Jestem zła osoba

pisze tutaj, bo w rzeczywistosci becze w samotnosci.Wiem, ze miejsce jest malo odpowiednie.W zeszlym roku przeszlam aborcje- nie chcialam wtedy tego dziecka, bylam glupia i osamotniona .Nie ma usprawiedliwienia dla tego co zrobilam, powiem tylko ze krotko po aborcji wpadlam w depresje.Teraz jestem w 7 miesiacu ciazy ,, czasem miewam napady smutku i zalu za tamto dziecko. Dzis akurat urodzilo sie dziecko brata mojego meza i zamiast sie cieszyc ich szczesciem, siedze i placze.Przypomina mi sie, ze moj maluch mialby dzis ponad pol roczku :( Serce mi peka

czasu nie odwrócisz, nic juz nie poradzisz. Teraz jesteś w ciąży, więc ciesz się nią!! Zamień swój smutek w miłość do dzieciaczka, który w Tobie rośnie!

juz nic nie zamienisz,ja tez rodze za 2 miesiace i martwie sie tylko tym zeby dzidzia byla zadrowa i ty tez dbaj o siebie masz dla kogo zyc

Nie zadręczaj się tym co było kiedyś,bo tym jak bardzo intensywnie myślisz o tamtym dziecku , zatracasz myśli o tym które masz teraz, a one jest najważniejsze.Jeśli tamto usunęłaś to miałaś powód, to może nie był odpowiedni moment w Twoim życiu na dziecko, a teraz masz "prawdziwe dziecko" które chyba chciałaś.Bądź szczęśliwa i ciesz się ciążą i macierzyństwem! A to co było kiedyś , to było kiedyś ! Nie odwracaj się za siebie ! Idź prosto , z życiem ! :* Pozdrawiam.Pamiętaj , że teraz nosisz w sobie swój skarb.

bardzo silna i postarać się myśleć optymistycznie, postarać się być choć trochę szczęśliwa, bo - choć zabrzmi to dla wielu z was bardzo zdumiewająco - dziecko niesamowicie intensywnie odbiera emocje i stres matki, będąc jeszcze w jej łonie. Moja mama będąc w ciąży z moim bratem straciła ojca i była bardzo przybita tym faktem, chodziła smutna, nie uśmiechała się przez całą tę ciążę, w konsekwencji czego mój mały od momentu narodzin aż do bodajże 4-5 r.ż. był bardzo posępnym dzieckiem, marudnym, nie uśmiechał się, wszystko mu przeszkadzało (był bardzo drażliwy). Do dziś mam przed oczyma wszystkie jego pierwsze obrazki, które samodzielnie malował kredkami albo flamastrami i wszystkie kolory zabawek i innych drobiazgów, które sobie samodzielnie wybierał w sklepach. - Wiecie dlaczego? - Bo wszystkie były czarno-brązowe. :( Dzieciak cierpiał na coś w charakterze depresji przez prawie 5 pierwszych lat swojego życia.

A może idź na cmentarz zapal świeczkę na jakimś grobie i niech to będzie świeczka dla Twojego dziecka pożegnaj je i proś Boga o wybaczenie Tego co zrobiłaś i o to żeby on zaopiekował się nim w niebie i aby dał Ci siłę uporać się z tym co zrobiłaś.

* mój mały brat - miało być

widzisz, powinnas czuc wyrzuty, bo zamordowalas bezbronna istote i jednoczesnie sie cieszyc, ze nie siedzisz w kryminale wiem ze to okrutne, co pisze i nie tego sie spodziewalas ale nie dziw sie, Ty zrobilas rzecz wielokrotnie okrutniejsza...

a teraz dobrze zrobisz, jak bedziesz wszelkim potencjalnym morderczyniom uswiadamiac, jaka to okropna rzecz i jakie spustoszenie niesie !

dziekuje za cieple slowa.Staram sie sobie powtarzac, ze przenosze smutek na obecnego maluszka. O przebaczenie juz prosilam.I na cmentarzu tez bylam, wszystkie kwiaty z wesela zanioslam na opuszczone groby.Mam nadzieje, ze depresja mi minie jak urodzi sie maluszek

więc płacz i cierp!

Wcześniej chyba bylas za aborcją i prawem do decyzji o wlasnym brzuchu co? A teraz? Podziekuj tym wszystkim, którzy włozyli ci do głowy, ze można to zrobić i że nic złego sie nie stanie... Sama teraz widzisz i czujesz, ze prawo do aborcji to jedna wielka ściema. Mów o tym i bron dzieci. To możesz zrobic zawsze....

????? współczucia????? rozgrzeszenia????? Kiedyś sumienie musiało się odezwać......

głupie, katolickie krowy. kobieta ma depresję, trzeba ją podnieść na duchu w trudnej chwili. Autorko tematu, czas leczy wszystkie rany. ja mam za sobą aborcję i dwukrotne wzięcie awaryjnej tabletki "po", kiedy zawiodła prezerwatywa, i jakoś od 5 lat nie mam wyrzutów sumienia. nie należy się zadręczać przeszłością. i tak nie można jej zmienić.

a mianowicie: jak to się stało, że jesteś już w 7 miesiącu planowanej ciąży, podczas gdy piszesz, że twoje pierwsze dziecko miałoby w tej chwili ponad pół roku? Co więc zaważyło na decyzji o zatrzymaniu pierwszego dziecka? Dlaczego w kilka miesięcy po rezygnacji z niego zdecydowałaś, że to jednak najwyższy czas na planowane dziecko? Absolutnie na ciebie nie napadam, ale troszkę mi się to nie mieści w głowie wiesz. Co innego gdybyś była na prawdę nie gotowa na żadne z dzieci i nie decydowałabyś się na rodzinę jeszcze długi czas, ale w tym wypadku to wybacz nie rozumiem. No bo niby co - nie ten znak zodiaku? Nie ten partner? Nie miałaś jeszcze dyplomu/premii w pracy/własnego "m"/ślubu/whatsoever? Przyznam, że szczerze nie rozumiem. (Chyba, że było chore/miało wady genetyczne, ale w innym wypadku, sorry - nie rozumiem.)

