Ile lat Wam stuknęło kiedy uznaliście się za dojrzałych?

Jak w temacie?

może za jakieś 7 lat

ja zawsze będę dzieckiem chociaż mam już 25 i dobrze mi z tym nie chcę dorastać

nie ma nic fajniejszego jak czuć się dzieckiem do końca swojego życia

wlasnego uznania lecz od doswiadczen zyciowych :P

U mnie to zalezy w jakich sytuacjach ale ogolnie to do teraz czuje sie niekiedy jak dziecko :( wyglad powazny a wsrodku takie zblakane dziecko...

i właśnie przez te doświadczenia życiowe, od dwudziestki uznaję się za dojrzałą

wlasnego uznania lecz od doswiadczen zyciowych :P jedni posiadaja ja w wieku 30 lat innym nie poomaga wiek 49 lat.

jasne że magiczna 18 nie czyni nas doroslymi, moim zdaniem okolo 30 stki przychodzi pewna dojrzałośc.

he he he>> to zazdroszczę, ja nawet będąc dzieckiem się tak nie czułam :O Dlatego chyba nigdy nie osiągnę dojrzałości, bo słyszałam kiedyś, że nie można dorosnąć nie będąc nigdy dzieckiem :O

a z tymi doświadczeniami życiowymi to się nie zgodzę.

ja sie poczułam dorosła jak miałam 34 lata

a co za doświadczenia życiowe masz? pracowałąś 10 lat w burdelu czy nastepna idiotka która chce żeby wszyscy sie nad nia użalali bo ona taka doświadczona przez los! a kij ci w nery, oby wiodło ci sie jak najgorzej hipokrytko

do kogo to było?

a co za doświadczenia życiowe masz? pracowałąś 10 lat w burdelu czy nastepna idiotka która chce żeby wszyscy sie nad nia użalali bo ona taka doświadczona przez los! a kij ci w nery, oby wiodło ci sie jak najgorzej hipokrytko o żeż fuck

21,niestety

"a co za doświadczenia życiowe masz? pracowałąś 10 lat w burdelu czy nastepna idiotka która chce żeby wszyscy sie nad nia użalali bo ona taka doświadczona przez los! a kij ci w nery, oby wiodło ci sie jak najgorzej hipokrytko" co za jad :D ktoś tu chyba ubolewa nad swoim nudnym życiem i nikłym doświadczeniem życiowym. przegrańcy tak mają

to było do tej doświadczonej przez zycie, a ci co sie tak ciesza ze są dziećmi to dopiero z was przegrańcy, robicie sobie obore wokól i macie sie za świetne dzieciaczki porażkaaaa

Niestety?!! Dlaczego? Przecież to fajne wiedzieć czego chcesz, umieć sobie ze wszystkim poradzić.

do literek saf.....- obudz sie, Twoja swiadomosc puka :) Ktos wczesniej napisal poprawnie, ze doswiadczenia czynia nas dojrzalymi ludzmi. Tez jestem za. A jakie ? Kazde. Kazdy czlowiek nas czegos nowego uczy, a zatym zbieramy kolejne doswiadczenia. Dojrzalosc, to takze zyciowe wybory, wszystkie jakich podejmujemy sie w zyciu. To nie stan ducha, czyli czucie sie 'dzieckiem', a wlasnie wybory, ktore ludzie dokonuja poprzez madrosc swoich doswiadczen

Też mam za sobą doświadczenia i złe i dobre a kto ich nie ma po co o nich pisać żeby zanudzać ludzi? Po co się nad sobą użalać, warto zachować w sobie urok dziecka bo to pozwala cieszyć się z życia. Zycie jest przecież zbieraniem doświadczeń koleżaanka powyżej zolza... musiała ich mieć chyba sporo .... przykre .... ale po co o tym piszę żeby udowodnić ludziom jak strasznie los ją doswiadczył - żałosne Im później będziesz dorosły, tym lepiej dla ciebie. Jesli staniesz sie dorosły stracisz zludzenia ze świat jest lepszy i co Ci to da. To że wolę zachować stan bycia dzieckiem nie znaczy że jestem dziecinna. dziecinne jest rozpisywanie sie i uzalanie natomiast nad swoimi problemami....

mam 33 lata i jeszcze jestem w fazie dojrzewania

i jeszcze sie za taka nie uznalam ;)

Antoine de Saint-Exupéry — Mały Książę (z dedykacji) Przecież wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi. (Ale niewielu z nich pamięta o tym).

20 lat - pierwszy seks :P 21 lat - pierwsza praca i wyprowadzka z domu :) te dwa czynniki spowodowaly ze poczulam sie dojrzala, chociaz w srodku czuje sie troche dzieckiem :)

Kobieta kiedy przestaje być dzieckiem , przestej być człowiekiem ...

W kwestii doświadczeń to wiadomo, są takie które nas rozwijają, ale są takie które nas blokują, więc nie zgodzę się że dojrzałość zależy od życiowych doświadczeń. Moim zdaniem w życiu ta dojrzałość staje się po prostu faktem. Przejawia się tym że jesteśmy pogodzeni ze sobą i z życiem jakiekolwiek ono by było. Ja osobiście jeszcze nie do końca, ale zaczynam dojrzewać a mam 32.

23 lata mam i nadal jestem małą dziewczynką

Masz prawo sie nie zgadzac ale i rowniez masz prawo ;) brac w tej 'dyskusji' pod uwage zdanie innych. Nikt nie ma prawa narzucac w tej 'dyskusji' swojego zdania i ja tego nie robie, przedstawiam swoje zdanie. Kazde doswiadczenie wplywa na Twoj rozwoj, czy tego chcesz czy nie, a 'pogodzenie sie' z zyciem, to juz inna kwestia i nie wiem czy wyplywa ona z dojrzalosci czy tez z braku innych mozliwosci zyciowych [biorac np.pod uwage ludzi, ktorzy maja wkrotce umrzec].

Ok. Jak uważasz.