Nie mogę znaleźć pracy szukam już ponad półtora roku

Jak w temacie załamuję już ręce czuje sie taka beznadziejna

Nawet mnie nie strasz... ja od 3 miesiecy nic nie mam i już świruję

wysyłam CV gdzie się da, nawet mnie na staż nie chcieli skierować od ponad roku słysze ze UP kasy nie ma ale widzę po znajomych że ich wysyłają. jestem bezradna i czuję się beznadziejna jakbym sie nigdzie nie nadawala, gdzie nie pójde to chcą studentów a ja nie studiuje bo skąd kasa na szkołe a poza tym chcą z doswiadczeniem :/

wiesz ja jestem studentka i wszędzie zapraszaja mnie po studiach. a co przez te dwa lata mam robić? bylam na stażu z up... tez mowili ze nie maja kasy, ale tak dlugo chodzilam, dzwonilam, pisalam prosby az w konu sie zgodzili. Ile masz lat? jakiej pracy szukasz? cos konkretnego czy obojetnie co?

www.zarabiajwinternecie.u2.pl

mam kurs florystyczny zrobiony ale nawet tutaj chcą doswiadczenie :/ nawet w sklepie chcialam sie zatrudnic to nie mam dosw. bo nie znam kasy i takie tam :/

mam to samo szukam 7 msc i wpadlam juz w taka depresje ze rycze codziennie, nachodza mnie mysli samobojcze i nie mam sily juz szukac bo nie widze w tym sensu wszedzie tylko znajomosci skad jestes???

ja z krakowa ofert jest dużo naprawdę ale wszedzie chcą studentow a jak coś znajde innego to znowu obsluga kasy i te inne rzeczy

dołączam się... szukam pracy ponad pół roku i nic w moim zawodzie mnie chcą bo nie mam doświadczenia,gdzie indziej też nie bo ...............nie mam doświadczenia, to ku@:"a gdzie mam zdobyć to cholerne doświadczenie???????????????????na staż się nie kwalifikuję, chciałam iść na kurs z UP to się nie dostałam

boję się okropnie bo mam 21 lat i chcialabym pracowac, ludzie krzywo na mnie patrzą smieją sie twierdzą że udaję ze szukam, spotkalam w sklepie matke mojego kolegi pytała czy pracuję mowie jej ze szukam a ona do mnie z tekstem "tej mlodziezy to sie pracy szukac nie chce i tylko tak mowia"

a najsmieszniejsze to bylo to jak prosilam o bezplatne praktyki czyli ze jezdze powiedzmy miesiac i robie za darmo. wiecie co? szefowa mnie wysmiała i kazała mi szybko zabierać tyłek z jej sklepu powiedziała że ona może miec problemy wtedy no ludzie... to jak ja mam zdobyc to doswiadczenie

wiem co czujesz ja mam to samo jestem po studiach i nigdzie mnie nie chca a wysylam cv wszedzie a lat mam juz 26 to dopiero wstyd:O nic tlyko strzelic sobie w leb:(

odkąd skonczyłam liceum to szukam cały czas, byłam w paru miejscach ale pracownicy źle mnie traktowali a pracodawca zostawiał mnie samą bez nawet zadnego rozeznania co mam robic i jak, zawsze mam pecha ze trafiam na chamskich ludzi, kiedyś mąż szefowej powiedział "umie pani gotować?" no to ja mowie że tak a on na to "To minela sie pani z powolaniem, kwiaciarnia nie dla pani ale kuchnia tak"

płakać mi się chce strasznie, co parę dni łapię doła, tak strasznie chcę pracować nawet za 500 złotych byle żeby nie siedzieć bezczynnie, owszem w domu robie wszystko ale potrzebuje zdobywac doswiadczenie, zarabiać kasę, mam tego dość już :/ raz jak poszłam do pracy to musiałam brać na siebie czyjeś błedy, szefowa coś źle zrobiła pczychodził Jej mąż i oskarzał mnie o te błedy a bałam się przyznać ze to jego zona popelniła błąd. a jak tłumaczyłam ze to nie ja to powiedział że pyskuję :/

poza tym ta sytuacja źle na mnie wpływa zamykam się w sobie i mysle cały czas że jestem beznadziejna, przez to jeszcze gorzej jest mi próbować, czuję strach że sie nie sprawdzę albo ze znowu ktoś zacznie mną pomiatać :/

rozumiem mam to samo mi nawet z domu ciezko wyjsc juz...

