przez przypadek przeczytalam pewien list sprzed lat. dawno nie bylo mi tak zle

ja np miałam pare miłosci w zyciu, wydawało mi sie ze ach i och, płakałam w poduszke, szalałam, spotkałam po latach i dziwiłam sie co mi sie w facecie podobało...no sympatyczny, niegłupi ale nic wiecej...

ale może odżyć, każdy jest inny...

Na pewno byłabym za spotkaniem jeśli być czuła, że go kochasz i była byś pewna, że on jest sam.

bo akurat nie masz faceta i pragniesz miłosci. On nie musi byc w takim momencie swojego życia. W koncu 5 lat zyliscie sobie osobno nie rozpaczajac co wieczóri nie usiłujac sie znależć.

totez wcale nie zakladam, ze on co wieczor modli sie zebym dala mu jakis znak ;) nie zaprzecze- jestem teraz samotna i "potrzebujaca" ale tak juz bywalo... ten list obudzil jakies takie skrajne emocje, ktorych wrecz nie znalam. generalnie zawsze myslalam ze dwa razy do tej samej rzeki sie nie wchodzi, ale zycie plata czasem figle...