Niezdolni do miłości?

Witam ;] mam 19 lat i kilka niemiłych przeżyć za sobą... Zastanawia mnie, czy to jest nienormalne, że nie potrafię już kogoś pokochać? Postanowiłam rok temu że daję sobie z facetami spokój na jakiś czas... Czas minął, a ja mam w sobie tylko jakąś okrutną pustkę... Znam świetnego chłopaka który jest moim ideałem, i nie wiem co jest ze mną nie tak :/ Takie sytuacje się zdarzają, czy to ze mną jest nie tak? Nie chcę zostać starą wariatką z tysiącem kotów która jest wiecznie nieszczęśliwa :( Czy to mija? taki stan?

Eee tam ja nie mam stada kotów i nie zamierzam. Mam za to psa i żyje mi się nawet nawet Czasem podenerwuję swoich sąsiadów i wtedy czuję się spełniona Co do tego ideału, to lepiej żebyś się chyba jednak w to nie plątała. Wtedy przyjdzie jeszcze większy uraz i zniechęcenie, skoro zdasz sobie sprawę, że nawet ideał cię oszuka, zraniłł itp.

mam tak samo nie przejmuj sie

Tylko czy to minie...:(

a ja właśnie chcę przestać wierzyć w miłość bo bym tak nie cierpiała i było by mi łatwiej

ciesz się, mówie Ci :)

ten etap mam juz za sobą :] mam bliską osobę która jest moim ideałem i dla której ja nim jestem... i czuję pustkę... do nikogo nic nie czuję. to nie jest naturalne. nie ma sie czym cieszyc. to nie jest powód do szczęścia ;/ chcialam tylko zapytać czy ktoś był już w podobnej sytuacji ( był, czas przeszly. i czy minęło samo, czy nie)...