MAJĄC 20 KILKA LAT SPĘDZACIE JESZCZE CZAS Z RODZICAMI ?

Wychodzicie jeszcze z rodzicami gdzies ? Nie mowie o spedzaniu czasu w domu jesli razem sie mieszka to oczywiste, ale czy wychodzicie gdzies z nimi no nie wiem na zakupy, do lekarza, do kina, teatru etc ? Jesli tak to ile macie lat...

2o :P Do kościoła i czasami do Auchan, Biedronka, Tesco i te inne badziewia :P

tak, pomagam robic zakupy spozywcze, czasami na zakupy inne- ciuchy, meble tez jezdzimy razem. lat 22

20, oczywiście szczególnie z moją mamą :D

to cie potem wydziedzicza jak mnie

lat 23

moi rodzice sa super i pradziwa radosc z nimi pogadac na kazdy temat, wiec o ile czas pozwala, spędzam. Razem mozna jechac na wycieczke, do lasu, do wspolnych znajomych, rodziny, na spacer, do restauracji, cos załatwić.Moje dzieci tez lubia spedzac czas z dziadkami.

Wiem, ze przedziwne, ale ostatnio jakos poczulam, ze przez to ze za duzo spedzam z nimi czasu, ze jestem zalezna ... kocham ich bo to moi rodzice i wlasciwie na dobra sprawe nie mam innych osob na ktorych az tak moge liczyc ( oczywiscie reszta rodziny tez jest ok, szczegolnie kochani sa oczywiscie dziadkowie, ale wiadomo to juz inna wiez niz miedzy mna na rodzicami ). Nie wiem, czasami mysle, ze jestem dziwna, ze za stara by ciagle od nich zalezec...

pewnie, po kościele idziemy na ciacho i kawke lub spacer, w jakies nasze wspolne swieto nowa restauracja. Wspolnie wycieczki, zwiedzanie... z mama na zakupy, na fitness razem chodzilysmy, z tata kupilismy kiedys kanape 10min przed zamknieciem sklepu - to byla szybka decyzja ;) Ogolnie moi sa jeszcze "na czasie". A piwko, kina, imprezy, wypady za miasto to ze znajomymi... chociaz ostanio mysle, zeby babcie do kina zabrac. Biedna tylko kosciol, dom, zakupy, rodzina... niech zobaczy jak sie to zmienilo, tylko moze nie od razu na avatara. ;)

Czyli moze obawy sa jakies na wyrost i sobie wydumalam jakas bzdure i inni tez normalnie spedzaja czas z rodzicami, a mnie sie wydawalo, ze w tym wieku to juz nie wypada ;) .

hfyjy: spedzac wspolnie czas to nie jest zaleznosc. Zaleznosc by byla, jakbys nie umiala sobie ugotowac, uprac, posprzatac, nie miala innych znajomych. Mnie osobiscie przeszkadza najbardziej zaleznosc finansowa, chociaz mieszkalam juz na studiach calkiem sama. Bedzie normalna praca to zamieszkam gdzies niedaleko, zeby sie czesto z nimi widywac.

kazdy ma (lub miał) rdziców - co - czy nalezy ten fakt ukrywac? A to, jak sie z nimi dogadujemy, jakie sa nasze uklady rodzinne, swiadczy o nas - oby jak najlepiej! Tymbardziej ze to dla nas najblizsi, najbardziej zyczliwi i podobni do nas ludzie.

glen b: idz sobie te zolc gdzie indziej wylewac, bo tu za normalnie jest jak dla ciebie

Nie no wiadomo, zyc sama potrafie, gotuje, sprzetam, radze sobie z zyciem codziennym, ale wciaz wlasnie dokucza mi to, ze nie moge sie juz usamodzielnic, wyprowadzic, ciagle mi sie wydaje ze juz powinnam zyc jednak dalej od rodzicow...

Ale tak jak wspomnialam to najblizsi mi ludzie, dla nich skakalabym z mostu jakby trzeba bylo, niemniej wiecie o co chodzi, przychodzi czas, ze trzeba opuscic gniazdo i zyc juz bardziej po swojemu...

ze to na pewno najblizsi

21 lat mam i nie wyobrażam sobie się od nich odciąć. z mamą robię zakupy i doradza mi przy ciuchach. nie mówię tu o tym, że narzuca mi swoją wolę, a ja potulnie kupuję, bo nie mam własnego zdania, ale o tym, że potrafi spojrzeć obiektywnie, wie w czym mi do twarzy i nie zrobi mi takiego świństwa jak ostatnio "przyjaciółka" - mówiła, że wyglądam zajebiście w jakiejś szmacie, żeby poczuć się lepiej :o a z ojcem jesteśmy maksymalnie zmilitaryzowani, więc razem jeździmy na pokazy :P wspólny wypad do kina raz w na kilka miesięcy to norma.

i czasami mam ogromne wyrzuty sumienia, że spędzam cały weekend ze swoim chłopakiem i nie mam dla niej chwili. To nie jest uzależnienie ale miłość, została sama (tata zmarł) i z moim młodszym rodzeństwem nie ma możliwości pogadania o tym co ją boli, a boli ją życie :( a co najgorsze ja nie potrafię pocieszać, bo tu nie mogę powiedzieć że będzie dobrze...bo miłość jej życia już nie wróci ... tak jakoś miałam ochotę gdzieś napisać, że bardzo ją KOCHAM :)