prosze pomozcie mi!!!!

Przed chwila bylam w sklepie, mialam dokonac zakupu prezentow pod choinke. i bedac w sklepie poczulam sie jak w klatce, chcialam uciec jak najdalej zeby nikt mnie nie zobaczyl, balam sie ze kogos spotkam, ze zaczerwienie sie, ze ktos mnie oceni, ja nie wiem co sie ze mna dzieje. Boje sie wychodzic do ludzi. W gruncie rzeczy zakupilam tylko pare towarow i zwialam do domu. W domu okazalo sie ze nie kupilam polowy rzeczy. Jestem zalamana. Moj narzeczony nic nie wie o tym. Wstydze sie komukolwiek powiedziec. Jestem zalamana.

Hej. Miałam to samo... trzyma mnie nadal. Opisz dokładniej swój problem... Kiedy jeszcze czujesz się dziwnie, w jakich sytuacjach i jak reagujesz.

Unikam wychodzenia z domu. Tak sobie teraz analizuje moje zachowanie. I doszlam do wniosku ze boje sie wychodzic z domu, boje sie wracac z pracy, najlepiej mi siedziec w domku, wtedy czuje sie bezpiecznie. W pracy (a mam kontakt z klientami) czuje sie nawet niezle i zastanawiam sie dlaczego. Przeciez to obcy ludzie dla mnie (klienci). Boje sie zejsc z 3 go pietra do skrzynki po list (zeby nikogo nie spotkac) Kurde z tego wynika ze boje sie spotkac znajomych. Boje sie niespodziewanych sytuacji. Dlugo tak masz?

Jak reaguje? Okropnie. Serce zaczyna mi walic jak zobacze znajoma osobe, robie sie czerowna na twarzy, trace mozg - nie wiem jak to nazwac. Mam trzesace i zimne rece. strtaszne to jest.

Jak reaguje? Okropnie. Serce zaczyna mi walic jak zobacze znajoma osobe, robie sie czerowna na twarzy, trace mozg - nie wiem jak to nazwac. Mam trzesace i zimne rece. strtaszne to jest.

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

Jak reaguje? Okropnie. Serce zaczyna mi walic jak zobacze znajoma osobe, robie sie czerowna na twarzy, trace mozg - nie wiem jak to nazwac. Mam trzesace i zimne rece. strtaszne to jest.

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

Wlasnie to jest dziwne bac sie znajomych. Walczysz z tym jakos?

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

Również boję się wychodzić z domu bo mogę spotkać kogoś znajomego-chore. Hmm mam to jakieś pół roku... Może trochę dłużej. Dziś mam iść po zakupy,a to jest dla mnie jak wyzwanie...

jak z tym walczysz?

jak z tym walczysz?

Jak ktoś nie ma na prawdę problemów, to mu się nudzi i wymyśla sobie choroby psychiczne tego typu jak opisała autorka ... Ludzie...

ja też tak czasem mam szczególnie jak wychodze sama, że wszyscy się na mnie gapią że ja nie chce tu być i jak najszybciej wracam do domu

lubie to jesli masz tylko tyle do powiedzenia to lepiej sie nie odzywaj

nikt wiecej nie ma takich objawow?