Kocham go nad zycie, a on...

Z innych powodów niż kobieta sądzi, czy z innych niż kobiety chciałyby sądzić? Ja sądzę, że jeśli cierpią, to z tych powodów, o których mówią - niedowartościowanie w pracy i w domu, brak seksu lub niezadowolenie z tego, który jest, zmęczenie, nadmiar obowiązków, które uniemożliwiają samorealizację w pasjach... no takie powodziki... Nie sądzę, że cierpią z powodu uczuć, jako takich. Mogą chyba znieść, ze emocjonalnie nie jest idealnie w związku, ale ciężko pogodzić się z faktem zdrady... Czy się mylę? Czy cierpią z jeszcze innych powodów... Ehhh... i takich podstaw człowiek się uczy tak późno ;) No i przecież nie wchodzimy w tego typu chore układy z litości... Tylko raczej z mile połechtanej miłości własnej...

o to dobitnie powiedziałam - aż 3 razy ;)

kobiety same kreca na siebie bicz- niech tylko taka ktora uwaza ze mezczyzni nie zasluguja na litosc (czy wspolczucie) zostanie matka, to potem wychowa takiego emocjonalnego popapranca, ktory rzeczywiscie, nie bedzie zaslugiwal na litosc, pytanie tylko czyja to bedzie wina ;p. Bo wbrew pozorom drogie panie, faceci zasadniczo odczuwaja ta sama game uczuc co kobiety, co najwyzej inaczej je okazuja (lub nie).

oczywiście że czują ale bardziej MYŚLĄ.Nie znam wielu facetów z depresją po utraconej"miłości" a kobiet i owszem. Dla męzczyzny ważniejsza jest samorealizacja na tle innych męzczyzn. Jeśli wychowamy mężczyznę wartego litości to (o ile nie jest żydem w treblince) nie zasłuży on na miano mężczyzny i zawsze będzie żerował a na litościwych kobietach. prawo naczyn połaczonych,

z tą treblinką to chodziło mi oczywiście o to , że każdy Człowiek w określonych , ekstremalnych warunkach jest GODZIEN litości. Ale w normalnych sytuacjach polecam politowanie.

No więc zawsze tak myślałam... I chciałabym myśleć nadal. Ale przypadki, kiedy facet z powodu nieszczęśliwej miłości i odrzucenia cierpi tak, że nie może jeść, spać, myśleć, pracować, są tak rzadkie... że stanowią wyjątek od reguły takiej, że jakoś funkcjonują pomimo "nieszczęścia"... I często wcale nie potrzebują o lepsze "szczęście" walczyć" ;) Może po prostu uczucia na skali ważności są dla nich na innym miejscu niż dla kobiet...

Być może to jest wytłumaczenie wszystkiego. Faceci poświęcają ogrom czasu na samorealizację, na swoje hobby. Trzeba przyznać iż zawsze jest to ważniejsze od życia rodzinnego. A my głupie kobietki możemy zrezygnować ze wszystkiego na poczet rodziny, miłości do niego. Ojjj im więcej czytam na ten temat tym bardziej dochodzę do wniosku że tak na dobrą sprawę to same jesteśmy sobie winne, bo zawsze to on jest dla nas ważniejszy aniżeli nasze potrzeby.

ale czy facetom z tym jest dobrze ? Takie racjonalne podejście do wszystkiego musi być bardzo nudne...

Tobie się tak wydaje... Nie znasz przecież tego mechanizmu... A przecież jest tyle rzeczy, które fascynują, dają mnóstwo frajdy i radości... Nie musi to być poczucie, że ktoś nie może bez nas żyć. Dlatego ja też staram się skupiać bardziej na dostarczaniu przyjemności sobie... A i tak czuję, że nie poświęcam się swoim pasjom tak w 100%, jak to potrafią faceci. Gdybym miała wybór: spędzić czas z miłością życia, czy na ulubionym zajęciu - ciężko byłoby zrezygnować z tego pierwszego... ;) Ale dla zasady staram się... A może to właśnie jest ulubione kobiece zajęcie ;)

hopsiup- pewnie tak ale wszystko należy robić używając organu do myślenia- mózgu a nie hormonów:-)

ale czy facetom z tym jest dobrze ? Takie racjonalne podejście do wszystkiego musi być bardzo nudne... says who?

