śmierć matki .

od dwóch lat żyje w związku z rozwodnikiem. ma on 3 dzieci z poprzedniego małżeństwa ; Radka (14 lat) , Kaja (8 lat) i Marlene (10lat). rok temu urodziła się nam córeczka Agatka, a w styczniu tego roku Maja. dzieci Kuby przychodzą do nas w co drugi weekend oraz były u nas teraz przez 2 tygodnie feri , bo ich matka pojechała w Alpy ze swoim obecnym partnerem . ja z jego było żoną dogaduje się kiepsko , ale trójka ich dzieci jest świetna . mój partner 6 dni temu pojechał na wyjazd służbowy do Londynu . 3 dni temu dowiedziałam się że ich matka zginęła śmiercią tragiczną , ich samochód wpadł w poślizg w klagenfurcie . oboje zginęli na miejscu . dzieci musiałam powiadomić sama bo do Kuby nie mogłam przez 2 dni się dodzwonić. ale nie wiem jak mam się w tej sytuacji odnaleźć . pomimo naszych nienajlepszych stosunków jest mi bardzo jej szkoda. dzieci cały czas chodzą przygnębione i tutaj moje pytanie . jak im pomóc ? skontaktować się z psychologiem ? wiadomo że śmierć matki jest dużym wstrząsem . czy powinniśmy je puścić do szkoły w tym tygodniu ? kiedy wrócą do normalnego funkcjonowania ? może ktoś przeżywał coś podobnego i będzie mógł mi pomóc ? będe wdzięczna . a każda rada się przyda . z góry dziękuje . Ania .

dzieci szybko zapominają takie rzeczy więc myśle że kilkanasćie dni i dojdą do siebie ;)

Bardzo smutna historia.myślę ,że dzieciaczkom na pewno jest potrzebny psychoog i to on zdecyduje o pójsciu do szkoły. podrawiam

Ej!no jak dzieci i to niemałe mogę zapomnieć o śmierci matki:(

klusiaczku madra za kilkanascie dni dojda do siebie, pewnie smierc matki jak ospa? przechodzi szybko ile masz lat dziecko?

Skontaktuj się z psychologiem. Tak naprawdę do dzieci to jeszcze nie dotarło. Psycholog moim zdaniem jest konieczny.

anja Oczywiście, że powinnaś natychmiast poszukać psychologa dziecięcego. w każdym ośrodku pomocy społecznej podadzą ci kontakt - tam też jest psycholog bezpłatny. To ogromny dramat dla dzieci. Potrzebują profesjonalnej pomocy. no, a ty te dzieciaczki przygarniesz do siebie? bardzo wam współczuję...

przeżyłam śmierć matki jak miałam 15 lat, nigdy nie zapomną, nigdy. Ale to prawda czas leczy rany - ja i moje rodzeństwo dajemy sobie radę a na ojca wcale nie możemy liczyć, wcale. Najważniejsze jest wsparcie, to że jesteś obok, reszta się ułoży

tak , dzieci w takiej sytuacji zamieszkają teraz u nas . a do psychologa faktycznie się zwróce i to jeszcze jutro . wydaje mi się że prywatny będzie i szybciej i skuteczniej niż w publicznym ośrodku ( ta reforma ! ) tylko martwie się tą szkołą , ale chyba lepiej będzie jeśli zostaną przez kilka dni w domu .

Jesteś wspaniałym człowiekiem. W tej ogromnej tragedii,dzieci mają to szczęście,że ich ojciec poznał cudowną kobietę. Nie każdy by się tak zachował na Twoim miejscu.

nigdy nie chciałam tym dzieciom zastąpić matki . na początku z najstyrszym synem był problem ale potem zaczęliśmy się do siebie przekonywać . i było tylko lepiej ... nie wyobrażam sobie że mogłabym w tej sytuacji postąpić inaczej , zwłaszcza teraz jak bardzo potrzebują bliskości drugiego człowieka i potrzeby normalnego domu gdzie będą czuć się bezpiecznie .

masz fajne podejscie, mysle ze sama mozesz bardzo im pomoc takim wlasnie wsparciem.

zgadzam się twoje podejście jest świetne :) nie jedna kobieta na twoim miejscu rzuciłaby to wszystko w cholere. psycholog napewno jest konieczny jednak ty i twój partner także powinniście rozmawiać z dziećmi i okazywać im dużo ciepła, spokoju i miłości.

klusiaczek ty tępaku! dzieci w dodatku 8 lat wzwyż tak szybko nie zapominają, to dla nich tragedia jest.