czy też rozmawiacie ze swoimi ludzikami z kasztanów???

może będziecie się śmiać, że to taki starokawalerski zwyczaj ale ja tak robię wczoraj razem z moją mamą (odwiedziła mnie i przyniosła bigos na parę dni) zrobiliśmy kilka ludzików i pieska gdy trochę mi smutno, to sobie rozmawiam z nimi, nawet dałem im imiona mam nadzieję, że moja przyszła żona zaakceptuje taki zwyczaj, takie niewinne przyzwyczajenie ;) tylko, czy uda mi się kogoś poznać? mam 41 lat i na razie kiepsko mi idzie z tym :o