łatwo powiedzieć... ja też się staram tak robić. Powtarzam codziennie bądź egoistką !!! Ale tak do końca się nie da. Muszę sięprzyznać że od kiedy zaczełam chodzić na jogę jestem wstanie choć troche kontrolować emocje. Nie jest to jednak to co bym chciała, ale uważam że i tak zrobiłam znaczny postęp, aczkolwiek dalego mi jeszcze do płci męskiej.

Na szczęście właśnie, używam tego mózgu wybitnie dużo ;) Hormony są, ale sie im nie poddaję ;) Mam wiele pasji, jeśli jedna mnie znudzi, zajmuję się czymś innym. I ja nie uważam, żeby to było nudne. Ale bez facetów, nam kobietom, byłoby mniej fajnie żyć. To naprawdę chyba porównywalne do męskich pasji... Sama nie lubię myśleć o tej dysproporcji i "nierównowadze sił", ale różne fakty i przypadki niestety na to wskazują... Dlatego "racjonalnie" , żeby nie powiedzieć "podejrzliwie" podchodzę do wielkich męskich deklaracji... Traktuję je jak grę w pewną konwencję. I zajmuję się swoim...

Zacznę Cię podziwiać. Ja też tak chce !!!

moze kiedys naukowcy opracuja przeszczepy mozgu, bedzie to dla wielu wybawieniem

deklaracje, plany, komplementy i obietnice... pięknie to brzmi, a czyta się jak najlepszą książkę ;) Tak sobie myśl ;) No i podziw - naprawdę - ależ teraz urosłam ;))))) I widzisz, już mam lepsze samopoczucie. A Ty jesteś wyjątkowo mądra i rozsądna, na pewno potrafisz nabrać dystansu do wszystkich pięknych słów... No i mniej więcej tak to się toczy... Poziom głębi właśnie taki standardowy ;)

teoretycznie jestem mądra, gorzej idzie mi z praktyką. Ironią losu jest to że właśnie dzięki facetom uczę się bycia dobrą dla siebie. Każde załamanie, miłosny zawód wzmacnia mnie w przekonaniu, iż nie warci są ani jednej kropli łzy wyplakanej przez nas. Nie wiem czy ktoś z Was zauważył jeszcze pewną zależność a mianowicie im bardziej się staramy tym bardziej nas olewają.

Nie wiem czy ktoś z Was zauważył jeszcze pewną zależność a mianowicie im bardziej się staramy tym bardziej nas olewają. to dziala w obie strony z reguly

nie zgodzę się z tobą

nie zgodzisz sie, gdyz?

gdyż to niestety jest domeną płci męskiej

gdyż to niestety jest domeną płci męskiej w obecnych czasach, diametralnie zmie niajacych sie rol i oczekiwac wobec kobiet i mezczyzna wydaje mi sie, ze bardzo podobnie kobiety i mezczyzni reaguja na tzw "podawanie siebie na tacy"

W obie strony? Czyli: im bardziej ich olewamy, tym bardziej się starają? Hmmm.... coś w tym jest ;) A tak serio - im bardziej się facet stara, tym bardziej i ja. Ale nie może sie to opierać na fałszywych deklaracjach.... Słowa łatwo wypowiedzieć. Za staranie uważam działanie ;) Od deklaracji uciekam...

A tak serio - im bardziej się facet stara, tym bardziej i ja problem lezy w tym, ze twoje starania niekoniecznie moga byc odebrane jako te "oczekiwane" przez faceta i analogicznie jego starania niekoniecznie sa tymi, ktorych ty oczekujesz i wtedy pojawia sie koncepcja ROZMOWY

Wniosek z tego jeden - nie brać się za żonatych facetów.

A tak serio - im bardziej się facet stara, tym bardziej i ja problem lezy w tym, ze twoje starania niekoniecznie moga byc odebrane jako te "oczekiwane" przez faceta i analogicznie jego starania niekoniecznie sa tymi, ktorych ty oczekujesz i wtedy pojawia sie koncepcja ROZMOWY

to dlaczego facet nie jest w stanie powiedzieć czego oczekuje od kobiety ?

to dlaczego facet nie jest w stanie powiedzieć czego oczekuje od kobiety ? najczesciej dlatego, ze nikt go nie nauczyl rozmawiac, a proby rozmowy ze strony kobiety odbiera jako ataki

rozmowy z facetem ? To jakaś abstrakcja. Dla Was wszystko jest oczywiste i nie widzicie w niczym problemu. Więc nie potrzebujecie rozmawiać

A niby kto miał nauczyć go rozmawiać ?