ojciec mojego dziecka to okropny pantoflarz

Pół roku temu zaczęłam spotykać się z facetem którego znałam z pracy. Dobry, czuły, romantyczny, troskliwy, zdawał się być ideałem. Szybko zaszłam w ciąże i nawet na początku wydawało mi się że znalazłam szczęście i swoje miejsce na świecie. NIESTETY okazało się że ojciec mojego dziecka jest okropnym pantoflarzem, traktuje mnie jak boginie, wielbi słowem i gestem, przytakuje mi na wszystko i zupełnie nie ma własnego zdania. Nie mogę z nim wytrzymać ani minuty żeby nie doprowadzał mnie do szału tym swoim mydlanym spojrzeniem i wszędobylską spolegliwością. Co robic? Oczywiście nikt mnie nie rozumie, rodzina twierdzi że pana boga za nogi złapałam mając takiego IDEALNEGO faceta, a mnie mdli jak na niego patrzę. Mam silny i dominujący charakter a facet jest tak głeboko w moim pantoflu że z trudem go tam potrafię dojrzeć. A w głowie wciąż wojna, odejść i wychowywać dziecko sama czy zagryźć wargi i poświęćić się dla maluszka?

ojejść znależć takiego co będzie cie lał i patrzył czy równo puchniesz :D i szybko docenisz to co miałas ale ... nie wiadomo czy inna madrzejsza od ciebie nie doceni twojego faceta :D

rozkapryszona idiotka.

matka ytego dziecka to kretynka!daj go mnie ja go docenie kwoko!

No cóż... po pierwsze pół roku to chyba troszeczkę za mało, by kogoś naprawdę dobrze poznać, nie sądzisz, autorko? Na pewno za wcześnie, by mieć z kimś dziecko... Po drugie- Twoje spojrzenie na tę sytuację może być zmienione właśnie przez stan ciąży. Po urodzeniu możesz zacząć doceniać poświęcenie i miłość swojego faceta- pomoc przy dziecku i zgodność z tym, co mówisz to całkiem niezła sprawa:P Jeśli masz faktycznie dominujący charakter, powinnaś się cieszyć, że facet jest spolegliwy, to oznacza mniej kłótni, zgodność... Wiele osób zobaczyłoby w tym same pozytywy, a przynajmniej większość- sama o tym piszesz- może więc warto zauważyć te pozytywy, zamiast szukać dziury w całym?

lepszy taki niz mamisynek wierz mi :D

To już od wieków wiadomo: BABIE SIĘ NIGDY NIE DOGODZI ;P Odniosę się tylko do tego co napisano wyżej - że mając dominujący charakter autorka powinna być zadowolona,że nie będzie kłótni itp Nic bardziej mylnego, jak sądzę. Najgorsze co może być to to, kiedy chce się kogoś wnerwić, a ten się za nic nie da. "Tak kochanie, tak skarbie, będzie jak mówisz" Faktycznie można zdechnąć z nudów ;P

haha zgadzam się dobrą odpowiedzią ... moja siostra ma podobny przykład też ma kocvhanego meza tylko ze jak ona nie wytrzymuje to w ruch ida kapcie :p

proponuję wyjechać na miesiąc, tak właśnie wyjechać, z małym dzieckiem (to namiastka tego jakbyś odeszła) zobaczysz zatęsknisz i to szybko i tym sposobem będziesz mieć odpowiedź

Hehe:0 Faktycznie, coś w tym jest, co napisałyście:) No ale w takim wypadku to własnie mnie zastanawia, czy nie lepiej było najpierw lepiej poznać przyszłego tatę...?:)

Arista, a ile to jest wystarczająco dużo? Czasami z ludzi wychodzą najgosze cechy charakteru, bez względu na lata znajomości.. Myślę,że na to nie ma reguły...

Też prawda. Ale zawsze lepiej nieco poczekać z decyzją o dziecku- czekajac 2 lata masz jednak więcej pewności co do tego drugiego człowieka, niż czekając 3 miesiące... Choć masz rację, nie ma reguły- sama znam pary, które są już szczęsliwe od wielu lat, a na dziecko zdecydowąły się właśnie po kilku miesiacach...

Ja ze swoim 7 lat byłam, a wcześniej jeszcze się kumplowaliśmy. Do dziś nie wiem czy go dobrze znam :D (a to już 20 lat :D)

No jasne że lepiej byłoby poczekać i lepiej poznać tatusia, ale zaszłam w ciąże i nic już tego nie zmieni. Piszecie że to dobrze ze jest taki dobry i czuły, no jasne że dobrze, tylko dlaczego nie ma w nim przy okazji choć odrobiny własnego zdania i charakteru???? Czy dobry facet musi być tak przeraźliwie bezpłciowy??? :(

znalazłaś zajebistego faceta. ale Tymasz mocny charakter, nie jesteś wrażliwa,deliaktna jak prawdziwa kobieta chwała Tobie za Twoj charakter, ale źle sie dobraliście (nie mylić z tym, że Ty wybrałaś źle bądź on Ciebie)

Zastanow sie, jak bys sie poczula, jakbys go zobaczyla z inna lub gdyby cie rzucil dla innej i mial z nia dziecko i to w nia byl taki zapatrzony. Bylabs wtedy szczesliwa czy probowalabys go odzyskac?

Myślałam o tym wiele razy, chciałabym żeby kogoś sobie znalazł. Nie kocham go i czuję że tym go krzywdzę, gdyby kogoś miał byłoby mi tysiąc razy łatwiej.

Uwazasz ze jak poswiecisz sie dla maluszka i bedziesz nadal z nim to dziecko bedzie chcialo na to patrzec i na Ciebie-nieszczesliwa mame?

Nie, nie myślę tak. Jeśli po narodzinach Krasnoludka nic sie nie zmieni to a pewno odejdę. Tylko mam straszne wyrzuty sumienia i czuje jakbym robiła coś złego. :(