Jednego dnia powtarzam sobie że daję sobie tyle i tyle czasu i na pewno coś mi się trafi, a następnego dnia wylewam łzy w poduszkę i zadręczam się tym że dalej nie mam pracy. Każdy mnie pociesza i mówi "Na pewno coś znajdziesz nie teraz to później" tylko jak długo mam czekać..

wiesz a ja slysze nawet od najblizszych ze sie nie staram wystarczajaco ze praca jest tylko ja mam za wysokie wymagania:O

ja na szczęście jeszcze nie usłyszałam nic takiego od rodziny, dlatego że ja się zajmuje domem sprzątam gotuje itd, ale za to mój brat takie rzeczy słyszy, biedaczysko też nie może znaleźć pracy zrobił sobie kurs, zdał pozytywnie a teraz słyszy od pracodawców ze nie ma wymaganego doswiadczenia 3letniego :/

widać jest nas więcej. mam 20 lat i poszłam na studia zaoczne żeby pracować i zdobywać doświadczenie, narazie przepracowałam 6 miesięcy. a co dalej? :-(

ja tez robie wszystko w domu... w dodatku mieszkam z dziadkami i bratem bo moj ojciec pije... dlatego bardzoo przydala by mi sie praca i kasa. mam dosc siedzenia w domu jak kura domowa. nie mam pracy od 3 miesiecy a wydaje mi sie jakby to trwalo wieki

a ja się czuje jakbym miała 30 lat :/ życie ucieka mi przez palce :/ najgorsze jest to jak człowiek ma marzenia związane ze slubem itd a nie ma pracy i nie ma jak sobie zarobić na to wszystko :( jak widzę moich znajomych to im zazdroszczę pracują niezle zarabiają czasami zaluje ze nie poszłam do zawodówki :/

anka dokladnie! życie ucieka... marzę o ślubie ale nawet nie będziemy mieli gdzie mieszkać... poza tym nie chcę całego utrzymania zrzucać na faceta chciałabym wspolne mieszkanie, a na pomoc moich rodziców nie mam co liczyć. I tak cud że opłacają mi szkołę, choć nie wiem jak długo. może uda mi się zdobyć stypendium ale to kropla w morzu. oszczędności powoli się kończą.... nie wiem za co w ogole będę żyć.

no więc mój facet chciał wyjechać ze mną na rok za granicę ale moja matka jest taka że histeryzuje że jakbym sobie poradziła w obcym kraju jak nawet w Polsce nie pracowałam. nie dałaby mi wyjechać :/ a dla mnie to byłby ratunek, nie chcę być panną do 30tki, moi rówieśnicy mają już rodziny pozakładane a wiedzie im się lepiej niż innym :/

o dachu nad głową po ślubie to już mowy nie ma nawet :/ ja marzę nawet o pracy za 500 złotych, cieszyłabym się jak dziecko z pierwszych zarobionych pieniędzy że wreszcie mi się udało wyzyskiem ale to nic i tak bym się cieszyła

Ale masz już swoje lata i mama nie może Ci zakazać jechać za granicę, moi znajomi po szkole średniej powyjeżdżali, też nie mieli w Polsce doświadczenia i wiadomo jak zaczynali ale teraz część z nich dobrze sobie radzi, studiuje za granicą, jeździ po świecie, sami płacą za wszystko więc nie kieruj się mamą

pracy zaczelam szukac we wrzesniu 2008, dostawalam sporo ofert, w listopadzie dostalam prace,ale w zwiazku z kryzysem firma musiala zwolnic kilka osob,w tym mnie.Pracy szukam od marca i nic kompletnie nie ma, a szukam na kazdy mozliwy sposob, oszczednosci juz nie mam, niedlugo zaczna rosnac dlugi, boje sie,ze nie skoncze studiow za ktore musze placic 400zl miesiecznie :( Jestem zalamana,bo mam doswiadczenie w pracy,ale widocznie za malo, no i jezyka zadnego nie znam,a teraz to podstawa. Dopada mnie czasem taki nastroj,ze nie mam ochoty wyjsc do znajomych,nigdzie...bo wszyscy pracuja i nierozumieja jak mozna tyle ne pracowac. Wszedzie szukaja osob uczacych sie do 26 roku zycia ze znajomoscia jezyka angielskiego,ja na prace jestem za stara.Juz mi sie wszystkiego odechciewa,o zalozeniu rodziny moge tylko pomarzyc

wiem że mam swoje lata i chciałam spróbować, ale teraz to już za późno.. mieliśmy wyjechać rok temu mieli nam pomóc rodzice kolegi mojego faceta chcieli nam odstąpić domek jakiś czy mieszkanie żeby miec swoj kąt zapoznać nas ze wszystkim ale cóż.. oni wrócili do Polski a nie chcemy jechać w ciemno :/

dziewczyny trzymajcie się. jakos to bedzie ...

anka Powiem Ci ze w Twojej sytuacji bym wyjechala nie patrzac na rodzicow. Nie studiujesz tutaj, chlopak chce jechac z Toba nic was tu nie trzyma. nie mowie ze masz wyjedzac na stale, tyle ludzi dzis wyjezdza i jakos sobie radza, mysle ze powinnas to przemyslec. gdyby nie studia to bym pewnie sie tez zdecdowala