Chcialabym aby inni czuli do mnie dystans i respekt

Boli mnie to, ze nie potrafie wytyczyc granic. Ze ludzie sie nie boja powiedziec do mnie tego czego baliby sie powiedziec komus innemu. Zupelnie nie wiem jak to robic, jak bym nie miala tej czesci mozgu. To przykre gdy inni dokuczaja ci tekstami a ty nie potrafisz ich porzadnie odepchnac. Chcialabym sie nauczyc umiec wbudzac w innych respekt. Moze ktos mi pomoc?

mam podobnie jak Ty :( Ale czasem wybuchnę i widzę że wtedy przestaja sobie pozwalać

ale zastanawia mnie jaki czynnik wplywa na to, co takiego maja w sobie ci inni, ze im tak nie powiedza? chcialabym tez tak umiec, bo zle mi sie zyje z tym.

''Chcialabym aby inni czuli do mnie dystans i respekt'' to proste zwyzywaj drani!!!!!!!!!!

wlasnie to nie takie proste dla mnie :|

jak ktoś ci powie coś co ci się nie podoba powiedz spadaj pedale dewiancie ty zboxu

heh tego raczej nie da się nauczyć to kwestia charakteru

Dla mnie tez nie :(

Zauważyłam że teraz jest wiekszość ludzi taka bezczelna. Głupie żarty. docinki z zazdrosci. Ja taka byc nie potrafie i bardzo żałuje ale coraz częsciej udaje mi sie przełamać.

Cóż, teraz raczej nic już z tym nie zrobisz, po prostu niektóre osoby mają taki charakterek, że potrafią komuś odpyskowaći już.

nie idzie tego zmienic? jak se przemoc?

najlepiej to się odegrać na innych może nie dziś nie jutro ale za parę lat dochodząc znaczeni dalej niż oni

czasami na niektore osoby popatrzysz i juz widzisz ze do tej osoby nie wszystko mozna powiedziec i od razu czuje sie taki respekt, mysle ze to kwestia tego jak oni traktuja siebie i otoczenie samoakceptacja szanowanie swojej osoby moze bardziej niz charakter

bolesna prawda jest taka, że jak sama nie masz do siebie szacunku - to inni ludzie też go nie będą mieli. Musisz zacząć od siebie.

zastanawiam się czy jak np. zrobię sobie szramę na ręku albo na twarzy to pomysla że ja lubie sie bić i jestem groźna i zaczną mnie szanowc??

jeśli to podszyw to głupi.

to podszyw byl ale ja mam szacunek do siebie, brak mijednak reakcji i inicjatywy.

Z tej "recepty" nie wiem czy skorzystasz, ponieważ stracisz sympatię innych, a niektórzy mogą ciebie nawet znienawidzić. Mimo to nabiorą dystansu. Więc: -nie możesz sprawiać wrażenia osoby nie pewnej siebie -czasem musisz celowo wchodzić w konfrontacje i drwić z innych -bycie nieprzyjemnym i gburowatym -lekceważenie innych -bycie zimnym i wyrachowanym

ejj dziewczyny to nie jest tak ze od razu trzeba byc zimnym i wyrachowanym, trzeba po prostu miec szacunek do siebie i kiedy trzeba wtedy bez zadnych skrupolow powiedziec co ci slina na jeyk przyc=niesie, kiedy ktos wdepnal na nasze terytorium

ale gnurowaci i wyrachowani respekt maja wiec zapewne cos w tym jest.

Faktycznie, zapomniałam dodać, że najważniejsze jest mieć szacunek do samego siebie A co do moich podpunktów, to naprawdę działa (oczywiście razem z powyższym)

Aska, mam tak samo. Myślę, że w moim przypadku wywołane jest to niskim poczuciem własnej wartości.

ale podupadasz wtedy jesli chodzi o sympatie. mysle ze moim problemem jest to ze mialam wpajane ze trzeba zawsze byc milym i grzecznym, a to jest klucz dp tego zeby wszyscy kopali cie prosto w dupe...

frgt - trafiłaś w samo sedno.

gburowaci? respekt? ja gburów gnoję! podrywam im autorytet, specjalnie prowokuję. Generalnie ludzie, którzy nie potrafią życ z innymi mają problem. jeśli chcesz, żeby cię szanowali - to musisz ten szacunek wzbudzać. nikt nie szanuje nikogo z automatu. Jak będziesz wredna, to będą ci świnie podkładali. Lepiej byc normalnym człowiekiem, który zna soją wartość. jak mi ktoś skacze - to dostaje mu się słownie tak, że aż mu w pięty idzie. A jak człowiek jest ok - to ja dla niego też jestem ok. Nie daję sobie tylko nikomu wejść na głowę. Wszystko na ten temat. nie bądź ani dupowata - bo wtedy ludzie się wyżywają na tobie, ani nie bądź chamska, bo wtedy trafisz na cwaniaka, który dla własnej satysfakcji zgnoi cię przy wszystkich.

ja nie mam poczucia niskiej wartosci. po porstu taka chyba jzu jestem.. a wkurza mnie to ;|

ale podupadasz wtedy jesli chodzi o sympatie Dokładnie, i również o tym wspomniałam. Mimo to czasem należy iść na ustępstwa. Pomiędzy sympatią innych a szacunkiem do mojej osoby, zdecydowanie wybieram to drugie.

Moja mama mnie dobrze wychowała. Paradoksalnie, był to jej największy błąd.

znam właśnie taką laskę. cały czas miała byc tylko grzeczna, miła i dobra. Tak jej rodzice mózg wyprali, że dziś przeprasza za to, że żyje. czym to się kończy? wykorzystują a w pracy. Bo nie potrafi powiedzieć nie. Potem płacze. A jak ona czegoś potrzebuje, to przez to, że mówi cicho - nikt jej nie słucha, a jak się już ktoś zgodzi jej pomóc, to ona tak dziękuje i przeprasza za to, że potrzebowała pomocy, że drugi raz ta osoba jej już nie pomaga, bo to aż żałosne. Biedna, ale nie da się jej pomóc bez psychologa.

może i masz wysokie poczucie własnej wartości, wiesz ile umiesz i potrafisz, ale z zderzeniu ze światem przegrywasz bo nie umiesz walczyć o swoje.