Wiesz, co jest smutne w twoim przypadku? - Że zasłaniając się jakimiś marnymi, dosłownie siłą "wyssanymi z palca" katolickimi uprzedzeniami, uczyniłaś z aborcji jedą ze zwyczajowo dostępnych i powszechnie - w twoim przekonaniu - akceptowalnych metod doraźnej antykoncepcji. Czy ktokolwiek rozmawiał z tobą za szczenięcia o czymś - zapewne "tak totalnie niedzisiejszym i nienowoczesnym" w twoim środowisku :o - jak świadome macierzyństwo, oraz o wachlarzu ogólnodostępnych metod kontracepcji? Oooł Dżizas... kobitko... Dla ciebie aborcja to niemal jak MAP.

Ciesze sie za aborcja jest i popieram bardzo to prawo o decydowaniu kobiety o swoim brzuchu. Nie jestesmy inkubatorami. A autorka to sa cieple kluchy i do tego wiatropylna, jak krolica. Depresje to ma ciazowa bo w ciazy z mozgu kobiety sie robi papka albo kleik, nie znam sie na karmieniu bachorow to nie wiem. Mialam aborcje 5 lat temu i to byla najlepsza decyzja mojego zycia.Nie wachalam sie ani minuty. A bylam wtedy z facetem mieszkalam z nim od 2 lat, mialam warunki i pieniadze. Ale dla mnie licze sie JA i tylko JA nie obchodza mnie duszyczki dupiczki nie wierze w Boga.Jak sobie poscielesz tak sie wyspisz, a ja sie chcialam wysypiac porzadnie i nie nianczyc zadnej zgagi. i powtarzam nigdy przenigdy bo juz sie wysterylizowalam. To tyle na temat. A BOGA NIE MA dlatego dajcie na luz.

e, dobra jesteś, ciąża za ciąża, ja jakbym dokonała aborcji jednej to drugiej ciązy bałabym się jak ognia, a tu niby płacząca ale w łózku do przodu

upsss

siostra meza tez dokonala aborcji i kilka miesiecy pozniej znow byla w ciazy... do dzis nie moge tego zdrozumiec. nie pytam sie jej,bo to tez w sumie nie moja sprawa... u nich w domu mowi sie o tym glosno i otwarcie,ze ona dokonala aborcji.bez zadnego cienia wyrzutu sumienia.ani ze strony jej meza,ani ze strony dziadkow,ani ze strony jej samej. wiedza o tym doslownie wszyscy,bo wszystkim sie :chwalili:,ze usunela dziecko-szczegolnie babcia(czyli moja tesciowa)opowiada o tym jak jej sie przypomni. to jest dopiero horror!

Wiecie co???!!!żałosne jest to,co niektóre z Was tu piszą!!!każdy jest inny i każdy ma inne sumienie,inny kręgosłup moralności.Nie wiecie co dziewczyna wcześniej przechodziła i dlaczego posunęła się do takiego kroku!!!nikt nie może oceniać drugiej osoby-nie mamy do tego prawa!!!czasem ocenić można konkretny występek,czy zachowanie lecz nigdy osoby!!!nie macie do tego prawa!!"Listopadowy wieczorze"-już ktoś tu napisał,że czasu się nie cofnie i nie zmieni,sama w tym racja Moja Droga.Jedyne co Ci pozostało to cieszyć się obecnym stanem:),dbać o siebie i o maluszka:)...ja też jestem w ciąży 5 tydz.,wczoraj powiedziałam o tym swojemu partnerowi-była awantura,chciał się wyprowadzać,mówił że chcę go wrobić w dzieciaka i że jak nie usunę to on mi "uprzyjemni"życie-odgrażał mi się:(:(...i co mam usunąć??bardzo mnie boli to co usłyszałam:(,pewnie czeka mnie samotne macierzyństwo...ech...trzymaj się Moja Droga,głowa do góry:)....po burzy zawsze przychodzi słonko:):)...dbaj o swój skarb i o siebie-patrz tylko do przodu:):)...

Ja bym nie powiedziala, ze jesteś złą osobą. Popełniłaś błąd, ok - wszyscy je popełniamy. Ale zrozumiałaś to co zrobiłaś, żałujesz... I nie ma co dramatyzować - czasu już nie cofniesz. Złą osobą, to jest moja matka, która aborcję miała 7 brazy.. i niczego nie żałuje. Tojest ZŁA osoba.

zaraz, zaraz, jak tak żałujesz, że dokonałaś aborcji to moim zdaniem takie osoby płaczące nad tym winny za to wziąć z domu dziecka dziecko na wychowanie, możecie pomóc innym dzieciom normalnie zyć jeżeli płaczecie nad tym ,że nie pozwoliłyście swoim żyć. Po drugie, ci co sa przeciw twierdzą, że to zabijanie a za zabijanie winno się siedzieć.

nie klei sie ta jej historyjka, usuwa jedno dziecko a kilka miesiecy pozniej decyduje sie na drugie? no chyba ze to pierwsze to bylo z kims innym niz jej partner (maz) co za czym idzie tylko normalne jest ze usunela :p