Przed uświadomieniem rodziców o ciąży!

Hej, własnie mam ten dylemat, czeka mnie nie przyjemna rozmowa z rodzicami. Ale jak kolwiek bedzie urodzę to dziecko i będę się starać, żeby było szczęśliwe. Nie chcę żeby czuło to samo co ja, tzn. żal mojej mamy, że wpadła sobie mając 19 lat ze mną. Ja mam 20 lat.... I eh, jest ktoś w podobnej sytuacji? Też ktoś zamierza uświadomić rodziców, że będą dziadkami?

Gratuluję podejścia:) Dobrze, że się chcesz wychować to dziecko i chcesz, żeby było szczęsliwe. A jaka jest Twoja sytuacja? Co obecnie robisz? Czy ojciec dziecka pomoże Ci w wychowaniu Go? Bo to też pewnie będzie miało wpływ na reakcje rodziców.

Z chłopakiem jestem dopiero 8 miesięcy ale chyba znamy się na wylot i bardzo kochamy. Ma 21 lat, pracę, może nie zarabia super ale ok. Ja własnie kącze liceum plastyczne, mialam isc na ASP, no ale odpadnie, przynajmniej na razie. A i chłopak już myśli o pierścionku zaręczynowym.

No myślę, że na wylot się jeszcze nie znacie... Bo nawet jeśli się tak wydaje to do tego potrzeba duuużo czasu a czasem i calego życia. No a jak on zareagował na Twoją ciąże? Który to tydzień?

Przestraszył się ale i ucieszył. W sumie to wszystko niestety odbyło się przez telefon. I dopiero dziś się zobaczymy. Ale miło było odbierać smsy, że nastepna wigilie spedzimy w trójkę.

Chyba właśnie zaczął się mi 4 tydzien. Ginekolog powiedzial, że ma 6 mm i licząc od miesiaczki to powinien byc 6 tydz, ale w 6 tyg. musialby mierzyc 1.66 cm. Termin na 19.11.10:)

No to super :) Masz oparcie w swoim mężczyźnie więc rodzicom powiedzcie jak bedziecie we dwoje. Na początku mogą być źli, zawiedzeni itd ale jak zobaczą maleństwo to im wszystko przejdzie :)

No to super:) Masz oparcie w swoim mężczyźnie więc powiedzcie rodzicom w momencie gdy będziecie razem. Na początku mogą być trochę źli, zawiedzeni... Ale jak zobaczą maleństwo to się w nim zakochają na 100% :)

No ja nawet jak zobaczyłam tą małą czarną kropeczkę to ze szczęścia zapomniałam zapłacić lekarzowi i musiał mnie gonic.

Zawsze i wszędzie kebab rządzić będzie!

:) Na prawdę super, że masz takie podejście, że nie martwisz się co to będzie i jak sobie dasz radę a nie jak niektóre: po cholerę mi teraz bachor? Albo: skąd wziąć pieniądze na usunięcie.

Powiedzieliśmy rodzicą mojego przyszłego męża, ojca! Szok. Przyjechałam do Niego, ledwo weszłam, pokazałam karte przebiegu ciąży, stwierdziwszy, że nie znam jego grupy krwi. Piotr zawołał rodziców i od razu oznajmił, że bedziemy mieć dziecko i jest szczęśliwy. Heh... w sumie to śmiesznie wyszło. Jego rodzice nie wiedzieli jak zareagować, na poczatku tylko powiedzieli "No to będziesz bawić". Ze mnie nerwy opadły, łzy się polały. Jego tata wyszedł do pracy, a mama długo z Nami rozmawiała. I Wiecie co, bede miała wspaniałą teściową. No i szwagierke 14letnią. Dziś moi rodzice.... oj tu będzie całkiem inne. Przy okazji, dowiedzialam się, że Mój Luby ma A Rh(-) i się troche przestraszyłam, ale chyba jeśli ja mam A RH(+) to wszystko w porządku? Gorzej na odwrót, prawda?

Przy pierwszej ciazy jest bardzo male prawdopodobienstwo konfliktu krwi! Trzymam kciuki za dzisiejsza rozmowe !Ja gdy mowilam rodzicom wylam -ale przyjeli to dobrze!Wiec u Ciebie napewno tez bedzie ok

Głupio się przyznać, ale boję się, ze dostane w pysk od taty...