bede stara panna na wlasne zyczenie i pisze to calkiem serio

to spokojnie na pewno kogos spotkasz, jesli cos tam juz kiedys miales, w jakis zwiazkach byles, to kwestia czasu i spotkasz kogos;)

Ja jestem facetem i też mam 22lata i NIGDY nie byłe w żadnym związku ;/

chodze na imprezy, poznaje ludzi, ostatanio, ze tak to ujme mialam wysyp adoratorow, kazdego w ten czy inny sposob "splawilam", choc to nie tak, ze siedze i wybrzydzam, mialam swoje powody ku temu. jeden jest ostrym babiarzem, a kolejny dziwne sztuczki na mnie stosowal itp itd.

ja tez nie mialam faceta--> i kiedy trafilas na NIEGO? czulas od poczatku, ze chcesz z nim byc? jak to u Ciebie wygladalo?

troche inna, przypominasz mim siebie sprzedd kilku lat, też sie świetnie bawiłem jako singiel, można nawey powiedzieć dusza towarzystwa, a teraz zostałem sam, ciężko nawet z kimś pogadać, a są dni że człowieka nie słysze. Wiem że głupie jest szukanie kogoś na siłę, ale nie uciekaj od ludzi

Ty masz lepiej bo do Ciebie faceci zagadają,a ja co mam powiedzieć?nikt do mnie przeciez żadna dziewczyna nie zagada.... jestem już skazany na wieczną samotność :/

nie uciekam od ludzi, tylko od facetow, gdy sprawy ida za daleko;) smieje sie, ale wiem, co chcesz powiedziec... mareczek88--> a sam zagadc, to nie laska?:)

ciężko mówić w wieku 22 lat o samotności. Na pewno macie znajomych z którymi możecie wyjść na piwo, pohgadać

a czemu boisz sie facetów. Boisz sie angażować w związek, boisz sie że Cię skrzywdzą? Że pokochasz któregoś a on Cie porzuci i będzieś cierpieć?

sam zagadać??hmm... gdyby to było takie proste.... Ja nie mam za dużo znajomych... niewychodzę z domu raczej.tylko na uczelni z kimś pogadam i to tyle... a z nimi to jestem tak bo jestem ale oni by sie nie pogniewali gdybym zniknal i się nie pojawił.pozostaje z nimi w stosunkach neutralnych. Na imprezy nie chodzę bo niby z kim? sam nie pójdę,a jak mi się jakaś dziewczyna na ulicy spodoba to oblatuje mnie nieśmiałość i niemam odwagi zagadać bo i co bym gadał z dziewczyną z którą się wogóle nie znam... i tak mi to leci :/

w moim wypadku obawiam się że już zostalem na stałe zepchnięty na boczny tor tzn:skończę studia,pójdę do pracy i to mi tylko pozostanie...

ja mam lat 28 i byc moze tez ... poniewaz nie ma takiego faceta z którym mogłabym byc szczesliwa ..

no to wynika że Wy macie możliwośći poznawać nowych ludzi np poprzez znajomych a ja niestety nie mam tej możliwości.

kiedys pokazales tu swoje foto?! sorry ale nie dziw sie. na twoim miejsu rozgladalabym sie za jakas maszkara, bo na super laske nie masz co liczyc

wiecie czasem samotność może być lepsza, niż bycie z kimś z rozsądku, niestety znam wiele par czy nawet małżeństw, które są nie z miłości, tylko dlatego "bo tak wypda" a na pyatnie i co dalej, odpowidają " jakoś to bęxdzie" Boże uchowaj mnie przed taką deesperacją

nie dawałem tu żadnych zdjęć.

ja nie jestem w ziwazku, bo sama nie wiem.kiedys, bo sie balalm, a teraz bo nie chce, bo to nie ten, zmuszam sie niekiedy do spotkan, nie mam ochoty. a zdrugiej strony, moze to tylko takie tlumaczenie sie, moze nadal sie boje?nie wiem;)

Ludzie, macie po 22, 23 lata i narzekacie, że będziecie starymi pannami... Ja mam 31 lat i co mam powiedzieć? Samotność boli, zwłaszcza jak nie masz z kim pogadać, a dokoła, gdzie się nie obrócisz wszyscy sparowani... Wiosna, ciepełko, a ty człowieku sam... ciągle sam... i bez perspektyw. Najgorzej jest chyba po trzydziestce...

no teraz masz 31 lat i jestem sama, a jak bylo, gdy bylas mloda? przeciez moj wiek nie bedzie wieczny, i ja z ajakis czas bede po 30 i obawiam sie, ze bede tu nadal Wam biadolic, tym razem tylko" jestem stara panna na wlasne zyczenie";)

było tak samo. Z przerwami. Ale teraz to bardziej chyba boli, bo chciałoby sę domu, dziecka, kogoś kto przytuli... A jest pusty dom i laptop mój największy przyjaciel. Teraz np bardzo potrzebuję się wygadać bo mam duży problem i nie ma nikogo, kto chciałby mnie wysłuchać...

Niekoniecznie trzeba mieć skończone 31, aby tak się czuć. Ja mam 25 i muszę przyznać, że moimi wiernymi przyjaciółmi są laptop i pusty dom. Przyjaciele... oczywiście są, ale prawda jest taka, że sami pochłonięci są prywatnymi sprawami, zakładają rodziny i chcąc nie chcąc nie mają czasu na częste spotkania. Ja nigdy nie miałam chłopaka. W ciągu całego mego życia zainteresował się mną tylko 1 osobnik, który był aseksualny i niedostosowany do życia. I co ja mam myśleć? - że to się zmieni w ciągu 6 lat?! To byłoby naiwne... (nie uprawiam czarnowidztwa, a stwierdzam fakt, który nastąpi) :(

a moze zainwestowac troche w siebie?zaczac regularnie cwiczyc? zmienic cosw swoim ubiorze?