazdy zmoic znajomych jest w jakiejs grupie towarzyskiej dobrze sie ze soba czuja i nie potrzebuja nowych osob... tak mysle...nie chce im "plakac w rekaw" o mojej sytuacji wiec pisze tutaj... moze wy cos doradzicie?

jeśli nie masz pracy to ja znajdź a poznasz nowych ludzi :)

a może znajdz sobie jakiegos chłopa

mam chlopaka... ale nie moge spedzac z nim wiecznie calego wolnego czasu... on jest domatorem...